14 Nisan een dag om te herinneren #2 In Jezus tijd

Twee dagen vóór Pascha

Twee dagen nadat Jezus op de Olijfberg tegenover de tempel zat en Petrus, Jakobus, Johannes, en Andreas hem persoonlijk hadden gevraagd om hen te vertellen wanneer de dingen van de eindtijden zouden komen en wat de tekenen zouden zijn van die dingen welke allemaal zouden worden vervuld zou zijn, zalfde een vrouw vooraf Jezus zijn lichaam voor het begraven.

„1 Nu was na twee dagen [het feest van] Pascha en het ongedesemde brood: en de belangrijkste priesters en de schrijvers streefden er naar hoe zij hem zouden kunnen nemen met subtiliteit, en hem doden: 2 want zij zeiden: ‘opdat tijdens het feest er geen tumult van de mensen zal zijn.’“ (Markus 14:1-2 ASVV)

„12 En op de eerste dag van ongedesemd brood, wanneer zij Pascha offerden, zeiden zijn discipelen tegen hem, waar wilt u dat wij gaan en [alles] klaarmaken zodat u het Pascha mag eten? 13 En hij zond twee van zijn discipelen, en zei tegen hen: ‘ga in de stad, en u zult er een man ontmoeten die een waterkruik draagt: volgt hem; 14 en waar ook hij mag binnen gaan, zeg daar aan de meester van het huis’: de Leraar zegt, ‘waar is mijn gastenkamer, waar ik het Pascha zal eten met mijn discipelen?’ 15 En hij zelf zal u een grote hoger gelegen ruimte tonen, gemeubeld [en] klaar: maak het daar voor ons klaar.’ 16 En de discipelen gingen vooruit, en kwamen in de stad, en vonden [het] zoals hij had gezegd: en zij maakten Pascha klaar. 17 Toen het avond was kwam hij met de twaalf.“ (Markus 14:12-17 ASVV)

De discipelen wisten dat dit een voorbereidingsdag voor de viering van de Overgang of Pascha was! Het was niet Pascha zelf maar de voorbereiding, één dag vóór Pascha, maar deel van de vieringsdagen! Die avond deed Jezus iets opmerkelijk wat van de veertiende Nisan iets speciaal maakte. Terwijl zij aten, nam Jezus brood, sprak een dankzegging uit en brak het. Daarna gaf hij het aan zijn discipelen, terwijl hij zei: „neem het; dit is mijn lichaam.“ Dan nam hij een beker of kop, gaf dank en bood het aan hen aan, en zij allen dronken van die beker waarvan Jezus zei dat het zijn bloed was “van de overeenkomst, die voor velen wordt uitgegoten.“ Hij zei aan hen. „Ik vertel u de waarheid; Ik zal niet opnieuw van het fruit van de wijnstok drinken tot die dag wanneer ik het opnieuw in het koninkrijk van God drink.“

„21 Want de Mensenzoon gaat, zoals het over hem wordt geschreven: maar wee de man door wie de Mensenzoon wordt verraden! Het was beter voor die mens als hij niet geboren was geweest. 22 En aangezien zij aten, nam hij brood, en toen hij het had gezegend, brak hij het, en gaf het aan hen, en zei: ‘Neemt gij: dit is mijn lichaam.’ 23 En hij nam een kop, en toen hij dank had gegeven, gaf hij deze aan hen: en zij dronken er allen van. 24 En hij zei tot hen: ‘Dit is mijn bloed van de overeenkomst, dat voor velen wordt uitgegoten. 25 Waarlijk, ik zeg tot u, ik zal niet meer drinken van het fruit van de wijnstok, tot die dag wanneer ik het opnieuw zal drinken in het Koninkrijk van God.’ 26 Toen zij een hymne hadden gezongen, gingen ze naar buiten naar de Olijfberg.“ (Markus 14:21-26 ASVV)

Besef dat het uur was gekomen, de Dag van de Voorbereiding en het Breken van het Brood

Kiddush beker en matza – Foto: Vancouver Ghost

Later herinnerden de apostelen die specifieke dag dat Jezus samen met hen het brood had gebroken en de wijn had gedronken na zijn zegen. Ook zij namen daarna tezamen met hun medegelovigen het gebroken brood als een handeling die hernomen moest worden ter herinnering van Jezus.

„23 Want ik ontving van de heer datgene dat ik ook aan u overleverde, dat de heer Jezus in de nacht waarin hij werd verraden brood nam; 24 en toen hij dank had gegeven, hij het brak, en zei: ‘Dit is mijn lichaam, dat voor u is: doet dit in herinnering van mij.’ 25 Op gelijkaardige wijze nam hij ook, na avondmaal, de kop {beker}, zeggende: ‘Deze kop is de nieuwe overeenkomst in mijn bloed: doe dit, zo vaak als gij [dit] drinkt, in herinnering aan mij. 26 Want zo vaak gij dit brood eet, en deze kop {beker} drinkt, verkondigt gij de dood van de heer tot hij komt. 27 Wie maar ook het brood zal eten of van de kop {beker} van de heer zal drinken op een onwaardige manier, zal zich schuldig maken aan het lichaam en het bloed van de heer. 28 Maar laat een mens bewijzen, en laat hem zo van het brood eten, en drinken van de kop {beker}. 29 Voor hij dat eet en drinkt, eet en drinkt oordeel tot zichzelf, als hij het lichaam niet onderscheidt.“ (1 Korintiërs 11:23-29 ASVV)

Wat vertelt ons de lezing van de Bijbel? Sommigen kunnen denken dat er een tegenspraak is tussen de synoptische evangelies van Mattheüs, Markus en Lukas met het verslag van Johannes! Maar zij zijn allen in overeenkomst – allen in overeenstemming – dat het nog geen Pascha was!

„Nu vóór het feest van de Overgang {of Pascha}, Jezus wetende dat zijn uur was gekomen dat hij uit deze wereld zou moeten vertrekken naar zijn Vader en daar hij de zijnen, die in de wereld waren liefhad, hield hij van hen tot het einde toe.“ (Johannes 13:1 ASVV)

„Zij leiden Jezus daarom van Kajafas naar het Praetorium {pretorium/ gerechtsgebouw/ rechthuis}: en het was vroeg; en zij zelf gingen niet in het Praetorium binnen, zodat zij niet zouden kunnen worden verontreinigd, maar het Pascha zouden kunnen eten.“ (Johannes 18:28 ASVV)

„Nu was het de Voorbereiding van de Overgang {Pascha}: het was ongeveer het zesde uur. En hij zei tot de Joden: ‘Ziehier, uw Koning!’ “ (Johannes 19:14 ASVV)

„De Joden daarom, omdat het de Voorbereiding was, dat de lichamen niet op de paal op de Sabbat (voor de dag van die Sabbat was een hoogdag) { (daar het nog wel een grote sabbat was,)} zouden moeten blijven, voegen aan Pilatus dat hun benen zouden mogen gebroken worden, en [dat] zij zouden kunnen worden weggehaald.“ (Johannes 19:31 ASVV)

Aangezien de discipelen wisten dat 14 Nisan „voorbereidingsdag“ was, kwamen zij daarom naar Jeshua {Jezus} na zonsondergang, aan het begin van 14Nisan, en vroegen hem waar hij hen voorbereidingen wilde treffen voor het aanstaande Overgangsfeest of Pascha, dat natuurlijk 15 Nisan was, nadat de Pascha lammeren geslacht waren op 14 Nisan. Die lammeren werden naar zonsondergang toe gedood: „bij het dalen van de zon“ [aangezien het in de tegenwoordige tijd staat daalde deze van de middaghemel, niet in de verleden tijd] (Deuteronomium 16:6).

“maar op de plaats, die Jahweh, uw God, zal uitverkiezen, om er zijn Naam te vestigen, moet gij tegen de avond, bij het ondergaan der zon, het Pascha slachten, op de tijd, dat gij uit Egypte getrokken zijt.” (Deuteronomium 16:6 CANIS)

Klassieke huisvesting van Essenen, ook gekend als Qumran-sekte, en één van de grotten van de Dode Zee-rollen.

Als Pascha inderdaad het begin van 14 Nisan was, dan wachtten de discipelen wel tot het ‘allerlaatste ogenblik’ om Jeshua vragen te stellen over het maken van voorbereidingen voor dat Overgangsfeest of Pascha! Zulk een theorie houdt geen steek en zou niet volgens het Joodse gebruik overeenstemmen. Miriam of Maria, de moeder van Jezus behoorde tot Essenen, een sekte van Tweede Tempel Judaïsme, die zeer godsvruchtig was. Zij hadden sterk het geloof in gemeentelijkheid en verplichting aan een strikte naleving van Sabbat en heilige dagen. Essenen verkozen om geen slaven te bezitten, maar elkaar te dienen en hielden communale vergaderingen, maaltijden en godsdienstige vieringen. Zij waren Joden door nationaliteit – erkenden Mozes en geloofden dat hij wetten had ontvangen die allen ernstig moesten waarnemen en opvolgen. Jeshua de Nazarener (die vandaag beter als Jezus is gekend) was grootgebracht door zijn moeder in die Essener traditie en was aldus gewoon om deze hoogdagen als belangrijke feestdagen te houden.

+

Voorgaand: 14 Nisan een dag om te herinneren #1 Oorsprong

Vervolg: 14 Nisan een dag om te herinneren #3 Voor het Overgangsfeest

Engelse versie / English version: 14 Nisan a day to remember #2 Time of Jesus

++

Vindt ook:

1. Dienaar van zijn Vader
2. Teken van het Verbond
3. Een Messias om te Sterven
4. Een Feestmaal en doodsherinnering
5. Jezus laatste avondmaal
6. Eucharistische vieringen
7. Breken van het Brood + Aanbidden, Aanbidding, Eredienst en Gebed
8. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
9. Een Groots Geschenk om te herinneren
10. Liefdemaaltijden