Het vieren van de avond van 15 april 2022 als een feest voor Jehovah God

Morgen vrijdag 15 april van het jaar 2022 gedenken wij wat er gebeurde in de maand waarvan Jehovah eiste dat het de eerste maand van het jaar zou zijn voor het volk van God.

“1 En de Heer sprak tot Mozes en Aäron in Egypteland: 2 Deze maand zal bij u de eerste maand zijn, en van haar zult gij de maanden des jaars beginnen.” (Ex 12:1-2 LU)

Jehovah had gesproken over een “Pascha voor God”, waarbij Hij op die specifieke nacht door het land Egypte zou gaan en elke eerstgeborene in het land Egypte zou neerslaan, hetzij mens of dier, en het oordeel zou brengen over alle goden van Egypte, omdat zij zouden moeten leren kennen dat Hij, Jehovah, De God is. En die dag zou jaar na jaar herdacht moeten worden als een blijvende ordinantie, dat wil zeggen een rituele praktijk “voor altijd”.

“En dat bloed zal u tot een teken zijn aan de huizen, in welke gij zijt; opdat Ik, het bloed ziende, u voorbijga, en opdat u niet wedervare de plaag, die verderft, als Ik Egypteland sla.” (Ex 12:13 LU)

Morgenavond zal voor ons het begin zijn van een herdenkingsdag, waar wij, zelfs niet met velen, vanwege de Corona-beperkingen, de avond zullen vieren als een feest voor Jehovah God, zoals dat al van de ene generatie op de volgende generatie wordt gedaan.

14 En gij zult dezen dag hebben ter gedachtenis, en zult dien vieren den Heer tot een feest, gij en al uwe nakomelingen, tot ene eeuwige inzetting.” (Ex 12:14 LU)

“10 Daarom houdt deze inzetting op den bestemden tijd, jaarlijks. ” (Ex 13:10 LU)

Maar de avond zal meer zijn dan alleen het houden van een “Festival van Ongerezen Brood” zoals de Joden doen.

Voor ons is het een extra speciale avond, waarin we erkennen dat God voor onze gezinnen een ander “lam” heeft voorzien, dat geslacht werd als het Pesachlam.

Zoals de Joden zich moesten houden aan dat woord en die verordening die God had gegeven, zo hield ook Jezus met zijn discipelen zich aan de wet, en vroeg zijn discipelen in die nacht ook om die nacht te gedenken. De reden waarom Jezus in de bovenzaal in Jeruzalem bijeenkwam, was dat zij het Pesach-offer moesten brengen aan God die over de huizen van de Israëlieten in Egypte was heengegaan toen Hij Egypte met de dood sloeg, maar hen redde.

“26 En als uwe kinderen dan tot u zullen zeggen: Welk een dienst hebt gij daar?, 27 zo zult gij zeggen: Dit is het Paaschoffer des Heren, die in Egypte de huizen der kinderen Israëls voorbijging, toen Hij de Egyptenaars sloeg, en onze huizen verschoonde. Toen neigde zich het volk en boog zich.” (Ex 12:26-27 LU)

Het is onze taak onze kinderen te vertellen waarom we morgenavond samenkomen. dat ze komen te leren hoe God Zijn volk de eerste keer redde, door hen uit de Egyptische slavernij te bevrijden.

“en opdat gij verkondigt voor de oren uwer kinderen en uwer kindskinderen wat Ik in Egypte uitgericht heb, en hoe Ik mijne tekenen onder hen getoond heb; opdat gij weet, dat Ik de Heer ben.” (Ex 10:2 LU)

“en gij zult op dien dag tot uwe zonen zeggen: Dit geschiedt wegens hetgeen de Heer ons gedaan heeft, toen wij uit Egypte trokken.” (Ex 13:8 LU)

“14 En als u heden of morgen uw zoon zal vragen: Wat is dat?, zo zult gij tot hem zeggen: De Heer heeft ons met een machtige hand uit Egypte, uit het diensthuis, gevoerd; 15 want toen Farao hardnekkig weigerde ons los te laten, sloeg de Heer alle eerstgeborenen in Egypteland, van den eerstgeborene der mensen af tot den eerstgeborene van het vee: daarom offer ik aan den Heer al wat de baarmoeder breekt, dat een mannetje is; maar alle eerstgeborenen mijner zonen los ik.” (Ex 13:14-15 LU)

Zelfs als er al eeuwen voorbij zijn gegaan, is het nog steeds nodig om onze kinderen te vertellen hoe Gods Hand met Zijn volk was en hoe Hij nog steeds bij ons wil zijn en ons wil redden van elke slavernij.

“Gedenkt aan den vorigen tijd tot hiertoe, bedenk wat Hij gedaan heeft aan de voorvaderen; vraag uwen vader, die zal het u verkondigen, uwen oudsten, die zullen het u zeggen.” (De 32:7 LU)

De Israëlieten hadden 430 jaar in Egypte gewoond en aan het eind van die 430 jaar, tot op de dag zelf, verliet Gods hele leger Egypte, terwijl God de hele nacht de wacht hield, wakend over de Israëlieten terwijl Hij hen uit Egypte bracht.

Omdat Jehovah, de God der goden, de wacht hield, zal heel Israël voor alle generaties God eren door deze nacht de wacht te houden – een wachtnacht.

“41 Toen die om waren, ging het gehele heir des Heren op dezen zelfden dag uit Egypteland. 42 Daarom wordt deze nacht den Heer gehouden, omdat Hij hen uit Egypteland gevoerd heeft; en dien zullen de kinderen Israëls den Heer houden, zij en hunne nakomelingen.” (Ex 12:41-42 LU)

Mensen kunnen het vreemd vinden dat wij de deelname aan het brood en de wijn alleen voor gedoopte leden houden. Maar zoals het niet aan vreemdelingen was om van het Pesachmaal te eten, zo is het ook nu nog.

“43  En de Heer sprak tot Mozes en Aäron: Dit is de wijze om het Pascha te houden: geen vreemdeling zal daarvan eten; 44 doch wie een gekochte knecht is, dien besnijde men, en dan ete hij daarvan; 45 een huisgenoot, die een huurling is, zal er niet van eten.” (Ex 12:43-45 LU)

Naast de bevrijding van Gods Volk uit Egypte herdenken wij nog dat bijzondere ‘lam’ dat God voor alle mensen in de wereld heeft voorzien. Het is de Nazareense Jood Jeshua ben Josef (Jezus Christus) die zich bereidwillig had opgesteld om volledig de wil van zijn hemelse Vader te doen en zich daarom aanbood als een loskoopoffer. Het is dankzij Jezus offerdaad dat nu bevrijding is gekomen voor iedereen die dat zoenoffer wil aanvaarden.

Wij vieren het in gemeenschap, ook al zijn wij niet allen in hetzelfde huis of op dezelfde plaats, beschouwen wij ons verenigd door de band van ons doopsel.

In het verleden lieten wij bezoekers, vrienden en belangstellenden toe om te zien hoe wij die dag herdachten. Maar dit jaar, net als vorig jaar, zijn de plaatsen in onze ecclesiae beperkt, en daarom zal onze herdenkingsdienst alleen toegankelijk zijn voor leden van onze gemeenschap.

(Sorry, mensen. De volgende keer, wanneer Covid tot het verleden mag behoren, zijn jullie allemaal weer welkom).

+

Engelse versie / English version: Celebrating the evening of 15 April 2022 as a festival to Jehovah God

Voorgaande

Nog een jaartje 14 Nisan met beperkte toegang

14 Nisan een dag om te herinneren #3 Voor het Overgangsfeest

Belangrijkste weekend van het jaar 2016

Zij die Jezus vrienden kan noemen

++

Aanvullende lectuur

1. De taal van de Bijbel: Zuurdesem
2. Shabbat HaChodesh Parshat Tazria, Parshat Metzora en tzara’at
3. Niet zo onbelangrijk
4. Vertrouwende in het door God voorziene Lam
5. Lam van God #1 Sprekers voor God
6. Lam van God #2 Tegenover onschuldig dier een onschuldig man #1
7. Gods verbonden en de bedoelde man aanvaarden
8. Voor ons gestorven om ons tot God te brengen
9. Verlossing #2 De Bijbelse oplossing
10. Verlossing #3 Het onvolmaakte dieroffer
11. Verlossing #4 Het Paaslam
12. Verlossing #5 Het volmaakte offer
13. Lijden bedekt door Zoenoffer
14. Zoenoffer
15. Zichtbare druppel Bloed aan de deurlijst
16. Verscheidene Verbondakkoorden 7 Het nieuwe verbondsslachtoffer en bemiddelaar
17. Een losgeld voor iedereen 2 Een verheven persoon van vlees en bloed
18. Na meer dan een jaar van isolaties en vele doden
19. 27-28 maart 2021 een herinneringsweekend als geen ander
20. Uitkijkend naar 14-15 Nisan, Pascha of Pesach op 15 april 2022

Het niemand of niets in de duisternis

Als we naar ons leven kijken, kan het ons soms depressief maken, waardoor we de “leegte” voelen, het missen van gelijkgestemde mensen.

Hoevelen van ons bouwen niet op veel ambities, hoop, dromen en verwachtingen?

Ons hoofd tolt van de vele vragen die we hebben. Zij komen een oor in en een oor uit. En elk moment dat we proberen naar rechts of naar links te kijken, is het alsof we worden geraakt door een bokshandschoen.

Als we merken dat het lijkt alsof we alleen zijn met ons geloof in Jezus en het komende Koninkrijk, voelen we ons soms verlaten. Hoewel dat we moeten weten dat God ons niet in de steek laat, zoals Hij Jezus niet in de steek heeft gelaten. Maar Jezus had ook een moment om te wanhopen en riep zijn hemelse Vader toe en riep tot Hem, om te vragen waarom Hij hem had verlaten.

46 Rond het negende uur riep Jezus luid: ‘Eli, Eli, lama sabachthani?’ Dat betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’+ (Mattheüs 27:46)

Zoals Jezus het uitschreeuwde vanaf de houten paal, zo hebben we ook momenten dat we tot God willen roepen. Ja, het kan elke gelovige overkomen dat hij of zij Gods aanwezigheid in twijfel trekt. Het is begrijpelijk dat we zulke momenten kunnen hebben dat we twijfels hebben over onszelf, over ons geloof, over God.

Op zulke momenten van twijfel, in momenten van angst en wanhoop, worden we door onze Schepper en Onderhouder uitgenodigd om hoop te zoeken. Hij heeft ons Zijn Woord gegeven om ons dagelijks voedsel te geven, om stap voor stap en dag na dag te kunnen gaan. Dat Woord van God kunnen we elk moment van de dag opnemen. Het is Gods liefdesbrief aan ons. Uit dat grote boek met boeken zouden we kracht en hoop moeten kunnen ontvangen. Hoop komt voort uit ons vertrouwen dat zelfs als we niet het gevoel hebben dat God aanwezig is, God voor ons zal verschijnen. Wanneer we ons het meest verlaten, gekwetst en gebroken voelen, zullen we ons die momenten vaak herinneren als de momenten waarop Jehovah God het krachtigst voor ons heeft getoond. Dat zijn de momenten die ons leven en ons geloof vormen.

Zoals Jehovah God Jezus niet in de steek had gelaten, zal Hij degenen die van Hem houden niet alleen of achterlaten.

28 Want Jehovah heeft gerechtigheid lief, hij laat zijn loyalen niet in de steek.+ע [ajin] Ze zullen altijd beschermd worden,+ maar de nakomelingen van de slechten worden vernietigd.+ (Psalm 37:28)

Zelfs als God met ons zou kunnen zijn, kunnen we het gevoel hebben dat we alleen zijn met ons geloof, omringd door een meerderheid van mensen die niets wil weten over God of de Bijbelse Waarheid.

Voortdurend lijken we geconfronteerd te worden met een leegte die ons de duisternis in trekt. Soms voelt het alsof we een “niemand” of een “niets” zijn.
Zonder iemand te zijn en zonder iemand om ons heen te hebben, blijven we onvervuld en onvolledig. Ons instinct wil dat we ons mengen met anderen. We zijn niet gemaakt om alleen te zijn.

Dit oerinstinct om iets te zijn, is datgene wat onze inspanningen drijft om te vermijden dat we niets zijn.

De dreiging hiervan is de wortel om onszelf te verliezen aan de afleiding van alles, wanneer we de hoop verliezen om ooit iets te zijn … voor iemand … maar niet zomaar iemand. {Elusive peace…}

Als we ouder worden, lijkt dit een groter probleem te worden dan toen we jong waren. Dan komt er een tijd dat we ons leven willen scannen en willen zien wat we tot stand hebben gebracht. Hoeveel moeite hebben we erin gestoken en wat heeft het  opgeleverd. Wat kleeft er aan ons geheugen? Wat vinden we de moeite waard om te onthouden?

Om ons heen zien we zoveel mensen die succesvoller lijken te zijn dan wij. Ze kunnen veel luisterende oren krijgen, gretig om hun filosofieën te horen die mensen slechts een schaduw geven van wat ze graag zouden willen zien. Hoewel we weten dat ze niet die troost of verzekering kunnen bieden die we mensen graag bieden, omdat we leven door onze hoop in Jezus Christus. Voortdurend worden we geconfronteerd met die mensen die vinden dat hun weg de beste manier is. Maar wat ze niet zien, is dat wat we willen dat ze gaan zien dat de weg die voor zoveel mensen goed lijkt, het einde is of de weg naar de dood.

12 Een weg die recht lijkt voor een mens+ kan toch eindigen in de dood.+ (Spreuken 14:12)

We leven in die wereld vol ijdelheid, waar de mens zelfs denkt dat hij voor god kan spelen en kan creëren wat hij maar wil.

20 Want de schepping is onderworpen aan een zinloos bestaan,+ niet uit eigen wil, maar door degene die haar daaraan heeft onderworpen. Dat deed hij op basis van de hoop (Romeinen 8:20)

We zouden graag degenen die denken dat ze het zonder God kunnen, laten zien dat het beter is om onder de vleugels van God te komen. Er is namelijk een alternatief voor de uiteindelijke conclusie van onheil en de nutteloosheid van de menselijke filosofie.

23 Want de zonde betaalt als loon de dood.+ Maar God geeft als gave eeuwig leven+ door Christus Jezus, onze Heer.+ (Romeinen 6:23)

In deze wereld moeten we zelfs strijden tegen degenen die zeggen dat ze christen zijn, maar niet willen erkennen wie Jezus is en hoe belangrijk het is om in hem te geloven die God zijn geliefde zoon noemde.

25 Jezus zei tegen haar: ‘Ik ben de opstanding en het leven.+ Wie in mij gelooft, zal, ook al sterft hij, weer tot leven komen. 26 En iedereen die leeft en in mij gelooft, zal helemaal nooit sterven.+ Geloof je dat?’ (Johannes 11:25, 26)

6 Jezus antwoordde hem: ‘Ik ben de weg+ en de waarheid+ en het leven.+ Alleen via mij kun je bij de Vader komen.+ (Johannes 14:6)

Voortdurend worden we geconfronteerd met die koppige mensen die niet geloven dat Jezus bestond, of die denken dat Jezus God is, in plaats van in de God van Jezus te geloven en te accepteren dat Jezus de weg naar God is en niet naar zichzelf. Zo verdrietig, en als je daar staat omringd door zoveel ongelovigen, kan het zo eenzaam aanvoelen, zo donker in een wereld die zoveel, maar oh zo weinig, te bieden heeft.  De eindtijd nadert en het baart ons ook zoveel zorgen, zeker wanneer we meer leugens zien die de hoofden van mensen omringen. Nepnieuws lijkt de strijd om aandacht te hebben gewonnen.

Hoewel we de kracht zouden moeten vinden om mensen te blijven roepen om de echte Christus te volgen, de Joodse Nazarener Jeshua (Jesjoea), de zoon van David en zoon van God. Als we onze weg naar God voortzetten, zouden we troost moeten vinden in het feit dat er niet zo velen zullen zijn die in Jezus zullen geloven en hun best zullen doen om op het goede spoor te blijven, en die in staat zullen zijn om de kleine poort naar het Koninkrijk van God binnen te gaan.  We zouden dat licht in de wereld, dat door God is gegeven, moeten zien en volgen. Dat is de boodschap die wij willen uitdragen zodat meer mensen zouden kunnen zien dat Jezus het licht van de wereld is. +

8 12 Jezus nam opnieuw het woord en zei: ‘Ik ben het licht van de wereld.+ Wie mij volgt zal nooit in duisternis lopen, maar zal het licht+ van het leven bezitten.’ (Johannes 8:12)

14 Maar nauw is de poort en smal is de weg die naar het leven leidt, en maar weinig mensen vinden die.+15 Pas op voor de valse profeten,+ die in schaapskleren naar jullie toe komen+ maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn.+ (Mattheüs 7:14, 15)

Als we ons somber voelen, moeten we bedenken dat de apostelen en andere eerste volgelingen van Christus ook maar met enkelen waren die niet geliefd waren bij de meerderheid. Ze moesten ook vaak worstelen. Ze konden ook kracht vinden door te weten dat ze met veel beproevingen te maken zouden kunnen krijgen, maar er zou altijd een uitweg zijn, en de poort naar Gods koninkrijk, dat veel beter zou zijn dan enig koninkrijk hier op aarde.

22 Daar spraken ze de discipelen moed in,+ en ze spoorden hen aan in het geloof te blijven. Ze zeiden: ‘We moeten door veel moeilijkheden heen om Gods Koninkrijk binnen te gaan.’+ (Handelingen 14:22)

18 ‘En als de rechtvaardige al met moeite wordt gered, wat zal er dan gebeuren met de goddeloze en de zondaar?’+ (1 Petrus 4:18)

Allen die geloven dat Jezus de zoon van God is en de weg naar het leven, moeten de handen bij elkaar steken en elkaar versterken. Laten we ons er allemaal van bewust zijn dat de weg die naar de vernietiging leidt, een weg is die door de meerderheid wordt bewandeld. Als we geen deel uitmaken van die meerderheid, hoeven we ons niet zoveel zorgen te maken, omdat we zouden moeten weten dat er Iemand is die ons over de moerassen en woestijnen van deze wereld wil dragen.

Laten we het zand van de woestijn niet in onze ogen krijgen door de vele valse leringen die deze materialistische wereld omringen. Laten we, in plaats van een kleine zandkorrel te zijn, bij elkaar blijven als een klomp aarde en de handen ineen slaan als zaaiers van productief zaad.

44 Het wordt gezaaid als een fysiek lichaam, het wordt opgewekt als een geestelijk lichaam. Als er een fysiek lichaam is, dan is er ook een geestelijk lichaam. (1 Korinthiërs 15:44)

Laat onze stem door de lucht en de duisternis blijven gaan, zodat iemand ergens het kleine vonkje licht kan zien.

We moeten ons altijd bewust zijn van het belang van onze eigen vrije keuze. We zullen altijd moeten beslissen welke weg we gaan, de brede weg van de wereld of de kleine of smalle weg van God.

De vraag komt neer op wie zal ik geloven. Zal ik de wereld vertrouwen die geen garanties kan geven en een onzekere toekomst?

Of zal ik de door God gezondene vertrouwen die zichzelf bewees door voor mijn zonden aan de martelpaal te betalen, in mijn plaats te sterven, en vervolgens in overwinning uit de dood opstond, precies zoals hij zei dat hij zou doen (Mattheüs 17:23, 20:19, 28: 5-6)?

Ook hij voelde zich soms alleen. Ook hij moest op zijn God vertrouwen. Hij legde zijn eigen wil opzij voor het doen van de Wil van zijn hemelse Vader.

Bent u bereid uw eigen wil opzij te zetten om de wil van God te doen?

Bent u bereid om, zoals Jezus deed, de woestijn in te gaan om over God te praten en het goede nieuws van het komende koninkrijk van God te verspreiden?

Als we de Schrift lezen, zullen we ons ervan bewust worden dat Jehovah God werkelijk de enige is die we volledig kunnen vertrouwen. Door te weten dat Hij betrouwbaar en trouw is, zouden we meer vertrouwen in Hem moeten krijgen en Hem toe staan onze angst en droevige, depressieve stemming weg te nemen. Met Hem in ons hart zullen we niet teleurgesteld zijn.

5 Ze riepen tot u en werden bevrijd. Ze vertrouwden op u en werden niet teleurgesteld.*+ (Psalm 22:5)

Als we ons depressief of neerslachtig voelen omdat het lijkt alsof we de mensen niet kunnen bereiken, laten we dan een spirituele wapenrusting aantrekken die alleen van God komt, omdat we in een spirituele strijd verwikkeld zijn in plaats van een fysieke.  

10 Tot slot, blijf kracht putten+ uit de Heer en uit zijn grote macht. 11 Trek de complete wapenrusting+ van God aan, zodat je stand kunt houden tegen de listen* van de Duivel. 12 Want we hebben een strijd* te voeren,+ niet tegen vlees en bloed, maar tegen de regeringen, tegen de autoriteiten, tegen de wereldheersers van deze duisternis, tegen de slechte geestenmachten+ in de hemelse gewesten. 13 Doe daarom de complete wapenrusting van God aan+ om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad en om goed voorbereid stand te kunnen houden. (Efeziërs 6:10-13)

Als we Jehovah’s hulp aanvaarden en volledig op Hem vertrouwen, kunnen we erin slagen de tegenstanders van God te weerstaan. Als we hetzelfde soort vertrouwen kunnen hebben als de apostel Paulus. Hij schreef:

31 Wat moeten we hier verder over zeggen? Als God vóór ons is, wie zal dan tegen ons zijn?+ (Romeinen 8:31)

Dus laten we uit de duisternis stappen, onze handen uitstrekken naar degenen die ook van Jezus en zijn God houden. Laten we onze krachten bundelen en de meeste aandacht besteden aan het leren over Jehovah en het dienen van Hem.

5 Laat mij in uw waarheid wandelen en leer mij,+ want u bent mijn God van redding. ו [waw]

De hele dag hoop ik op u .(Psalm 25:5)

+

Voorgaande

Alleenvoelend bang om met anderen te verbinden om te groeien in geloof

God liefhebben en Bekommeren om je medemensen

Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen

++

Aanvullend

1. Welke eenzaamheid is meer eenzaam dan wantrouwen?
2. Neil Anderson en het juk van angst en depressie
3. Vermoeidheid van de ziel en geestelijke afzondering
4. Een verstoorde geest vormt een rusteloos kussen
5. Wandeling door de vallei van de schaduw van de dood
6. Angst, twijfel en cynisme laten wegvloeien
7. Ter verdediging van Twijfel
8. Twijfel doodt meer dromen dan mislukken
9. Indien Twijfel
10. Twijfelende aan de werkelijkheid, echtheid en de effectiviteit van Gods liefde
11. Hoop begint in het donker
12. De stilte is niet leeg maar vol antwoorden
13. Het treffen van tijd en toeval
14. Fundamentalisme en religie #6 Versplintering
15. Vrees hebben voor de juiste persoon
16. Schepper en Blogger God 7 Een Blog van een Boek 1 De Blogger geloven
17. God is een verhaal #1 Een sensationeel krantenkopje
18. God is een verhaal #2 Voorgangers niet gediend met een Enige God
19. 2019-2020-2021 Twee seizoenen vol veranderingen #4 Medewerking
20. Bijbel medicijn tegen depressie
21. Een persoon wordt alleen beperkt door de gedachten die hij kiest
22. Heb vertrouwen in je geloof … twijfel aan je twijfels
23. De uitdagingen van het leven mogen u niet verlammen
24. Trouw wanneer het meest nodig is
25. Optimisme is het geloof dat leidt tot succes
26. Jezus volgen bevrijdt van faalangst en prestatiedruk
27. Hoop
28. Hoop begint in het donker
29. Niet hoe je valt, wel hoe je opstaat
30. De balans vinden omdat Jezus ons zowel God als onze eigen ellende toont
31. Zit je in de put? Stop dan met graven!
32. Wie straalt, loopt nooit in het donker
33. Het is niet proberen maar vertrouwen
34. Geef je tranen aan God
35. Roependen en vertrouwenden worden niet beschaamd
36. De nacht is ver gevorderd 23 Studie 4 Nu actueel: Daad van geloof
37. Gedachte voor vandaag “Geloof in moeilijke tijden” (14 januari)
38. Geloof in Jezus Christus
39. Koninkrijk van God
40. Koninkrijk van Christus en Koninkrijk van God
41. Hoe leest u? Om het koninkrijk van God binnen te gaan
42. Prediking van het Koninkrijk
43. Koninkrijk Gods
44. Wereldwijde Koninkrijksregering
45. Gospel of Evangelie – het Goede Nieuws
46. Goede Nieuwsbrengers
47. Vergeten predikers van het Goede Nieuws
48. Verkondiger van het Koninkrijk van God

+++

Gerelateerd

1. Mindmap je door je leven
2. Over de leegte die ontstaat door corona
3. Hoe warm is jouw nest?
4. Donkere wolken boven de geloofsgemeenschap?
5. Religie
6. Kerkdiensten
7. Een kerkdienst zonder kerkgangers?
8. Kerkdienst thuis
9. Kerkdienst met poes
10. Als anderen niet langer meedoen en/of niet meer in God geloven: hoe houden we het dan vol om kerk te zijn?
11. Bijbelverkondigers zijn de traditionele complotdenkers. Jure Ambroz zegt dat onderzoek van de bijbel en het zoeken van God ‘nu nog kan’
12. Vertrouwen in goddelijke kracht
13. Het moe zijn moe
14. Een hemelse boodschap
15. Hoe moeten we in God geloven om door God te worden goedgekeurd?
16. Mijn Dierbare, ik plaats alles in Gods handen
17. Als we in alles op God vertrouwen, kunnen we de weg verkrijgen om te bewandelen
18. Vertrouw op God, we hebben een manier om een baan te vinden
19. Opgestaan, plaats vergaan…
20. ‘Krijgen we ze weer terug?’
21. Oordeel niet te makkelijk over mensen die nog niet naar de kerk komen

Gedenkmaaldatum Ná sononder Saterdag 27 Maart 2021

Die aand voordat Jesus gesterf het, het hy vir sy volgelinge gesê om sy dood te herdenk. Hy het gesê:

“Hou aan om dit te doen as ’n herinnering aan my.” – Lukas 22:19.

Vandag na sononder, hierdie jaar, slegs vir die tweede jaar, herdenk ons ​​in ‘n intieme kring dat Jesus in die bovertrek in Jerusalem byeengekom het om die uittog uit Egipte met sy dissipels te herdenk, maar hierdie keer ook om ‘n nuwe verbond te sluit.
Ná die ete het Jesus die brood en die wyn geneem en dit as simbole vir sy liggaam en bloed aangebied.

12 En op die eerste dag van die Ongesuurde Brode,+ die dag waarop die Pasga-offer geslag word,+ het sy dissipels vir hom gevra: “Waar wil u hê moet ons gaan voorberei sodat u die Pasga kan eet?”+13 Toe het hy twee van sy dissipels gestuur en vir hulle gesê: “Gaan in die stad in, en ’n man wat ’n waterkruik dra, sal julle ontmoet. Volg hom,+14 en waar hy ingaan, moet julle vir die meester van die huis sê: ‘Die Leermeester vra: “Waar is die gastevertrek waar ek die Pasga saam met my dissipels kan eet?”’ 15 En hy sal vir julle ’n groot bo-kamer wys, wat ingerig en gereed is. Berei dit daar vir ons voor.” 16 Toe het die dissipels vertrek, en hulle het in die stad ingegaan en dit gevind net soos hy vir hulle gesê het, en hulle het vir die Pasga voorberei. (Markus 14:12-16)

22 En terwyl hulle verder geëet het, het hy ’n brood geneem, gebid, dit gebreek en dit vir hulle gegee en gesê: “Neem dit. Dit beteken my liggaam.”+23 Hy het ook ’n beker geneem, ’n dankgebed gedoen en dit vir hulle gegee, en hulle het almal daaruit gedrink.+24 En hy het vir hulle gesê: “Dit beteken my ‘bloed+ van die verbond’,+ wat vir baie uitgestort sal word.+25 Ek verseker julle: Ek sal beslis nie weer wyn drink tot op die dag wanneer ek nuwe wyn in die Koninkryk van God drink nie.” (Markus 14:22-25)

25 Nadat hulle die aandmaal geëet het, het hy ook dieselfde met die beker gedoen+ en gesê: “Hierdie beker beteken die nuwe verbond+ wat bevestig word deur my bloed.+ Hou aan om dit as ’n herinnering aan my te doen wanneer julle daaruit drink.”+ (1Kor 11:25)

Laat ons daardie gebeurtenis nederig herdenk in ons klein borreltjie en vier dat Jesus ons vrygemaak het van die vloek van die sonde deur sy liefdesdaad.

Niemand het groter liefde as iemand wat sy lewe vir sy vriende gee nie. – Joh. 15:13.

Jesus het gesterf sodat mense se sondes vergewe kan word en hulle die ewige lewe kan kry (Romeine 6:23; Efesiërs 1:7). Jesus se dood het ook bewys dat mense aan God lojaal kan bly selfs al word hulle tot die dood getoets.

 ¹⁵  Want ons het nie ’n hoëpriester wat nie met ons swakhede kan simpatiseer nie,+ maar ons het een wat in alle opsigte soos ons getoets is, maar sonder sonde.+ (Hebreërs 4:15.)

“Die wet van die Christus” het die beste fondament. Dit is gebaseer op liefde (Gal. 6:2). Jesus het alles wat hy gedoen het, uit liefde gedoen. Innige jammerte, of tere medelye, is ’n bewys van liefde. Sulke innige jammerte het Jesus gemotiveer om die skares te leer, die siekes te genees, dié wat honger was, kos te gee en die dooies op te wek (Matt. 14:14; 15:32-38; Mark. 6:34; Luk. 7:11-15).

Jesus was bereid om ander se behoeftes bo sy eie te stel. Die belangrikste manier hoe Jesus sy liefde gewys het, was deur sy lewe vir ander op te offer.

Ons kan Jesus navolg deur ander se behoeftes bo ons eie te stel. Ons kan hom ook navolg deur te leer om tere medelye vir die mense in ons gebied te hê. Wanneer sulke tere medelye ons motiveer om die goeie nuus te verkondig en dit aan ander te leer, gehoorsaam ons die wet van die Christus.

Vandag moet ons getuig van daardie liefde wat Jesus vir die mensdom betoon het en God dankbaar wees dat Hy daardie versoeningsoffer aanvaar het.

Die doel van die Here se Aandmaal is om Jesus te onthou en om dankbaarheid vir sy offerande te betoon (Matteus 20:28; 1 Korintiërs 11:24).

Niemand heeft grotere liefde dan hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden

Vandaag denken wij speciaal aan die mensenzoon die uit liefde voor ons zichzelf aan de dood heeft over gegeven.

Niemand heeft grotere liefde dan hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden. — Joh. 15:13.

‘De wet van de Christus’ is gebouwd op het allerbeste fundament: liefde (Gal. 6:2). Alles wat Jezus deed werd gemotiveerd door liefde. Eén uiting van liefde is medelijden of medegevoel.

Medelijden bewoog Jezus ertoe mensen te onderwijzen, zieken te genezen, hongerigen te voeden en doden op te wekken (Matth. 14:14; 15:32-38; Mark. 6:34; Luk. 7:11-15).
Hij stelde de behoeften van anderen graag boven zijn eigen behoeften. Maar hij toonde vooral grote liefde door zijn leven voor anderen te geven.

Je kunt Jezus navolgen door de behoeften van anderen boven die van jezelf te stellen. Volg hem ook na door te leren meer medegevoel te hebben met de mensen in je gebied. Als je uit medegevoel het goede nieuws predikt en onderwijst, gehoorzaam je de wet van de Christus.

w19.05 4 ¶8-10

2021 Gedachtenisviering van de dood van Christus

De herdenking van de dood van Christus geeft ieder van ons een geweldige kans om God en Christus te loven voor wat ze voor ons hebben gedaan, zodat we kunnen genieten van een oneindig leven.

De Gedachtenisviering is zonder twijfel de belangrijkste gelegenheid voor ware christenen om samen te komen. Het vindt plaats na zonsondergang op zaterdag 27 maart 2021.

Dit jaar zullen velen deze belangrijke gelegenheid niet in relatieve vrijheid en in een grote groep kunnen bijwonen. Het is heel belangrijk dat we ons allemaal houden aan de coronamaatregelen van onze regeringen.

Hier in België zullen we allemaal het laatste avondmaal van Jezus moeten herdenken in onze kleine ‘huisbubbel’.
We verzoeken al onze leden om de coronamaatregelen te volgen, maar niet te vergeten om in hun huishouden of in de kleine bubbel bijeen te komen om eraan te herinneren dat Jehovah zijn zoon in onze plaats heeft laten sterven zodat we leven kunnen hebben.

28 Zo is ook de Mensenzoon niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen+ en zijn leven te geven als een losprijs in ruil voor velen.’+ (Mattheüs 20:28)

We hopen echt dat iedereen die onze hemelse Vader en zijn zoon liefheeft, in eendracht zal zijn met al diegenen die deze speciale avond delen met hun naaste familieleden in hun eigen bubbel.

Moge, terwijl Jehovah, Jezus en het hemelse deel van Gods gezin toekijken, elke gemeente, groep en individu een prachtige herdenkingsviering hebben!

+

Voorgaande

14 Nisan een dag om te herinneren #4 Een Gedood Lam

14 Nisan een dag om te herinneren #5 De te vieren dag

++

Aanvullende lectuur

1. 1 -15 Nisan
2. Voorbereidingstijd tot een herinneringsmoment
3. De zoon van David en de eerste dag van het Feest van de ongezuurde broden
4. De avond dat Jeshua zijn talmidim opdroeg dat de Pascha Seder vanaf die tijd zal worden gevierd ter zijner nagedachtenis
5. Rond het Paasmaal
6. Het Herinneringsmaal
7. Een losgeld voor iedereen 2 Een verheven persoon van vlees en bloed
8. Na meer dan een jaar van isolaties en vele doden
9. Zichtbare druppel Bloed aan de deurlijst
10. Een herinneringsmaaltijd in kleine kring
11. Mogelijkheid om God rechtstreeks toe te spreken