Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #5 Valse leraren en afvalligen

Geestelijken van de Room Katholieke Kerk die beweren tot de enige ware kerk te behoren

Doorheen de geschiedenis kan men mensen vinden die in het openbaar beweerden dat zij God en Christus kenden maar in werkelijkheid zouden ze zowel God als Christus verloochenen door hun werken (Titus 1:16). Velen zouden ook beweren dat zij deel uit maken van de Universele Kerk of van een Katholische Kerk, welke als de grootste geloofsrichting binnen het christendom, mits hun meerderheid dan ook de ware kerk zou zijn. Velen van die kerkleiders beroepen zich op het Oude (inclusief de Deuterocanonieke boeken) en Nieuwe Testament van de Bijbel maar ook grotendeels op de traditie. dat laatste wordt wel veel over het hoofd gezien. Traditie mag dan wel zeer populair zijn, meestal heeft het weinig bijbels maar veel volks en heidens.

Vulgata Sixtina

Mohammed die de hel bezoekt – Perzisch tapijt 15de eeuw

Het is duidelijk dat kerken die zichzelf al eeuwen christelijk noemen, niet meer dan een façade van het christendom vertegenwoordigen. Doorheen de jaren zijn er meerdere strekkingen gekomen die allemaal mensen willen doen geloven dat zij de enige kerk zijn waardoor mensen ‘in de hemel’ kunnen komen. Of dat laatste wel bijbels zou zijn, het is te zeggen in overeenkomst met Gods Woord zou zijn, gaan echter weinigen na.
De bijbel spreekt wel van een hemelrijk, hemel, een koninkrijk, aarde en zelfs ook van hel, maar weinigen hebben er een idee van wat er in dat Woord van God mee bedoeld wordt of waar er in die Oude Geschriften over die zaken gesproken wordt en in welk verband.

De vele valse leraren die de geschiedenis en de wereld rijk is zijn steeds heel listig te werk gegaan. Eerst en vooral zijn er diegenen die de Woorden van de heilige Schrift helemaal verdraaien en met populaire ideeën de mensen weten te bekoren. Vervolgens zijn er diegenen die net als smokkelaars „heimelijk” hun afvallige ideeën in gemeenten introduceren. En net zoals een vervalser valse documenten echt probeert te laten lijken, gebruiken afvalligen „vervalste woorden” of onjuiste argumenten om hun ideeën waar te laten lijken. Zoals de eersten verdraaien ook zij wat de Bijbel zegt (2 Petr. 2:1, 3, 13; 3:16) om hun „bedrieglijke leringen” te verspreiden .

2 Petrus 2: 1-3: 2 1 Maar er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, en zo zullen er ook onder jullie valse leraren zijn.+ Die zullen ongemerkt schadelijke sekten invoeren, en ze zullen zelfs de eigenaar die hen heeft gekocht+ niet erkennen, waardoor ze een snelle vernietiging over zichzelf brengen. 2 Bovendien zullen velen hun schaamteloze gedrag*+ navolgen, en vanwege hen zal er spottend over de weg van de waarheid worden gepraat.+ 3 Ook zullen ze jullie hebzuchtig uitbuiten met misleidende woorden. Maar hun vonnis — lang geleden geveld+ — laat niet op zich wachten* en hun vernietiging zal zeker komen.*+

Door valse leerstellingen kunnen bepaalde mensen anderen zo ver krijgen dat zij de bijbel niet zo zeer als gids of leidraad voor hun leven gaan gebruiken, maar kerkelijke leerstellingen gaan volgen. Zij die tot een geloofsgemeenschap behoren die de bijbel, Gods Woord volgden, maar aangetrokken worden door leringen die hen andere dingen voorschotelen dan in de bijbel staan en waarbij de persoonlijke keuze en verantwoordelijkheid kan afgewenteld worden, zullen als makkelijke prooien verleid kunnen worden, veelal door te zwaaien met cijfers dat zij een grotere groep vormen, waardoor het geloof in de kleine gemeenschap ondermijnd wordt. Zo kunnen de verleiders mensen er toe brengen hun kleine geloofsgemeenschap te verlaten. Door afvallig te worden en door schadelijke leringen te verbreiden wordt de tegenstand tegen God verder voort gezet.

We moeten er bewust van zijn dat de bijbel ons verteld van selecties en dat er geschift zou worden. De apostel Paulus waarschuwde al dat er in zijn tijd reeds bedrieglijke leraren actief waren. De grondoorzaak waardoor ze van de leringen van Jezus Christus waren afgeweken, was volgens hem dat ze geen echte „liefde voor de waarheid” hadden.

2 Thessalonicenzen 2:9-10-12: 9 Maar de aanwezigheid van de wetteloze is het werk van Satan,+ met allerlei krachtige werken, leugenachtige tekenen, wonderen+ 10 en allerlei onrechtvaardig bedrog,+ bedoeld voor degenen die vernietigd worden. Dat verdienen ze, want ze hebben de liefde voor de waarheid niet aanvaard, wat ze had kunnen redden. 11 Daarom laat God ze misleiden door een bedrieglijke invloed, zodat ze de leugen gaan geloven.+ 12 Zo zullen ze allemaal geoordeeld worden omdat ze de waarheid niet geloofden maar plezier hadden in onrechtvaardigheid.

Dikwijls kan men ook in geloofsgemeenschappen mensen vinden die niet echt gelovig zijn. Noch steeds zijn er mensen die goddeloosheid onder de dekmantel van godvruchtige toewijding beoefenen (2Th 2:7). Zij zullen happig zijn om twijfel te zaaien over bepaalde dingen of regelmatig de Bijbelse zaken betwisten. Door hun tegenkantingen zullen zij ook regelmatig verdeeldheid kunnen zaaien alsook verwarring creëren. Door hun wijze van handelen zouden mensen hun ogen moeten open gaan, en zouden zij moeten kunnen inzien dat zij eigenlijk god niet toebehoren maar wel de Satan, of de Tegenstander van God. Er zijn er zelfs die met met allerlei krachtige werken, leugenachtige tekenen, wonderen, mensen kunnen aantrekken en doen geloven dat zij werkers voor en van God zijn. Zo zijn er bepaalde kerkgroeperingen die maar al te graag uitpakken met hun ‘mirakels‘. De wonderen die Jezus verrichte waren voldoende om te bewijzen dat hij een man van God is. Met hun zogenaamde ‘duiveluitdrijvingen‘ en ‘gebedsgenezingen’ trekken zij massa’s mensen aan. Anderen spelen graag in op de gretigheid voor het geld en beloven mensen veel materiële rijkdom als zij ook veel geld geven voor hun kerk. In sommige landen zien wij hierdoor mega kerken ontstaan, waar men zwaait met de dreigstok van eeuwige verdoemenis in hellevuur als men de kerk niet ondersteund en zich niet bekeerd tot hun gemeenschap.

In wezen mogen wij er op aan dat die verleiding ook onderdeel kan zijn van Gods Plan. Namelijk kunnen zulke verleidingen er ook voor zorgen dat diegenen die God niet echt diep in hun hart willen volgen maar eerder op uit zijn voor hun eigen gewin, er af vallen.

Al in het begin van de mensheid kwam de mens in verleiding door zijn eigen verkeerde gedachten. De mens liet zich gaan door zijn gedachten die listig als een slang zijn, zoals het bij Eva was.

2 Korinthiërs 11:3:3 Maar ik ben bang dat, zoals Eva op een sluwe manier door de slang werd verleid,+ jullie denken op de een of andere manier verdorven zou kunnen worden en jullie de oprechtheid en de eerbaarheid* zouden verliezen waar de Christus recht op heeft.+

Eveneens moeten wij er bewust van zijn dat er een tijd zal komen waar men nog meer te keer zal gaan tegen God en Zijn gebod en tegen hen die Jehovah God willen volgen in alle eerlijkheid. Een groot deel van de bevolking zal niet graag zulke predikers horen die de Waarheid verkondigen en zullen niet nalaten hun tegenzin voor hen kenbaar te maken.

2 Timotheüs 4:3, 4: 3 Want er komt een tijd dat ze de gezonde* leer+ niet verdragen maar hun eigen verlangens volgen en leraren om zich heen verzamelen die hun vertellen wat ze graag willen horen.*+ 4 Ze zullen niet meer naar de waarheid luisteren en zullen aandacht besteden aan verzinsels.

Vele mensen verkiezen eerder hun geloof in te vullen zoals zij het wensen en vrij te zijn, terwijl ze van alles in het leven mogen genieten. Zij voelen zich niet bereid enige opoffering te doen voor een geloofsgemeenschap die hen strenge regels voor legt of wenst dat zij zich aan een god zouden gaan onderwerpen die ze helemaal niet kunnen zien of niets menselijks zou hebben. Langs de andere kant trekt een god met menselijke trekjes wel aan, daar zij dan bij die godheid ook zwakheden kunnen ontdekken en wat gelijkheid met hen kunnen vinden. Want graag zouden zij op gelijke voet staan met hun god, maar moet die godheid hen toch dingen kunnen geven die zij nog niet hebben.

Jehovah God kent het hart (1 Samuel 16:7) en toetst het (Spreuken 21:2), ziet of die open staan voor Hem of verhard zijn,  en gaat de motieven na. Hij zal mensen bekijken en beoordelen naar hun gedrag en zal eveneens naar onzuivere personen die onwaarheid verkiezen, „een werking van dwaling” gaan, „zodat zij geloof gaan hechten aan de leugen” en niet aan het goede nieuws omtrent Jezus Christus (2Th 2:9-12).

Spreuken 16:2: 2 Een mens denkt dat al zijn wegen goed* zijn,+ maar Jehovah onderzoekt zijn motieven.*+

Spreuken 24:12: 12 Als je zegt: ‘Maar we wisten er niets van’, zal hij die de harten* onderzoekt het dan niet merken?+Hij die je* in het oog houdt, weet het en zal elk mens vergelden naar zijn daden.+

Jeremia 17:10:10 Ik, Jehovah, doorzoek het hart,+ onderzoek de diepste gedachten,* om iedereen te geven wat hij verdient op basis van zijn gedrag, op basis van de resultaten van zijn daden.+

God houdt ons in het oog en zal naargelang onze acties ons ook beoordelen. Sommigen die zich als geestelijke uitgeven of mensen tot hun geloofsgroep te krijgen zouden daar best dieper over na denken. Als geestelijke en prediker draagt men nog een grotere verantwoordelijkheid dan als leek. Die geestelijken die dan ook dingen doen die indruisen tegen de Wet van God zullen ons dan ook een teken aan de wand moeten zijn. Hen moeten wij zeker niet volgen. Maar indien hun gemeenschap hun wandaden toedekt moet ons dat ook doen nadenken over die waarde van die geloofsgemeenschap.

Huichelarij en valse leringen zijn van alle tijden, maar de ware gelovige moet zoeken om zoveel mogelijk aan Gods kant te staan en hen die Gods Woord verdraaien links laten liggen. een grote meerderheid is zo danig gaan geloven in de leugens van de 4de eeuwse christenen die een overeenkomst hadden gemaakt met Constantijn de Grote, dat het nu wel algemeen goed lijkt te zijn. Toch mogen zij die God echt liefhebben er op aan dat er een tijd van beproeving komt waarbij ook de ware liefhebbers van God duidelijk te voorschijn zullen komen.

+

Voorgaande

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #1 Stromen van gelovigen

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #2 Een Zoon als gids en Geschriften als leidraad

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #3 Van een bepaalde wereld zijnde

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #4 Ambitieuze mannen, verdraaide woorden en akkoorden met wereldleiders

Positie en macht

Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen

Meerderheid protestantse kerken zit op zwart zaad

De Bijbel als Gids

++

Aanverwante lectuur

1. Uitdagende vordering 1 Wiens Woord
2. Bijbelgezegden over God
3. Bordreklame voor God
4. Woord van God
5. Rond de bijbel
6. Bible a guide – Bijbel als gids
7. Gods vergeten Woord 6 Verloren Wetboek 5 Ketters
8. Jezus’ mirakelen voldoende om zijn identiteit te bewijzen
9. De Ekklesia #10 Addendum 1: een moderne theocratie?
10. De Ware Kerk
11. Drie jaren en terugkijkend op meerdere decennia
12. De nacht is ver gevorderd 14 Studie 3 Lessen uit het verleden 3 Hizkia-Sedekia, Jesaja-Jeremia
13. De nacht is ver gevorderd 16 Studie 3 Lessen uit het verleden 5 Aanpakken
14. Gelukkig de mens die niet de raad volgt van wie zonder God leven
15. Hellevuur

+++

Verder gerelateerde lectuur

1. Hoe kan ‘n liefdevolle GOD mense hel toe stuur?
2. Goddelike Oordele en Tekens van die Tye
3. zelfdoding een raadsel
4. Engouement pour le satanisme et la magie noire : l’Église catholique manque d’exorcistes
5. Scripture for Tuesday, August 29 (8/29)
6. The Devil and Father Amorth (2017) [Exorcism Documentary]
7. Exorcism and Ritual Magic: Why the Relationship’s Important
8. Wicked within: U.S. plunges toward ‘occultism and demons’
9. Put The Devil Behind You (Matthew 16:21–28)
10. With Apocalyptic Disaster Approaching, Is Intercessory Prayer a Christian Ministry?
11. Exorcist director William Friedkin left completely terrified filming a real life exorcism for his new documentary
12. Conditions in the camp worsen
13. The Cross Exalted In Our Souls – The Joy of the Holy Spirit – A spiritual feast day
14. Basics Everyone Should Know About “Hauntings” – #1
15. Wardruna’s Helvegen – Who Shall Sing Me Into the Death-Sleep?
16. Norse Mythology – Neil Gaiman
17. Mythology
18. Mormons are going to hell?

+++

Politiek en macht eerste prioriteit #1

De vroege dagen van het Christendom

2.2.1. Politiek en macht de eerste prioriteit

Sint Constantijn (Άγιος Κωνσταντίνος); deel van een Kretenzische icoon waarop ook Sint Helena staat afgebeeld.
Foto: RKK

Het was gewoon onmogelijk om mensen terug naar de oude eenvoud te brengen alsook om hen terug tot de oude heidense geloofsvormen te brengen en tot de nationale vorm van verering terug te komen. Derhalve moest het imperium zich zo ver mogelijk identificeren met de progressieve beweging, de bestaande middelen van het nationale leven aanwenden, tolerantie uitoefenen, concessies doen aan de nieuwe godsdienstige tendensen, en de Germaanse stammen ontvangen in het imperium. Deze overtuiging spreidde constant uit, vooral aangezien Constantijn zijn vader goede resultaten daar uit had verkregen. In Gallië, Groot-Brittannië, en Spanje, waar Constantius Chlorus heerste, steeg de vrede en de tevredenheid, en de welvaart van de provincies zichtbaar, terwijl in het Oosten de welvaart door de bestaande verwarring en instabiliteit werd ondermijnd. Maar het was vooral in het westelijke deel van het imperium dat verering van Mithras overheerste. Constantijn vroeg zich af of het niet mogelijk zou zijn om alle verschillende nationaliteiten rond zijn altaren te verzamelen. Kon Sol Deus Invictus, waaraan zelfs Constantijn zijn muntstukken lange tijd wijdde, of Sol Mithras Deus Invictus, door Diocletian en Galerius, niet opperste god van het imperium worden om zo vereerd te worden? Constantijn kan hier over lang nagedacht hebben. De officiële zonnereligie moest algemeen door iedereen in zijn rijk aangenomen worden en die het niet erkenden mochten een kopje kleiner gemaakt worden. Maar hij had de gedachte noch niet verworpen zelfs nadat een wonderbare gebeurtenis hem had beïnvloed ten gunste van de God van de Christenen. [1]

Om politieke redenen, na zijn overwinning tegen zijn rivaal Maxentius, verleende Constantijn tolerantie aan de Christenen en trof een verdere maatregel in hun gunst. Hij was de eerste Romeinse keizer die de weerstand van de kerk tegen een heidens Romeinse staat erkende die op de heerserscultus als politieke factor werd gevestigd.

In 313 gaven hij en Licinius in Milaan het beroemde gezamenlijke bevelschrift van tolerantie uit. Dit verklaarde dat de twee keizers in verband met wat voordelig voor de veiligheid en het welzijn van het imperium was en vooral zou zijn, hadden overlegd en de dienst in overweging hadden genomen die de mens aan „de goddelijkheid“ verschuldigd was. Daarom hadden zij beslist Christenen en al de anderen vrijheid in de oefening van godsdienst te verlenen. Iedereen zou die godsdienst kunnen volgen welke hij het beste beschouwde. Zij hoopten dat „de gekroonde goddelijkheid in hemel“gunst en bescherming zou verlenen aan de keizers en hun onderdanen. Dit was op zichzelf bijzonder genoeg om heidenen in de grootste verbazing te werpen. Wanneer de verwoording van het bevelschrift zorgvuldig wordt onderzocht is er duidelijk bewijsmateriaal van een inspanning om de nieuwe gedachte op een manier uit te drukken die onmiskenbaar om het even welke twijfel wil wegnemen. Het bevelschrift bevat meer dan het geloof, waaraan Galerius aan het eind stem had gegeven, dat de vervolgingen nutteloos waren, en dat vrijheid van verering aan Christenen verleende, terwijl het tezelfdertijd poogde geen belediging aan het adres van de heidenen te brengen. Zonder twijfel werd de term goddelijkheid (god-godin) doelbewust gekozen, voor een heidense interpretatie niet uit te sluiten. De voorzichtige uitdrukking kwam waarschijnlijk in de keizerkanselarij voort, waar heidense concepties en heidense uitdrukkingsvormen nog lange tijd duurden. Niettemin kan de verandering van de bloedige vervolging van het christendom tot de tolerantie er van, een stap zijn die erkenning impliceerde, vele heidenen opgeschrokken en in hen verbazing opwekte maar hun ook de kans gaven om hun godsdienst te laten samensmelten met de andere.

De gevangengenomen Christenen werden bevrijd uit de gevangenissen en de mijnen, en werden ontvangen door hun broeders in het Geloof met toejuichingen van vreugde. Opnieuw geraakten de kerken gevuld, en dezen die afvallig waren geweest zochten vergiffenis. Maar gelukkig bleven er godsdienstige lui die er aan hielden om het originele Christelijk geloof te blijven aanhangen en die zich bewust waren van de gevaren van deze politieke handdruk.

Constantijn was hoofd van de Romeinse wereld geworden en was vastberaden om de geestelijke orde in het Oosten te herstellen zoals hij reeds in het Westen ondernomen had om de Donatisten bij de Raad van Arles neer te leggen. Hij slaagde er in om tot een overeenkomst met de meeste kerkleiders te komen door hen ook macht te geven, dit om sommige leerstellingen te veranderen, ingaand op sommige gedachtegangen, en op vieringen.

In de toewijding van Constantinopel in 330 werd een plechtige halve heidense, halve Christelijke dienst gebracht. Er was een triomfwagen voor de zonnegod geplaatst op de markt, en over zijn hoofd werd het Kruis, teken van de god van het kwaad Tamuz, voor Christus geplaatst, terwijl Kyrie Eleison werd gezongen. Kort voor zijn dood bevestigde Constantijn de voorrechten van de priesters van de oude goden. Veel andere acties die hij ondernam hebben ook de verschijning van halve maatregelen, alsof hij zelf had gewankeld en altijd in werkelijkheid aan één of andere vorm van een versmolten godsdienst had gehouden.[2] Aldus beval hij heidense troepen om van een gebed gebruik te maken waarin om het even welke monotheïst zich kon bij aansluiten, en dat zo liep: „Wij erkennen alleen jij als god en koning, wij roepen op jou als onze helper. Van jouw hebben wij de overwinning ontvangen, door jou hebben wij de tegenstander overwonnen. Aan jou zijn wij dat goede dat wij tot nu toe ontvangen hebben verschuldigd geweest, van jou hopen wij voor het in de toekomst. Aan jou bieden wij onze smeekbeden aan en smeken jou dat jij onze keizer Constantijn en zijn godvrezende zonen voor vele jaren niet gewond zullen geraken en victorieus zullen zijn”.[3]

This argenteus was struck in Antioch mint, under Constantius Chlorus. (Photo credit: Wikipedia)

De kerk tolereerde de cultus van de keizer onder vele vormen. Het werd toegelaten om van de goddelijkheid van de keizer, van zijn heilige paleis, de heilige kamer te spreken, en van het altaar van de keizer, zonder voor dit als heiligschenner te worden aanschouwd. Uit dit standpunt was Constantijn zijn godsdienstige verandering vrij onbelangrijk; het bestond uit weinig meer dan het afstand nemen van een formaliteit. Voor wat zijn voorgangers hadden getracht te bereiken door het gebruik van al hun gezag, en ten koste van onophoudelijk bloedvergieten, was in waarheid slechts de erkenning van hun eigen goddelijkheid. Constantijn bereikte dit eind, hoewel hij van het aanbieden van offers aan zich zelf afstand nam.

---

[1] The original Catholic Encyclopedia

[2] Syncretisme

[3] http://oce.catholic.com/index.php?title=Constantine_the_Great

Nota:

Mithras relief als stierendoder te Neuenheim in de buurt van Heidelberg, omlijst door scènes uit het leven Mithras

De eerste zonnegod consequent aangeduid als Invictus was de provinciale Syrische god Elagabalus. De godheid Elagabalus ook wel als Jupiter en Sol gekend (fuit autem Heliogabali vel Iovis vel Solis).
De naam van de Perzische god Mithra (“Μίθρας”) [Sanskriet Mitra (मित्रः), gevonden in de Rig Veda], werd aangepast in het Grieks als Mithras, in het Sanskriet betekend “Mitra” “vriend” of “vriendschap”en werd gekoppeld aan een nieuwe en onderscheidende beeldtaal. Het Iraanse “Mithra” en het Sanskriet “Mitra” worden verondersteld afkomstig te zijn van een Indo-Iraanse woord mitra betekenend: “contract, overeenkomst, convenant”. De Romeinen namen de religie mysteriën van Mithras of mysteriën van de Perzen over en moderne historici verwijzen naar die godsdienstvorm als Mithraisme, of soms Romeinse Mithraïsme.Vanaf de 2e eeuw werd Mithras gevierd als de belangrijkste zonnegod. Lucius Domitius Aurelianus Augustus, of Aurelian, die de titel van Germanicus Maximus verkreeg en de Romeinse keizer was van 270-275, was verantwoordelijk voor de bouw van de Aureliaanse Muren in Rome en maakte Mithras de officiële religie in 270.Het was Constantijn die verordende (7 maart, 321) dat er een Solis-dag of dag van de zon moest zijn. Die  “zondag” werd daarom aangenomen als de Romeinse rustdag [CJ3.12.2]. Hij beval: “Op de eerbiedwaardige dag van de zon laat de magistraten en mensen die woonachtig zijn in steden rusten, en laat alle workshops worden gesloten. Op het platteland echter kunnen personen die in de landbouw werken, vrij en legaal doorgaan met hun bezigheden, omdat het vaak voorkomt dat een andere dag niet geschikt is voor de inzaai van graan  of aanplant van wijnstokken, opdat door het verwaarlozen van het juiste moment voor deze operaties de overvloed van de hemel zou verloren gaan. “+

Voorgaand: De vroege dagen van het Christendom 2.1. Hellenistische invloeden

Vervolg: De vroege dagen van het Christendom 2.2.2.  Politiek en macht eerste prioriteit #2

Engelse versie / English version: The early days of Christianity 2.2.1. Politics and power first priority

++

Vindt ook:

1. Een man die de geschiedenis van het mensdom veranderde
2. Zondag, zonnegodsdag en zonnepartnersdag Van shabbat naar zondag; >‘Heilige’ samenkomst (mikra kodesh)
3. Groei eerste christenen , “orthodoxie”
4. Zeus een heerser van hemel en aarde
5. Heil tot de gezondene van God of Zeus
6. Doctrine van de Drievuldigheid
7. Kerstmis, Saturnalia en de geboorte van Jezus
8. Jezus’ heerschappij rekt verder dan wij vaak beseffen
   In het Romeinse Rijk was er maar één goddelijke redder, namelijk de keizer. In het begin van het geboorteverhaal van Jezus lijkt deze keizer de wereld te regeren. Hij voert bevel in heel zijn rijk.
9. Paulus dienaar van het evangelie
10. Vreemdelingschap
    Christenen in de tijd van de vroege kerk kregen al het verwijt dat ze te veel aan wereldmijding deden.
11. Groei eerste christenen
12. Vroege Kerk groeide slechts geleidelijk
13. Zichtbaar houden van oudste kerken
14. Scheiding van Kerk en staat
15. Niet goddelijkheid van Christus toch
16. Jezus van Nazareth #3 De Zoon van God
17. Hashem השם, Hebreeuws voor “de Naam”
18. Schoonheid van heiligheid

Minimaliseren van Gods Kracht de Heilige Geest

De vroege dagen van het Christendom

1.2.       Aanzien als een gevaar

1.2.2.              Minimaliseren van Gods Kracht de Heilige Geest

Het “uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk tot een speciaal bezit” ( 1 Petrus 2:9 ) trachtte zich recht te houden en hun leerstellingen zuiver te bewaren. Zij verrichtten hun christelijke bediening onder heel moeilijke omstandigheden. Paulus bracht het als volgt onder woorden: „Wij worden in elk opzicht bestookt, maar toch niet zo in het nauw gedreven dat wij ons niet meer kunnen bewegen; wij zijn ten einde raad, maar niet totaal zonder uitweg; wij worden vervolgd, maar niet in de steek gelaten; wij worden neergeworpen, maar niet vernietigd.” (2 Korintiërs 4:8, 9).

Men hoeft slechts de eerste hoofdstukken van het boek Handelingen der Apostelen te lezen om te zien hoeveel enthousiasme en vreugde ervan uitging, zelfs ondanks vervolging (Handelingen 2:44-47; 4:32-34; 5:41; 6:7). Maar in de loop van tientallen jaren veranderde de situatie, en veel joodse christenen gingen het in de wedloop om het leven kennelijk wat langzamer aan doen. Een toestand van matheid en vermoeidheid, van onvervulde verwachtingen, uitgestelde hoop, bewust tekortschieten en feitelijk ongeloof kwam over de gelovigen. Zij waren christenen, maar hadden weinig waardering voor de heerlijkheid van hun roeping. Voor sommigen van hen leken Gods beloften onwerkelijk en een brug te ver.

4° Eeuwse bijeenkomstruimte. - Zuidzijde van de Kaiser- und Mariendoms zu Speyer. - Foto Alfred Hutter

Tijdens de eerste eeuw zag de toekomst voor de georganiseerde christelijke gemeente er donker uit. Jezus had voorzegd dat het zou zijn alsof een pas bezaaid tarweveld met onkruid bezaaid werd waardoor de tarwe vrijwel niet van het onkruid te onderscheiden was. Voor vrees dat men toevallig terwijl men de valse leraren zou verwijderen ook de normale gelovigen met hen zouden kwijt spelen. (Mattheüs 13:24-30). En zo geschiedde het ook. Tegen het einde van de eerste eeuw, toen de bejaarde apostel Johannes als de laatste belemmering tegen verdorvenheid fungeerde, bloeide de afval reeds (2 Thessalonicenzen 2:6; 1 Johannes 2:18). Niet lang na de dood van de apostelen ontstond er een afzonderlijke klasse van geestelijken, die de kudde onderdrukte en onderscheidende kledij droeg. De afval verbreidde zich als gangreen.

Van de dagen van de apostelen tot nu vindt men de wortel van de gehele opzet en heerschappij van klerikalisme. De filosofie en heterodoxie, zonder twijfel, deed er veel aan om de kerk te bederven en haar ertoe te brengen om zich bij de wereld aan te sluiten: maar de orde van de geestelijkheid en alles dat er bij behoorde moest op de godsdienst van de Joden worden gebaseerd. Het is meer dan waarschijnlijk, echter, dat velen dan kunnen overreed zijn om het christendom als een voortzetting van Judaïsme te nemen, in plaats van haar perfecte contrast te zijn. De Judaïzerende leraren bevestigden dapper dat het christendom slechts een enting op Judaïsme was. Maar door de epistels leren wij overal dat er zijn die tot het oude behoren en andere aan de nieuwe verwezenlijking behoren; dat de wet door Mozes werd gegeven, maar de gunst en de waarheid kwamen door Jezus Christus.

Ook al had Paulus de Hebreeën gewaarschuwd om op te letten dat er zich in niemand van hen ooit een goddeloos, ongelovig hart zou ontwikkelen, doordat hij zich zou terugtrekken van de levende God. Alsook bleken de andere waarschuwingen van de mede apostelen soms een maat voor niets. Sommigen die in de gemeente kwamen, begonnen hun geloofsovertuigingen in de termen van de Griekse filosofie tot uitdrukking te brengen, om datgene wat zij predikten aanvaardbaarder te maken voor de mensen van de wereld. Geleidelijk gingen heidense leerstellingen, zoals de Drie-eenheid en de inherente onsterfelijkheid van de ziel, deel uitmaken van een bezoedelde vorm van het christendom. Dit leidde tot het prijsgeven van de hoop op het Millennium.

19° Eeuws beeld van de 1° eeuwse catacomben bijeenkomst - Catacomben van de heilige Calixtus - eind 19° eeuw

Het gevaar dat er dreigde werd meer en meer werkelijkheid en zonde en afval kwamen meer voor. Om die reden had Paulus de gemeenten er aan herinnerd steeds waakzaam te blijven en elkaar te vermanen.[1] Vanuit de gemeenschappen zelf kwamen mensen die er de voorkeur aan gaven verkeerde leerstellingen te prediken om zo volgelingen voor henzelf te verkrijgen. Op subtiele wijze schreven zij aan hun eigen meningen en leringen een zelfde of zelfs nog hogere waarde toe dan aan de Schrift. Toen de gelegenheid hiertoe zich voordeed, stelde deze afvallige kerk zich zelfs beschikbaar om de belangen van de politieke staat te dienen. (Handelingen 20:30; 2 Petrus 2:1, 3).[2] Om de gemeenschap te beschermen was het belangrijk om het gevoelen van eenheid hoog te houden, zoals dat ook vandaag nog steeds belangrijk is. Paulus’ uitdrukking „past op” beklemtoont de noodzaak om waakzaam te zijn (Hebreeën 3:12, 13). De vroege Christenen kregen de waarschuwing die ook vandaag nog steeds op gaat om geen gebrek aan geloof en Bijbelstudie te hebben, zodat wij in ons hart niets verkeerds zouden kunnen ontwikkelen, en wij ons zouden kunnen terugtrekken van Godin plaats van hem te naderen (Jakobus 4:8).

Toen en nu komt het er op aan dat de leden van de gemeenschap elkaar durven vertrouwen, steunen maar ook durven vermanen. Wij hebben de warmte van broederlijke omgang nodig. „Wie zich afzondert, zal zijn eigen zelfzuchtige verlangen zoeken; tegen alle praktische wijsheid zal hij losbarsten” (Spreuken 18:1). De noodzaak van een dergelijke omgang beweegt Christenen in deze tijd ertoe geregeld gemeentevergaderingen, grotere bijeenkomsten en congressen te bezoeken.

Men moest belangstelling aan kweken voor „de breedte en lengte en hoogte en diepte” van de waarheid, en aldus tot rijpheid voort gaan. (Efeziërs 3:18, Hebreeën 6:1, 2 Timotheüs 4:7)

Sommige Joden en heidenen die naar het christendom waren over gestapt bleken in gebreke te blijven hun waarnemingsvermogen te vergroten. Zij waren traag geworden in het aanvaarden van het toegenomen licht met betrekking tot de Wet en de besnijdenis (Handelingen 15:27-29; Galaten 2:11-14; 6:12, 13). Sommigen hechtten misschien nog steeds grote waarde aan traditionele praktijken zoals de wekelijkse sabbat en de plechtige jaarlijkse Yom Kippur of Verzoendag. (Kolossenzen 2:16, 17; Hebreeën 9:1-14).

In de eerste eeuw had de apostel Paulus reeds Timotheüs gewaarschuwd dat „goddeloze mensen en bedriegers” de christelijke gemeente zouden binnensluipen en velen zouden misleiden (2 Timotheüs 3:13)[3]. Deze grote afval begon na de dood van de apostelen (Handelingen 20:29, 30).

Buste van Epicurus, in het Pergamon Museum, Berlijn.

Sommige christenen onderhielden misschien nauwe banden met personen die onder invloed stonden van de Griekse filosofieën, met inbegrip van die van de epicuristen. De epicuristen waren volgelingen van de Griekse filosoof Epicurus, die van 341 tot 270 v. G.T. leefde. Hij onderwees dat genot het enige of hoogste goed in het leven was. Hij onderwees daarentegen dat genot het beste te bereiken is door zich in het leven met beleid, moed, zelfbeheersing en gerechtigheid te gedragen. Hij bepleitte niet het najagen van onmiddellijk en kortstondig genot, maar van genot dat het hele leven duurt. Hierdoor kunnen de epicuristen, vergeleken met mensen die grove zonde beoefenden, deugdzaam hebben geschenen.(Vergelijk Titus 1:12). De epicuristen betrachtten bijvoorbeeld matiging in hun najagen van genot. Zij hechtten meer waarde aan lustgevoelensvan de geest dan aan lichamelijk genot.

De apostolische Vaders, zoals zij werden genoemd, zoals Clement, Polycarp, Ignatius, en Barnabas, waren oorspronkelijk de directe aanhangers van geïnspireerde. Apostelen. Zij hadden naar hun instructies geluisterd, met hen in het evangelie gewerkt en waren waarschijnlijk informeel op de hoogte van hen. Maar niettegenstaande de hoge voorrechten die zij als volgelingen van de apostelen genoten, vertrokken zij zeer spoedig van de doctrines die aan hen, vooral in verband met kerkoverheid overgebracht waren geweest. Zij schijnen volledig de grote Nieuwe waarheid van het Testament van de aanwezigheid van de Heilige Geest in de bijeenroeping vergeten te hebben – oordelend naar de Epistels die hun namen dragen. Hun ijdelheid om te beweren dat het slechts aan een bepaalde elite gegeven is om het Woord van God te kunnen begrijpen en te verklaren negeert gewoon de Kracht van God in Zijn zending van de Heilige Geest over alle mensen die wensen God te naderen.

De nieuwe leraren van de kerk schijnen ook de mooie eenvoud van de goddelijke orde in de kerk vergeten te hebben. Er waren slechts twee orden van ambtsbekleders – oudsten en diakens. De ene benoemd voor tijdelijke, de andere voor de geestelijke behoefte van de bijeengebrachte heiligen. Ouder, of bisschop, betekent eenvoudig opzichter, wie een geestelijke oplettendheid op zich neemt. Hij kan geschikt geweest zijn om te onderwijzen, maar ook niet; hij was geen verordende leraar, maar een verordend toezichter. En zoals voor de instellingen van goddelijke benoeming, vinden wij in het Nieuwe Testament slechts, doopsel en het Avondmaal van de Heer of het “Breken van het Brood”. Niets zou, in verband met alle aangevingen eenvoudiger, duidelijker, of makkelijker te begrijpen kunnen zijn dan die voor geloof en praktijk worden gegeven, maar er was geen ruimte gelaten voor de verheffing en de glorie van de mens in de kerk van God. De Heilige Geest was neer gekomen om de leiding in de vereniging of bijeenkomst te nemen, volgens het Woord van de heer, en de belofte van de Vader; en geen enkele Christen, hoe begaafd ook, dit gelovend, kon de plaats van leider nemen, en zo praktisch de Heilige Geest verplaatsen. Maar van het ogenblik dat deze waarheid uit het oog was verloren, begonnen de mensen voor plaats en macht te vechten, en natuurlijk had de Heilige Geest Zijn juiste plaats niet meer in de gemeente of congregatie.

Nauwelijks was de stem van inspiratie in de kerk stil geworden, of wij hoorden de stem van de nieuwe leraren die luid en ernstig voor de hoogste eer schreeuwden die aan de bisschop zou moeten worden betaald, en een opperste plaats die aan hem hoorde te worden gegeven. Niet een woord over de plaats van de Geest als soevereine heerser in de kerk van God. Dit is duidelijk van de Brieven of epistels van de bovengenoemde Ignatius, geschreven in 107 G.T.. Wij zijn bewust dat vele grote namen, hun authenticiteit hebben bevraagd; en dat vele grote namen naar genoegen vochten om hun echtheid bewezen te zien. Het echte geestelijk ambt is van de Heer en alleen van Hem. Dit is van wat wij zouden moeten opmerken in het licht van wat er plaats greep op de eigenlijke drempel van christendom. Enkel Christus is het ware Hoofd van de kerk. Het is een ernstig en plechtig ding voor om het even wie om zich in de eisen van Christus op de dienst van Zijn bediende te mengen. Dit te raken is de verantwoordelijkheid terzijde leggen aan Christus, en het fundamentele principe van Christelijke bediening omverwerpen.

Vroegere geestelijken: Gregorius, Ambrosius, Jeromius en Augustinus - 15° eeuwse rood screen panels St James' church - Foto Evelyn Simak

Priesterschap was het onderscheidende kenmerk van de Joodse dispensatie; bediening, volgens God, is kenmerkend voor de Christelijke periode. Vandaar de uiterste mislukking van de bewerende kerk, toen het tot doel had om Judaïsme op zo vele manieren, zowel in zijn priesterschap als zijn ritualisme te imiteren. Als een priesterlijke orde, met riten en ceremonies, nog noodzakelijk is, wordt de doeltreffendheid van het werk van Christus in vraag gesteld. In feite, doch niet in woorden, slaat het bij de wortel van christendom. Maar alles wordt geregeld door het woord van God. [4]  „Maar deze mens, nadat hij één enkel offer voor zonden had aangeboden, voor altijd is gaan zitten bij de rechterhand van God; nog slechts wachtend op het ogenblik dat zijn vijanden worden gemaakt tot een voetbank voor zijn voeten. Want door een offer heeft Hij voor altijd hen die zich laten heiligen tot volmaaktheid gebracht. Dit getuigt ons ook de heilige geest. Waar de zonden vergeven en vergeten zijn, is geen zoenoffermeer nodig. We hebben nu ‘die grote priester die over het huis van God is aangesteld.’” (zie Heb. 10: 1-25)

Het geestelijk ambt is dus een onderwerp van de hoogste waardigheid en van het hoogste belang. Het getuigt aan het werk, de overwinning, en de glorie van Jezus, dat verlorenen kunnen worden gered. Het is de activiteit van de uitgaande liefde van de God aan een vreemde en geruïneerde wereld, en aan ernstig smekende zielen om met hem te worden verzoend. [5]  „God was in Christus, de wereld verzoenend in overeenstemming brengend tot zichzelf. Hij telde de fouten van de mensen niet en ons gaf Hij de boodschap van de verzoening mee. Zo zijn wij dan gezanten van Christus alsof God u door ons zou oproepen. (2 Korinthiërs 5:19-21)

Helaas vond de kerk spoedig dat om bediening te belemmeren, zoals het vóór ons in het woord van God wordt geplaatst, en een nieuwe orde van dingen te introduceren, dit geen belemmering gaf om afdelingen, afwijkingen en dwaalleren, en valse leraren deed ontstaan. Van die tijd – het begin van de tweede eeuw, en er vóór – werd de kerk zeer gestoord door dwaalleren; en aangezien de tijd verderging, groeiden de dingen nooit beter, maar altijd slechter. [6]

---

[1] “ Zorgt ervoor, broeders, dat onder u niemand zo’n slechte en trouweloze gezindheid heeft, die leidt tot afval van de levende God.  Spreekt elkaar moed in, elke dag, zolang dat ‘heden’ duurt, zodat niemand zich door de zonde tot zulk een halsstarrigheid laat verleiden.” (Hebreeën 3:12-13 WV78)

[2] “ Toch zijn er onder het volk ook valse profeten geweest. En zo zullen er onder u valse leraars komen, die heimelijk verderfelijke ketterijen invoeren. Zij zullen zich niet ontzien tot hun eigen schielijke ondergang de Heerser te verloochenen die hen heeft vrijgekocht.” (2 Petrus 2:1 WV78)

“ In hun hebzucht zullen zij u met verzonnen verhalen geld uit de zak kloppen. Maar hun vonnis is al lang geveld, hun ondergang zal niet op zich laten wachten.” (2 Petrus 2:3 WV78)

[3] “ Trouwens, allen die godvruchtig willen leven in de Messias Christus Jezus Yashua, zullen lijden onder vervolging, terwijl mensen met het kwaad in zich, deugnieten, charlatans en verleiders van kwaad tot erger zullen komen, anderen misleidend en zichzelf.” (2 Timotheüs 3:12-13)

[4] Miller’s Church History

[5] Miller’s Church History

[6] Miller’s Church History

+

Engelse versie: Please do find an English version in: Minimizing the power of God’s Force the Holy Spirit

++

Aansluitende artikelen:

1. De Bijbel onze Gids #1 Fundament in de Schrift
2. Judaisme & Katholicisme Universele ‘kerken’
3. Over de stelling van Luther en de Heilige Geest: 95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #2:6-13+  95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #3:14-25+  95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #6:42-52+  95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #8:64-75 +   95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #9:76-7995 stellingen Wittenberg Maarten Luther #12 Om te herinneren #1 God de Vader +  95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #12 Om te herinneren #3 Betreft Jezus C+  95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #10: 80-85 + 95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #12 Om te herinneren #1 God de Vader + 95 stellingen Wittenberg Maarten Luther #12 Om te herinneren #2 De Geest
4. Over de Godheid Hashem השם, Hebreeuws voor “de Naam” + God of een god + God is geen mens + God versus goden
5. Over de positie van Jezus Christus en zijn goddelijkheid: Bedenkingen Verwarring tussen Jezus en God + Wie zijt Gij, Here? +  Niet goddelijkheid van Christus toch + Met wie kan je hem vergelijken + Hoe kijken trinitariërs op tegen het gelijk christus worden + Jezus van Nazareth #5 Zijn Unieke persoonlijkheid + Hij die zit aan de Rechterhand van Zijn Vader
6. Doctrine van de Drievuldigheid
7. Heidense invloeden op het trinitarisme
8. Calvijn worstelde ook met de drie-eenheidsleer
9. Christenen
10. In elkaar zijn
11. De Bijbel onze Gids #9God, Jezus Christus en de Heilige Geest
12. De Bijbel onze Gids #13 Het Christelijk Leven
13. Joodse interpretatie van Zoon van God
14. Hij heeft de Pneuma, de Kracht van Hem gegeven
15. Christus verwekt door de Kracht van de Heilige Geest
16. De uitstraling van God en zijn pleitbezorger
17. Verlichting door Gods Geest
18. Bedenkingen Denominaties
19. Doctrine, gedrag, oorzaak en gevolg
20. Bedenkingen Leegloop der kerken
21. Kerkgroei en samengaan
22. Openbare Samenkomsten
23. Volharden in het Avondmaal regelmatig vieren
24. Breken van het brood
25. Eucharistie
26. Communie en dag des Heren
27. On-Bijbelse instituut van de kerk
28. Intenties van de ecclesia
29. Een samenkomst of meeting
30. Maken van een kerk
31. Al of niet toegeven aan de wereld
32. Wedergeboorte en lidmaatschap tot een kerk
33. Parochie
34. Keerpunt in de Kerk
35. De voordelen van een kleine gemeenschap of een huiskerk
36. Zichtbaar houden van oudste kerken
37. Het niet goed gaan in de Kerk
38. Kerk geen afhaal Chinees
39. Een kerk verlaten om lid te worden van een ander
40. Helft Amerikanen verandert wel van geloofstraditie
41. Ontkerkten terug naar de Kerk brengen
42. Tijdperk van het christendom voorbij volgens Mike Love
43. Dementia in de Kerk
44. Vlaamse kerk met uitsterven bedreigd
45. Waarom kerken soms doodgaan
46. Christenen in België
47. Voorgangers Engeland debet aan secularisatie
48. De Kerk als realiteitsspel
49. Focussen op Christus
50. Verenigen
51. Kerk dak boven evangelie
52. Waarom lopen kerken leeg?
53. Verlangen naar vernieuwing in de kerk
54. Christen worden iets anders dan lid worden van een kerk.
55. 1Korinthiërs 3:6-7 God die Wasdom geeft #2 Paulus en andere dienaars.

+

Engelstalige artikelen: English realted articles:

Please do find more on Judaism and Christianity:

1. Seeing the world through the lens of his own experience
2. Judaism & Catholicism Universal ‘churches’

+

Please do find articles on Jesus as the Cornerstone of the community:

1. Video: Who was Jesus?
2. Who is Jesus #2 Jesus Christ, man who died
3. Who is Jesus #4 Clear statements that our heavenly Father is his “God”
4. Who is Jesus #6 Jesus prays to God
5. Who is Jesus #8 Father greater than Jesus
6. Who is Jesus #9 100% or not
7. Who is Jesus #12 Conclusion
8. Da Vinci Code: Was Jesus Human or Divine?
9. Jesus son of God
10. Christian thought: acknowledge that Jesus is the Son of God
11. Jesus Christ the same yesterday, today and forever
12. Christ begotten through the power of the Holy Spirit
13. The Victor
14. How is it that Christ pleased God so perfectly?
15. The builder of the Kingdom
16. Can we not do what Jesus did?
17. The increasing rejection of the teaching of Christ
18. For those who have not the rudiments of an historical sense

+

Other articles of interest:

1. How did the Trinity Doctrine Develop
2. Historical Development of Trinity
3. How the Doctrine of the Trinity came to the Church
4. Trinity function
5. Trinity versus Tritheism
6. Why the trinity was accepted in Europe
7. The Pagan Influence of The catholic church ……The Pagan Trinity, and Saint B
8. Summary on trinity
9. Holy Sabbath
10. A man with an outstanding personality
11. Misleading Pictures
12. A small company of Jesus’ footstep follower
13. Quit griping about your church
14. Rebirth and belonging to a church
15. An ecclesia in your neighborhood
16. Making church
17. Parish, local church community – Parochie, plaatselijke kerkgemeenschap
18. Intentions of an Ecclesia
19. He has given us the Pneuma, the force, from Him
20. The radiance of God’s glory and the counsellor
21. Millions of Christians leaving conventional churches to meet in homes
22. Working for God
23. Efeziërs 2:21-22 Church no longer holds a central place in many Christian lives
24. Prefering to be a Christian