Het vieren van de avond van 15 april 2022 als een feest voor Jehovah God

Morgen vrijdag 15 april van het jaar 2022 gedenken wij wat er gebeurde in de maand waarvan Jehovah eiste dat het de eerste maand van het jaar zou zijn voor het volk van God.

“1 En de Heer sprak tot Mozes en Aäron in Egypteland: 2 Deze maand zal bij u de eerste maand zijn, en van haar zult gij de maanden des jaars beginnen.” (Ex 12:1-2 LU)

Jehovah had gesproken over een “Pascha voor God”, waarbij Hij op die specifieke nacht door het land Egypte zou gaan en elke eerstgeborene in het land Egypte zou neerslaan, hetzij mens of dier, en het oordeel zou brengen over alle goden van Egypte, omdat zij zouden moeten leren kennen dat Hij, Jehovah, De God is. En die dag zou jaar na jaar herdacht moeten worden als een blijvende ordinantie, dat wil zeggen een rituele praktijk “voor altijd”.

“En dat bloed zal u tot een teken zijn aan de huizen, in welke gij zijt; opdat Ik, het bloed ziende, u voorbijga, en opdat u niet wedervare de plaag, die verderft, als Ik Egypteland sla.” (Ex 12:13 LU)

Morgenavond zal voor ons het begin zijn van een herdenkingsdag, waar wij, zelfs niet met velen, vanwege de Corona-beperkingen, de avond zullen vieren als een feest voor Jehovah God, zoals dat al van de ene generatie op de volgende generatie wordt gedaan.

14 En gij zult dezen dag hebben ter gedachtenis, en zult dien vieren den Heer tot een feest, gij en al uwe nakomelingen, tot ene eeuwige inzetting.” (Ex 12:14 LU)

“10 Daarom houdt deze inzetting op den bestemden tijd, jaarlijks. ” (Ex 13:10 LU)

Maar de avond zal meer zijn dan alleen het houden van een “Festival van Ongerezen Brood” zoals de Joden doen.

Voor ons is het een extra speciale avond, waarin we erkennen dat God voor onze gezinnen een ander “lam” heeft voorzien, dat geslacht werd als het Pesachlam.

Zoals de Joden zich moesten houden aan dat woord en die verordening die God had gegeven, zo hield ook Jezus met zijn discipelen zich aan de wet, en vroeg zijn discipelen in die nacht ook om die nacht te gedenken. De reden waarom Jezus in de bovenzaal in Jeruzalem bijeenkwam, was dat zij het Pesach-offer moesten brengen aan God die over de huizen van de Israëlieten in Egypte was heengegaan toen Hij Egypte met de dood sloeg, maar hen redde.

“26 En als uwe kinderen dan tot u zullen zeggen: Welk een dienst hebt gij daar?, 27 zo zult gij zeggen: Dit is het Paaschoffer des Heren, die in Egypte de huizen der kinderen Israëls voorbijging, toen Hij de Egyptenaars sloeg, en onze huizen verschoonde. Toen neigde zich het volk en boog zich.” (Ex 12:26-27 LU)

Het is onze taak onze kinderen te vertellen waarom we morgenavond samenkomen. dat ze komen te leren hoe God Zijn volk de eerste keer redde, door hen uit de Egyptische slavernij te bevrijden.

“en opdat gij verkondigt voor de oren uwer kinderen en uwer kindskinderen wat Ik in Egypte uitgericht heb, en hoe Ik mijne tekenen onder hen getoond heb; opdat gij weet, dat Ik de Heer ben.” (Ex 10:2 LU)

“en gij zult op dien dag tot uwe zonen zeggen: Dit geschiedt wegens hetgeen de Heer ons gedaan heeft, toen wij uit Egypte trokken.” (Ex 13:8 LU)

“14 En als u heden of morgen uw zoon zal vragen: Wat is dat?, zo zult gij tot hem zeggen: De Heer heeft ons met een machtige hand uit Egypte, uit het diensthuis, gevoerd; 15 want toen Farao hardnekkig weigerde ons los te laten, sloeg de Heer alle eerstgeborenen in Egypteland, van den eerstgeborene der mensen af tot den eerstgeborene van het vee: daarom offer ik aan den Heer al wat de baarmoeder breekt, dat een mannetje is; maar alle eerstgeborenen mijner zonen los ik.” (Ex 13:14-15 LU)

Zelfs als er al eeuwen voorbij zijn gegaan, is het nog steeds nodig om onze kinderen te vertellen hoe Gods Hand met Zijn volk was en hoe Hij nog steeds bij ons wil zijn en ons wil redden van elke slavernij.

“Gedenkt aan den vorigen tijd tot hiertoe, bedenk wat Hij gedaan heeft aan de voorvaderen; vraag uwen vader, die zal het u verkondigen, uwen oudsten, die zullen het u zeggen.” (De 32:7 LU)

De Israëlieten hadden 430 jaar in Egypte gewoond en aan het eind van die 430 jaar, tot op de dag zelf, verliet Gods hele leger Egypte, terwijl God de hele nacht de wacht hield, wakend over de Israëlieten terwijl Hij hen uit Egypte bracht.

Omdat Jehovah, de God der goden, de wacht hield, zal heel Israël voor alle generaties God eren door deze nacht de wacht te houden – een wachtnacht.

“41 Toen die om waren, ging het gehele heir des Heren op dezen zelfden dag uit Egypteland. 42 Daarom wordt deze nacht den Heer gehouden, omdat Hij hen uit Egypteland gevoerd heeft; en dien zullen de kinderen Israëls den Heer houden, zij en hunne nakomelingen.” (Ex 12:41-42 LU)

Mensen kunnen het vreemd vinden dat wij de deelname aan het brood en de wijn alleen voor gedoopte leden houden. Maar zoals het niet aan vreemdelingen was om van het Pesachmaal te eten, zo is het ook nu nog.

“43  En de Heer sprak tot Mozes en Aäron: Dit is de wijze om het Pascha te houden: geen vreemdeling zal daarvan eten; 44 doch wie een gekochte knecht is, dien besnijde men, en dan ete hij daarvan; 45 een huisgenoot, die een huurling is, zal er niet van eten.” (Ex 12:43-45 LU)

Naast de bevrijding van Gods Volk uit Egypte herdenken wij nog dat bijzondere ‘lam’ dat God voor alle mensen in de wereld heeft voorzien. Het is de Nazareense Jood Jeshua ben Josef (Jezus Christus) die zich bereidwillig had opgesteld om volledig de wil van zijn hemelse Vader te doen en zich daarom aanbood als een loskoopoffer. Het is dankzij Jezus offerdaad dat nu bevrijding is gekomen voor iedereen die dat zoenoffer wil aanvaarden.

Wij vieren het in gemeenschap, ook al zijn wij niet allen in hetzelfde huis of op dezelfde plaats, beschouwen wij ons verenigd door de band van ons doopsel.

In het verleden lieten wij bezoekers, vrienden en belangstellenden toe om te zien hoe wij die dag herdachten. Maar dit jaar, net als vorig jaar, zijn de plaatsen in onze ecclesiae beperkt, en daarom zal onze herdenkingsdienst alleen toegankelijk zijn voor leden van onze gemeenschap.

(Sorry, mensen. De volgende keer, wanneer Covid tot het verleden mag behoren, zijn jullie allemaal weer welkom).

+

Engelse versie / English version: Celebrating the evening of 15 April 2022 as a festival to Jehovah God

Voorgaande

Nog een jaartje 14 Nisan met beperkte toegang

14 Nisan een dag om te herinneren #3 Voor het Overgangsfeest

Belangrijkste weekend van het jaar 2016

Zij die Jezus vrienden kan noemen

++

Aanvullende lectuur

1. De taal van de Bijbel: Zuurdesem
2. Shabbat HaChodesh Parshat Tazria, Parshat Metzora en tzara’at
3. Niet zo onbelangrijk
4. Vertrouwende in het door God voorziene Lam
5. Lam van God #1 Sprekers voor God
6. Lam van God #2 Tegenover onschuldig dier een onschuldig man #1
7. Gods verbonden en de bedoelde man aanvaarden
8. Voor ons gestorven om ons tot God te brengen
9. Verlossing #2 De Bijbelse oplossing
10. Verlossing #3 Het onvolmaakte dieroffer
11. Verlossing #4 Het Paaslam
12. Verlossing #5 Het volmaakte offer
13. Lijden bedekt door Zoenoffer
14. Zoenoffer
15. Zichtbare druppel Bloed aan de deurlijst
16. Verscheidene Verbondakkoorden 7 Het nieuwe verbondsslachtoffer en bemiddelaar
17. Een losgeld voor iedereen 2 Een verheven persoon van vlees en bloed
18. Na meer dan een jaar van isolaties en vele doden
19. 27-28 maart 2021 een herinneringsweekend als geen ander
20. Uitkijkend naar 14-15 Nisan, Pascha of Pesach op 15 april 2022

Belangrijkste weekend van het jaar 2016

Op de avond voordat hij stierf, kwam Jeshua samen met zijn discipelen en naaste vrienden in een bovenkamer om het Pascha maal te vieren. Zij herinnerde zich aan het grote verhaal van de bevrijding: hoe het volk van Israël uit de gebondenheid en slavernij bevrijd werd langs de profeet Mozes door Gods kracht. Ze herinnerden zich hoe het bloed van het lam de bovendorpel en de deurposten markeerde, zodat de Engel des Doods voorbij zou gaan aan die mensen als het verwoesting bracht naar het land van Egypte. Ze aten de ongezuurde broden, zich ervan bewust zijnde dat de Israëlieten in zo’n haast waren om uit Egypte te vertrekken, dat hun eigen brood nog niet was gerezen.

De Israeliten die het land Egypte verlaten na de Plaag der eerstelingen (Foto credit: Wikipedia)

Die avond van de 14e van Nisan is voor ons nog steeds zeer belangrijk. Wij horen één te herinneren hoe God het Joodse volk bevrijde en twee hoe God Jezus aan de wereld schonk om het andere soort mensen, niet-Joden, anders gelovigen of heidenen te bevrijden. Niet alleen had hij zijn volgelingen bijeengeroepen om de bevrijding van Gods uitverkoren volk, de Israëlieten te herinneren, maar nu was het ogenblik gekomen om hen te laten inzien dat hun rabbi de weg opende voor anderen dan joden.

Door zijn eigen voorbeeld liet de gezondene van God zien hoe zijn volgelingen zich moesten opstellen als dienaren voor God en anderen tot voorbeeld te worden om ook tot een volk van God uit te groeien. Net als Jezus mensen had opgeroepen om hem te volgen, moesten de apostelen dat nu ook komen te doen. Ook zij moesten zich zo nederig als Christus gaan gedragen.

Als teken van nederigheid waste Jezus de voeten van zijn discipelen. Het werk dat is gereserveerd voor bedienden deed Jezus en hij vroeg hen om hetzelfde te doen voor elkaar. Er is geen dubbelzinnigheid op dit moment, geen kans om te zeggen dat het slechts een symbool is. Christus laat zien wat ze moeten doen en vertelt hen om het te doen (Johannes 13: 1-15). Het pad dat leidt naar de vrijheid van zonde en dood wordt gekenmerkt door onze zorg voor onze broeders en zusters. Simpel gezegd, zijn onze levens bedoeld voor aan anderen aan te bieden – ons geven in dienst.

Op het einde, in het leven dat zo snel gaat en waar alles ijdelheid is (zoals Solomon schrijft in de lezing van vandaag – Prediker 1) draait alles rond “geven en ontvangen”. We hebben allemaal de genade van God ontvangen door de gezondene van God, die de zoon is van mensen en de zoon van God, die zijn leven gaf voor onze zonden.

Net als Jezus zich zelf aangeboden heeft als een lam van God, om zijn bloed als een wegwijzer te hebben om ons te bevrijden van de straf van de dood, moeten we ook ons leven aanbieden als we versterkt worden door de Messias en de levensgeest worden gegeven door het bloed van Christus, als deelgenoten in het Lichaam van Christus.

Dankzij het losgeld aanbod gebracht door Jezus zegent God ons met de gave van het leven en het geloof, zodat we op onze beurt mensen om ons heen op de hoogte kunnen brengen van het prachtige geschenk dat aan deze wereld gegeven is.

Zoals God gebood om de nacht van de eerstgeborenen van Israël hun bevrijding te herinneren vroeg ook Jezus zijn volgelingen om de dag, dat hij zijn lichaam en bloed voor de redding van de mensheid gaf, in herinnering te nemen.

Lang voordat de wet van het Mosaïsch verbond werd veranderd, voorzegde Jehovah door de profeet Jeremia, dat Hij zou maken met het volk van Israël “een nieuw verbond” zou krijgen.

31 „Zie! Er komen dagen”, is de uitspraak van Jehovah, „en ik zal stellig met het huis van I̱sraël+ en met het huis van Ju̱da+ een nieuw verbond* sluiten;*+ 32 niet een gelijk het verbond dat ik met hun voorvaders heb gesloten op de dag dat ik hen bij de hand vatte om hen uit het land Egy̱pte te leiden,+ ’welk verbond van mij zijzelf verbroken hebben,+ alhoewel* ikzelf hen als echtgenoot in eigendom+ had’,* is de uitspraak van Jehovah.” (Jeremia 31:32, 33)

Doorheen de geschiedenis hebben we gezien hoe God Zich een volk maakt. Voor een zeer lange tijd was het voor het volk van Israël dat er een convenant was waarop ze konden rekenen. Eén van de regelgevingen of eisen was om te herinneren hoe de uittocht uit Egypte mogelijk werd gemaakt. Dat de invoering van het bloed op de deurposten ook kon beschouwd worden als een handtekening van het kiezen voor God, die het mogelijk maakt om over geplaatst te worden zodat verdoemenis of vernietiging hen niet ten deel zou vallen. Na dat evenement was er nog steeds een behoefte van aanbiedingen van offers in de tempel of synagoge. Maar op de 14e Nisan sprak Jezus over een ander aanbod dat niet meer zou moeten worden herhaald en dat voldoende zou zijn voor alle tijden. Al zou dat aanbod niet wegnemen om nog de herdenking van de bevrijding te houden.

Jezus kwam om in te stellen en ‘s avonds bij het maal op Nisan 14, 33 G.T. sprak hij over de beker wijn en zei tegen zijn 11 trouwe apostelen:

„Deze beker betekent het nieuwe verbond+ krachtens mijn bloed,+ dat ten behoeve van U vergoten zal worden.*+“(Lukas 22:20)

Mattheus verslaggeving van die avond getuigd over Jezus met betrekking tot de wijn:

“Dit betekent mijn ‘bloed van het verbond,’ dat moet worden gestort ten behoeve van een groot aantal voor vergeving van zonden.” (Mattheus 26:27, 28)

Jezus ‘vergoten bloed valideert het nieuwe verbond. Dat bloed maakt het ook mogelijk dat er vergeving van zonden is voor eens en voor altijd.

Een paar jaar later herinnerde de apostel Paulus de nieuwe volgelingen

16 Is niet de beker+ der zegening die wij zegenen, een deelhebben aan het bloed van de Christus? Is niet het brood dat wij breken,+ een deelhebben aan het lichaam van de Christus?+ 17 Omdat er één brood is, zijn wij, hoewel velen,+ één lichaam,*+ want wij hebben allen deel aan dat ene brood.+ (1 Corinthiërs 10: 16-17)

Op die bijzonder intieme avond nam rabbi Jeshua het brood en de wijn

26 Terwijl zij verder aten, nam Jezus een brood,+ en na de zegen te hebben uitgesproken, brak hij het+ en gaf het aan de discipelen en zei: „Neemt, eet. Dit betekent* mijn lichaam.”+ 27 Ook nam hij een beker,+ en na een dankgebed te hebben uitgesproken, gaf hij die aan hen, terwijl hij zei: „Drinkt allen hieruit;+ 28 want dit betekent+ mijn ’bloed+ van het verbond’,+ dat ten behoeve van velen vergoten zal worden+ tot vergeving van zonden.+ 29 Maar ik zeg U: Van nu af zal ik geenszins meer iets van dit product van de wijnstok drinken tot op die dag waarop ik het met U nieuw* zal drinken in het koninkrijk van mijn Vader.”+ (Mattheus 26:26-29)

19 Hij nam ook een brood,+ sprak een dankgebed uit, brak het en gaf het aan hen, terwijl hij zei: „Dit betekent* mijn lichaam,+ dat ten behoeve van U gegeven zal worden.+ Blijft dit tot een gedachtenis aan mij doen.”+ 20 Evenzo ook de beker,+ nadat zij het avondmaal hadden gebruikt, terwijl hij zei: „Deze beker betekent het nieuwe verbond+ krachtens mijn bloed,+ dat ten behoeve van U vergoten zal worden.*+ (Lukas 22:19)

Merk op hoe Jezus zegt

blijf dit doen ter mijner herinnering

Loodglasraam in de boven presbyter/sacristie van de Basiliek van St. Louis Koning in Katowice Polen, XX Eeuw – Jezus als het Lam van God (Foto credit: Wikipedia)

Het bloed van het verbond, dat moet uitgestort worden ten behoeve van een groot aantal voor vergeving van zonden moet, net als het bloed van de lammeren voor de bevrijding van de Joden uit de Egyptische slavernij, worden bijgedragen aan de ongelovigen of heidense mensen die bereid zijn onder het bloed van Christus te komen, wit gewassen van de zonde. Maar ze moeten niet vergeten om samen te komen, meer dan één keer in een jaar, omdat Jezus vraagt om het vaak te doen en wanneer we het doen om het te doen ter herinnering aan hem.

23 Want ik heb van de Heer* ontvangen, wat ik ook aan U heb doorgegeven, dat de Heer Jezus in de nacht+ waarin hij overgeleverd zou worden, een brood nam 24 en, na gedankt te hebben, het brak+ en zei: „Dit betekent* mijn lichaam,+ dat ten behoeve van U is. Blijft dit tot mijn gedachtenis doen.”+ 25 Evenzo deed hij ook met betrekking tot de beker,+ nadat hij het avondmaal had gebruikt, en hij zei: „Deze beker betekent het nieuwe verbond+ krachtens mijn bloed.+ Blijft dit, zo dikwijls als GIJ hem drinkt, tot mijn gedachtenis+ doen.” 26 Want zo dikwijls+ als GIJ dit brood eet en deze beker drinkt, blijft GIJ de dood+ des Heren verkondigen, totdat hij gekomen is.+ (1 Korinthiërs 11: 23-26)

Om die reden moeten we vandaag bij elkaar komen en de uittocht uit Egypte, uit de slavernij van de wereldse werk, maar ook de uittocht uit de slavernij van de zonde en de dood door Christus offerdaad, niet vergeten.

14 En deze dag moet U dienen ter gedachtenis, en GIJ moet hem vieren als een feest voor Jehovah* in al UW geslachten. Als een inzetting tot onbepaalde tijd dient GIJ hem te vieren. (Exodus 12:14)

+

English version: Most important weekend of the year 2016

++

Vindt over deze belangrijke dagen ook het volgende te lezen:

1. Voorbereidingstijd tot een herinneringsmoment
2. Fragiliteit en actie #14 Plagen van God
3. 1 -15 Nisan
4. 14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren
5. De zoon van David en de eerste dag van het Feest van de ongezuurde broden
6. Vrijdag 3 april 2015 een dag voor verenigde samenkomst ter herinnering
7. Donderdag 9 April = 14 Nisan en Paasviering 11 April
8. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
9. Jezus laatste avondmaal
10. Dienaar van zijn Vader
11. Rond het Paasmaal
12. Een Feestmaal en doodsherinnering
13. Eucharistische vieringen
14. Een Messias om te Sterven
15. Na de sabbat na Pesach, de verrijzenis van Jezus Christus
16. Pasen 2006
17. Geen Wegvluchter
18. Een Groots Geschenk om te herinneren
19. Zeven sabbatten
20. De zeven Feesten van God
21. De Tora is niet medegekruisigd, maar mijn strafblad
22. Kerst en wenslampions
23. Een Konijn dat Paaseiren legt

+++

Hans Holbein- Het lichaam van de dode Christus in het graf (Foto credit: Wikipedia)

Wij wensen iedereen een fijne herinneringsdag toe en een zalig Pascha

Related articles

• When’s Easter?
• A Bible Believer Asks Should Christians Be Celebrating Easter?
• The Suffering Messiah – Resurrection Week
• How Does Jesus Want Us to Believe in Him?
• Stay, Watch and Pray
• It Is Finished
• Jesus’ Last Supper Menu Revealed in Archaeology Study
• Holy Thursday – The Mass of the Lord’s Supper
• It is Finished…
• Easter Sunrise: Up and Out! 20160327 RSUMC

Dienstknecht voor velen terwille van de waarheid van God

De Voetwassing door Christus – ca 1320, Lower Church, San Francesco, Assisi – Pietro Lorenzetti (1280–1348)

*

“35 En Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeus, kwamen bij Hem en zeiden tot Hem: Meester, wij zouden willen dat U ons doet wat wij ook van U vragen. 36 Hij nu zei tot hen: Wat wilt u dat Ik u doe? 37 Zij nu zeiden tot Hem: Geef ons dat wij mogen zitten, een aan uw rechterhand en een aan uw linkerhand, in uw heerlijkheid. 38 Jezus echter zei tot hen: U weet niet wat u vraagt. Kunt u de drinkbeker drinken die Ik drink, of met de doop worden gedoopt waarmee Ik word gedoopt? 39 Zij nu zeiden tot Hem: Wij kunnen het. Jezus nu zei tot hen: De drinkbeker die Ik drink, zult u drinken, en met de doop waarmee Ik word gedoopt, zult u worden gedoopt; 40 maar het zitten aan mijn rechterhand of aan mijn linkerhand is niet aan Mij om te geven, maar is voor hen wie het is bereid. 41 En toen de tien dit hoorden, begonnen zij het Jakobus en Johannes zeer kwalijk te nemen. 42 En Jezus riep hen bij Zich en zei tot hen: U weet, dat zij die beschouwd worden als oversten van de volken, over hen heersen en hun groten gezag over hen voeren. 43 Zo is het echter niet onder u; 44 maar wie onder u groot wil worden, zal uw dienstknecht zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, zal slaaf van allen zijn. 45 Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven tot een losprijs voor velen.” (Markus 10:35-45 TELOSNT)

“1  Maar wij die sterk zijn, behoren de zwakheden van de niet-sterken te dragen en niet onszelf te behagen. 2 Laat ieder van ons de naaste behagen ten goede, tot opbouwing. 3 Want ook Christus heeft Zichzelf niet behaagd, maar zoals geschreven staat: ‘De smaadheden van hen die U smaden, zijn op mij gevallen’. 4 Want alles wat tevoren geschreven is, is tot onze lering geschreven, opdat wij door de volharding en door de vertroosting van de Schriften de hoop hebben. 5  Moge nu de God van de volharding en de vertroosting u geven onderling eensgezind te zijn in overeenstemming met Christus Jezus, 6 opdat u eendrachtig, uit een mond, de God en Vader van onze Heer Jezus Christus verheerlijkt. 7  Daarom neemt elkaar aan, zoals ook Christus u heeft aangenomen tot heerlijkheid van God. 8 Want ik zeg, dat Christus een dienstknecht van de besnijdenis geworden is terwille van de waarheid van God, om de beloften van de vaderen te bevestigen, 9 en opdat de volken God verheerlijken wegens de barmhartigheid, zoals geschreven staat: ‘Daarom zal ik U belijden onder de volken en uw naam lofzingen’.” (Romeinen 15:1-9 TELOSNT)

“8  Dienaars moeten eveneens eerbaar zijn, niet tweetongig, niet aan wijn verslaafd, niet op schandelijke winst uit, 9 de verborgenheid van het geloof vasthoudend in een rein geweten. 10 En laten dezen ook eerst beproefd worden, en als zij onstraffelijk zijn daarna dienen.” (1 Timotheüs 3:8-10 TELOSNT)

“1  Voor het feest van het pascha nu heeft Jezus, die wist dat zijn uur was gekomen dat Hij uit deze wereld zou overgaan naar de Vader en die de zijnen die in de wereld waren, had liefgehad, hen liefgehad tot het einde. 2 En tijdens de maaltijd, toen de duivel Judas Iskariot, de zoon van Simon, al in het hart gegeven had Hem over te leveren, 3 stond Hij, terwijl Hij wist dat de Vader Hem alles in de handen had gegeven en dat Hij van God was uitgegaan en tot God heenging, van de maaltijd op 4 en legde zijn kleren af; en Hij nam een linnen doek en omgordde Zich. 5 Daarna goot Hij water in het bekken en begon de voeten van de discipelen te wassen en af te drogen met de linnen doek waarmee Hij omgord was. 6 Hij kwam dan tot Simon Petrus; deze zei tot Hem: Heer, wast U mijn voeten? 7 Jezus antwoordde en zei tot hem: Wat Ik doe, weet jij nu niet, maar je zult het hierna begrijpen. 8 Petrus zei tot Hem: U zult mijn voeten geenszins wassen tot in eeuwigheid. Jezus antwoordde hem: Als Ik je niet was, heb je geen deel met Mij. 9 Simon Petrus zei tot Hem: Heer, niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd! 10 Jezus zei tot hem: Wie gebaad is, heeft alleen nodig zich de voeten te laten wassen, maar is geheel rein. En u bent rein, maar niet allen. 11 Want Hij wist wie Hem zou overleveren; daarom zei Hij: U bent niet allen rein. 12 Toen Hij dan hun voeten gewassen en zijn kleren genomen had en weer aanlag, zei Hij tot hen: Begrijpt u wat Ik u heb gedaan? 13 U noemt Mij Meester en Heer, en u zegt het terecht, want Ik ben het. 14 Als dan Ik, de Heer en de Meester, uw voeten heb gewassen, dan behoort ook u elkaars voeten te wassen; 15 want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook u doet zoals Ik u heb gedaan. 16 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: een slaaf is niet groter dan zijn heer, en een gezant niet groter dan hij die hem heeft gezonden. 17 Als u deze dingen weet, gelukkig bent u als u ze doet. 18  Ik spreek niet van u allen; Ik weet wie Ik heb uitverkoren; maar de Schrift moet worden vervuld: ‘Hij die met Mij het brood eet, heeft zijn hiel tegen Mij opgeheven’. 19 Nu al zeg Ik het u, voordat het gebeurt, opdat u, wanneer het gebeurt, zult geloven dat Ik het ben. 20 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie ontvangt wie Ik ook zend, ontvangt Mij; en wie Mij ontvangt, ontvangt Hem die Mij heeft gezonden.” (Johannes 13:1-20 TELOSNT)

“dan is er toch voor ons maar een God, de Vader, uit Wie alle dingen zijn, en wij voor Hem; en een Heer, Jezus Christus, door Wie alle dingen zijn, en wij door Hem.” (1 Corinthiërs 8:6 TELOSNT)

“5 Want laat die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was, 6 die in de gestalte van God zijnde het geen roof geacht heeft God gelijk te zijn, 7 maar Zichzelf ontledigd heeft, de gestalte van een slaaf aannemend, de mensen gelijk wordend.” (Filippenzen 2:5-7 TELOSNT)

“3 ook niet als heersers over de erfgoederen, maar als zij die voorbeelden voor de kudde worden. 4 En wanneer de overste herder is verschenen, zult u de onverwelkelijke kroon van de heerlijkheid ontvangen. 5  Evenzo u jongeren, weest aan de oudsten onderdanig. En weest allen tegenover elkaar met nederigheid omgord; want ‘God weerstaat de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade’.” (1 Petrus 5:3-5 TELOSNT)

“Wie zegt dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zo te wandelen als Hij gewandeld heeft.” (1 Johannes 2:6 TELOSNT)

*

+

Vindt ook om te lezen rond het Laatste Avondmaal:

In het Nederlands:

1. De Gezalfde en de eerste dag van de feestperiode van Ongezuurde Broden
2. Voorbereidingstijd tot een herinneringsmoment
3. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
4. 1 -15 Nisan
5. 14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren
6. 14 Nisan een dag om te herinneren #1 Oorsprong
7. 14 Nisan een dag om te herinneren #2 In Jezus tijd
8. 14 Nisan een dag om te herinneren #3 Voor het Overgangsfeest
9. 14 Nisan een dag om te herinneren #4 Een Gedood Lam
10. 14 Nisan een dag om te herinneren #5 De te vieren dag
11. Jezus Laatste Avondmaal
12. Jezus aanbod op het laatste avondmaal
13. Teken van het Verbond
14. Jezus moest sterven
15. Een Messias om te Sterven
16. Lam van God #3c Christus stierf als onschuldig Lam NT teksten
17. Een Groots Geschenk om te herinneren
18. Een Feestmaal en doodsherinnering
19. Geen Wegvluchter

+++

Related articles:

• Jesus Christ, Bondservant (altruistico.wordpress.com)
  The disciples gathered around a table to celebrate Passover with Jesus. Had one of them been more thoughtful of the others—or if one possessed a spirit of servanthood—he would have done the very thing that Christ did. He would have taken water and a cloth, knelt before the other 12 men, one at a time, and washed their feet. Jesus came into the world as a servant (Matt. 20:28). He was willing to do whatever was necessary to move men’s hearts and bring them to a saving knowledge of God.
  As the lowest of household servants, the bondslave had the distasteful job of washing the feet of anyone who entered the home. And this is the very task that Christ voluntarily performed that evening, right before His trial and sufferings would begin. His act was a foreshadowing of the service He was about to render to His Father—as well as to the whole world—by dying on the cross for humanity’s sin.
• How to be happy? (bryanvillarosa.wordpress.com)
  People who think highly of themselves are never happy. In short, proud people never have real happiness and joy. That joy is fake. That smile is just a mask. Before Christ washed his disciples’ feet, he set aside his garments. In the ancient times, garments define social status. It defines rank, position and profession. Jesus laid them aside. As a follower of Christ, you count your achievements as “dung.” You count everything as loss for Christ. You don’t glory in them. You don’t cling to your titles and take security in them. There is no other name that is exalted in your life, there is no other source of happiness in your heart than the name of your Savior.
  +
  Abundance is…  the cross, God’s great gift of love ~ Jesus, Jesus’ humble example and sacrifice, life in Christ.
• Obedience – Gehorsam (ofradix.net)
  Gehorsam wird sehr oft verstanden im Zusammenhang mit dem Umstand dass einer Befehle gibt und die anderen gehorchen. Gehorsam hat eine grosse Bedeutung in hierarchischen Systemen, zum Beispiel der Armee, wo Gehorsam unbedingt ist und das Nicht-gehorchen strafbar; oder in der Kirche, wo Gehorsam eine besondere Tugend ist und zum Heil führt.
  +
  Ich will mich mit ihnen in Beziehung setzen, und nicht mich ihnen unter- oder überordnen. Wir sind alles Mitmenschen, oder Mitgeschöpfe. Genau so will ich aus meinem Glauben heraus mich mit dem Göttlichen in Beziehung setzen, dem Göttlichen begegnen, und das Göttliche, in all seinen Manifestationen, erleben.

+

Slavernij, Ongedesemd Brood en Feesten

Gisteren avond kwamen op verscheiden plaatsen in de wereld ernstige Bijbelonderzoekers samen om twee grote bevrijdingen te vieren.

Deze week heeft men de mogelijkheid om twee dagen vrij van het werk te nemen terwijl de werkgever deze toch moet betalen. Eigenaardig genoeg is de politieke partij die zogenaamd Katholiek is en het woord Christelijk in zijn benaming draagt de partij die er nogmaals op de proppen mee kwam om de Heilige dagen onder de loep te nemen om deze te verminderen als betaalde feestdagen. Pinkstermaandag komt voor hen op de eerste plaats om af te schaffen, alhoewel Marcus Ampe enkele jaren geleden al de economische ramp wees indien men daartoe zou overgaan lijkt dit voorstel terug in de running. Ook al mag dat Pinksterweekend voor meerdere geloofsgemeeschappen en voor humanistische en atheïstische groeperingen belangrijk zijn voor hun lentefeesten, congressen.

De Pesachviering en Paasfeest vallen gelukkig nog uit de boot van feesten die moeten wijken voor het economisch gewin. Belangrijk bij het Pesach of Pascha is dat het ook een feest ter herdenking is van de bevrijding uit de slavernij, dit terwijl Europa en met haar de hele commerciële wereld afstevent op een nieuwe vorm van slavernij.

Pesach seder tafel met een Esperanto Haggadah – Esperanto: Seder-tablo dum Pesaĥo kun Hagada en Esperanto (Photo credit: Wikipedia)

Hierom is het nog belangrijker om deze dagen Gods Woord onder ogen te nemen en er over na te denken hoe het spirituele veel belangrijker is dan het materiële.

Sommigen zullen zich afvragen waarom Joden en ernstige Bijbelonderzoekers nu al enkele dagen vroeger aan hun voorjaarsvakantie, de Chag Ha Aviv – Pascha, beginnen. Vele burgers kijken wel uit nar hun paasvakantie waar zij hun kinderen paaseieren laten rapen en klokken en konijntjes of paashazen overal ophangen. Maar dat heeft weinig te maken met een christelijke gebeurtenis, wel met het vieren van de godin van de vruchtbaarheid, Estra (vandaar Easter).

In de vorige hoofdstukken hopen wij er u van te overtuigen dat met 14 Nisan de inzet is gegeven tot de Chag HaMatzot, de vakantie van de ongezuurde broden, omdat het deeg van onze voorouders  geen tijd had om gezuurd te worden voor de Koning der koningen, de Allerhoogste Heilige. Het is een hoogdag ten teken van de gezegende God die zichzelf openbaarde aan hen die hun oor wensten te lenen en oog hadden voor de Schepper van hemel en aarde. Na de besprenkeling van de deurposten was de plaag die over de Egyptenaren kwam voor Gods volk als een zegen waarbij de eerstgeborenen werden gespaard en de vrije uittocht uit Egypte mogelijk werd. In de  Haggadah staat: “Ze gebakten Matzah-cakes van het deeg dat zij uit Egypte meenamen, want het was niet gezuurd, doordat zij waren verdreven uit Egypte en niet langer kon rijzen, en ze ook geen andere voorzieningen hadden bereid. “(DIY Haggadah)

In Timely Growth vertelt Rabbi Avi Katz Orlow hoe de Haggada neerschrijft dat toen de tijd kwam voor de Joden om eindelijk Egypte te verlaten,  ze geen mogelijkheid hadden om oponthoud te hebben. Volgens hem was deze laatste plaag over Egypte niet de eerste keer dat ze hoorden van hun nakende uittocht. Mozes kwam en verhaalde de slaven lang van te voren dat ze zouden vertrekken. Terwijl ze nog geen Ziplocs en Tupperware hadden om producten goed in te bewaren en voor de reis te pakken, konden ze volgens hem toch nog steeds  beter werk gemaakt hebben van de voorbereiding van deze zware reis die ze moesten gaan doen om naar het Beloofde land te trekken.

In zijn artikel bekijkt hij waarom zij niet betere voorbereidingen hadden getroffen zoals het voorzien van voldoende bagels voor de reis hebben voorbereid. Wij kunnen er misschien ook lessen uit trekken en nagaan of wij voldoende voorbereid zijn voor onze reis naar dat Beloofde Land, en het Koninkrijk van God.

Heb je je ooit afgevraagd waarom er zeven feesten werden gegeven aan de Israëlieten in het boek van Leviticus? Of waarom God dergelijke specifieke instructies zou geven over hoe die speciale dagen of gebeurtenissente vieren en te herdenken? Uiteraard had God daar een reden toe, anders zou Hij ze niet hebben laten optekenen in de Heilige Geschriften.

‘De feesten van de Heer, die gij zult uitroepen als heilige samenkomsten, zijn mijn feesttijden. “Levieten 23:2

Hier noemt God de feesten Zijn feesten. Zij zijn voor Hem persoonlijke feesten die Hem toebehoren. Niet alleen dat, maar hij gebruikt de woorden, “heilige samenkomsten,” om hen te beschrijven. Met andere woorden, dit zijn heilige vieringen met een doel en betekenis. Ze waren niet alleen gegeven aan of voor de Israëlieten in de tijden van de Thora, maar ook voor al de gelovigen van vandaag. God heeft zo van het Feest der Gezuurde broden gewag gemaakt dat het voor eeuwig moest zijn. Dat houdt in dat het nu nog steeds moet gevierd worden zoals het over enkele jaren zelfs eeuwen nog zal gevierd moeten worden. Het behoort tot dagen welke God uitgeroepen heeft om tot herinnering te nemen. Zij moeten er ons toe aanzetten om de gebeurde zaken in gedachtenis te nemen maar ook om ons te laten zien wat er zal geworden in de toekomst. Deze feesten waren niet enkel vooraf aangekondigd maar ze zijn ook een voorafschaduwing van de Zendeling van God die zou optreden als Verlosser en als Beoordelaar. Het zou voor ons een teken moeten zijn van de Christus Jezus zijn eerste en tweede komst.

Het is misschien neit slecht om ook even te kijken naar End Time Prophecies Hidden in the 7 Feasts of Israel waar Lyn Leahz en haar team van Vine of Life de zeven feesten onder de loep nemen: 1. Passover– (Exodus 12:1-14, Leviticus 23:5); 2. Feast of Unleavened Bread – (Leviticus 23:6-8, Deuteronomy 16:3-4, 8); 3.Feast of First Fruits – (Leviticus 23:9-14); 4. Festival of Weeks or Pentecost (Shavuot) – (Leviticus 23:15-21, Deut. 16:9-12); 5. Feast of Trumpets (Rosh Hashanah)– (Leviticus 23:23-25, Numbers 29:1-6); 6. Day of Atonement (Yom Kippur)– (Leviticus 16; Leviticus 23:26-32; Num. 29:7-11);  7. Feast of Tabernacles (Sukkot) or Festival of Booths)– (Leviticus 23:33-36, 39-43, Deut. 16:13-17)

Lees hierover meer in: End Time Prophecies Hidden in the 7 Feasts of Israel en Timely Growth.

+

Vindt ook om te lezen:

In het Nederlands:

1. De Gezalfde en de eerste dag van de feestperiode van Ongezuurde Broden
2. Voorbereidingstijd tot een herinneringsmoment
3. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
4. 1 -15 Nisan
5. 14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren
6. 14 Nisan een dag om te herinneren #1 Oorsprong
7. 14 Nisan een dag om te herinneren #2 In Jezus tijd
8. 14 Nisan een dag om te herinneren #3 Voor het Overgangsfeest
9. 14 Nisan een dag om te herinneren #4 Een Gedood Lam
10. 14 Nisan een dag om te herinneren #5 De te vieren dag
11. Jezus Laatste Avondmaal
12. Jezus aanbod op het laatste avondmaal
13. Teken van het Verbond
14. Jezus moest sterven
15. Een Messias om te Sterven
16. Lam van God #3c Christus stierf als onschuldig Lam NT teksten
17. Een Groots Geschenk om te herinneren
18. Een Feestmaal en doodsherinnering
19. Geen Wegvluchter

In English:

1. Is it wise to annul the Pentecostweekend
2. 11 November, a day to remember #1 Until Industrialisation
3. 11 November, a day to remember #2 From the Industrialisation
4. Victims and Seekers of Peace
5. 1 -15 Nisan
6. Deliverance and establishement of a theocracy
7. Day of remembrance coming near
8. 14 Nisan a day to remember #1 Inception
9. 14 Nisan a day to remember #2 Time of Jesus
10. 14 Nisan a day to remember #3 Before the Passover-feast
11. 14 Nisan a day to remember #4 A Lamb slain
12. 14 Nisan a day to remember #5 The Day to celebrate
13. Around the feast of Unleavened Bread
14. High Holidays not only for Israel
15. Observance of a day to Remember
16. Festival of Freedom and persecutions

Related articles

• Let there be Spring (nailartaddictions.wordpress.com)
  De titel zegt het al hé. Ik ben toe aan lente. Maar als de lente niet naar ons komt, dan halen we de lente toch naar onze nagels… De lente kleur voor dit keer is, groen.
• A Free Haggadah For Pessah To Download (sago.com)
  The Elder of Ziyon has a free English/Hebrew Passover Haggadah available for downloading here for those who need one.
• Obama’ 2013 Passover message. Chag sameach. (blogs.suntimes.com)
  As we prepare for our fifth Seder in the White House, Michelle and I send our warmest wishes to all those celebrating Passover here in America, in the State of Israel, and around the world.Tonight, Jewish families will gather with family and friends to celebrate with songs, wine, and food. They will read from the Haggadah, and retell the story that makes this holiday so powerful.
  +
  Passover is a celebration of the freedom our ancestors dreamed of, fought for, and ultimately won. But even as we give thanks, we are called to look to the future. We are reminded that responsibility does not end when we reach the promised land, it only begins. As my family and I prepare to once again take part in this ancient and powerful tradition, I am hopeful that we can draw upon the best in ourselves to find the promise in the days that lie ahead, meet the challenges that will come, and continuing the hard work of repairing the world. Chag sameach. 
• Pesach Limericks for Maggid (because I need a break from my kitchen right now) (rebeccaklempner.com)
  Many of us have memories of childhood seders. Even when the memories are fond ones (like these shared recently by Jessica Soffer on the Prosen People blog), we were often confused by the Maggid section of the Haggadah. I’ve pried myself from the kitchen to share some wacky Passover poetry to read a the seder during Maggid, hoping it’ll help.
• A Very Obama Passover (jewishpress.com)
  
  Photo Credit: Whitehouse.gov

  Ever since his first campaign for President, President Obama has been running a Passover Seder, in which he celebrates the holiday of the Israel’s freedom, along with staff members and their families.

   

Le fils de David et le premier jour des pains sans levain

*

“13  Jésus, étant arrivé dans le territoire de Césarée de Philippe, demanda à ses disciples : qui suis-je aux dires des hommes, moi le fils de l’homme ? 14 ils répondirent : les uns disent que tu es Jean-Baptiste ; les autres, Elie ; les autres, Jérémie, ou l’un des prophètes. 15 et vous, leur dit-il, qui dites-vous que je suis ? 16 Simon pierre répondit : tu es le Christ, le fils du dieu vivant. 17 Jésus, reprenant la parole, lui dit : tu es heureux, Simon, fils de Jonas ; car ce ne sont pas la chair et le sang qui t’ont révélé cela, mais c’est mon père qui est dans les cieux. 18 et moi, je te dis que tu es pierre, et que sur ce roc je bâtirai mon Eglise, et que les portes du séjour des morts ne prévaudront point contre elle. 19 je te donnerai les clés du royaume des cieux : ce que tu lieras sur la terre sera lié dans les cieux, et ce que tu délieras sur la terre sera délié dans les cieux. 20 alors il recommanda aux disciples de ne dire à personne qu’il était le Christ. 21  dès lors Jésus commença à faire connaître à ses disciples qu’il fallait qu’il aille à Jérusalem, qu’il souffre beaucoup de la part des anciens, des principaux sacrificateurs et des scribes, qu’il soit mis à mort, et qu’il ressuscite le troisième jour.” (Matthieu 16:13-21 NEG)

“17  pendant que Jésus montait à Jérusalem, il prit à part les douze disciples, et il leur dit en chemin : 18 voici, nous montons à Jérusalem, et le fils de l’homme sera livré aux principaux sacrificateurs et aux scribes. ils le condamneront à mort, 19 et ils le livreront aux païens, pour qu’ils se moquent de lui, le battent de verges, et le crucifient ; et le troisième jour il ressuscitera.” (Matthieu 20:17-19 NEG)

“1  lorsqu’ils approchèrent de Jérusalem, et qu’ils furent arrivés à Bethphagé, vers la montagne des oliviers, Jésus envoya deux disciples, 2 en leur disant : allez au village qui est devant vous ; vous trouverez aussitôt une ânesse attachée, et un ânon avec elle ; détachez-les, et amenez-les-moi. 3 si, quelqu’un vous dit quelque chose, vous répondrez : le seigneur en a besoin. et à l’instant il les laissera aller. 4 or, ceci arriva afin que s’accomplisse ce qui avait été annoncé par le prophète : 5 dites à la fille de Sion : voici, ton roi vient à toi, plein de douceur, et monté sur un âne, sur un ânon, le petit d’une ânesse. 6 les disciples allèrent, et firent ce que Jésus leur avait ordonné. 7 ils amenèrent l’ânesse et l’ânon, mirent sur eux leurs vêtements, et le firent asseoir dessus. 8 la plupart des gens de la foule étendirent leurs vêtements sur le chemin ; d’autres coupèrent des branches d’arbres, et en jonchèrent la route. 9 ceux qui précédaient et ceux qui suivaient Jésus criaient : Hosanna au fils de David ! béni soit celui qui vient au nom du seigneur ! Hosanna dans les lieux très hauts ! 10 lorsqu’il entra dans Jérusalem, toute la ville fut émue, et l’on disait : qui est celui-ci ? 11 la foule répondait : C’est Jésus, le prophète, de Nazareth en Galilée.” (Matthieu 21:1-11 NEG)

“1  lorsque Jésus eut achevé tous ces discours, il dit à ses disciples : 2 vous savez que la Pâque a lieu dans deux jours, et que le fils de l’homme sera livré pour être crucifié. 3 alors les principaux sacrificateurs et les anciens du peuple se réunirent dans la cour du souverain sacrificateur, appelé Caïphe ; 4 et ils délibérèrent sur les moyens d’arrêter Jésus par ruse, et de le faire mourir. 5 mais ils dirent : que ce ne soit pas pendant la fête, afin qu’il n’y ait pas de tumulte parmi le peuple.” (Matthieu 26:1-5 NEG)

“17  le premier jour des pains sans levain, les disciples s’adressèrent à Jésus, pour lui dire : où veux-tu que nous te préparions le repas de la Pâque ? 18 il répondit : allez à la ville chez un tel, et vous lui direz : le maître dit : mon temps est proche ; je ferai chez toi la Pâque avec mes disciples. 19 les disciples firent ce que Jésus leur avait ordonné, et ils préparèrent la Pâque. 20 le soir étant venu, il se mit à table avec les douze. 21 pendant qu’ils mangeaient, il dit : je vous le dis en vérité, l’un de vous me livrera. 22 ils furent profondément attristés, et chacun se mit à lui dire : est-ce moi, seigneur ? 23 il répondit : celui qui a mis avec moi la main dans le plat, c’est celui qui me livrera. 24 le fils de l’homme s’en va, selon ce qui est écrit de lui. mais malheur à l’homme par qui le fils de l’homme est livré ! mieux vaudrait pour cet homme qu’il ne soit pas né. 25 Judas, qui le livrait, prit la parole et dit : est-ce moi, Rabbi ? Jésus lui répondit : tu l’as dit. 26  pendant qu’ils mangeaient, Jésus prit du pain ; et, après avoir rendu grâces, il le rompit, et le donna aux disciples, en disant : prenez, mangez, ceci est mon corps. 27 il prit ensuite une coupe ; et, après avoir rendu grâces, il la leur donna, en disant : buvez-en tous ; 28 car ceci est mon sang, le sang de l’alliance, qui est répandu pour beaucoup, pour le pardon des péchés. 29 je vous le dis, je ne boirai plus désormais de ce fruit de la vigne, jusqu’au jour où j’en boirai du nouveau avec vous dans le royaume de mon père. 30 après voir chanté les cantiques, ils se rendirent à la montagne des oliviers. 31  alors Jésus leur dit : je serai pour vous tous, cette nuit, une occasion de chute ; car il est écrit : je frapperai le berger, et les brebis du troupeau seront dispersées. 32 mais, après que je serai ressuscité, je vous précèderai en Galilée. 33 pierre, prenant la parole, lui dit : même si tu étais pour tous une occasion de chute, tu ne le seras jamais pour moi. 34 Jésus lui dit : je te le dis en vérité, cette nuit même, avant que le coq chante, tu me renieras trois fois. 35 pierre lui répondit : même s’il me fallait mourir avec toi, je ne te renierai pas. et tous les disciples dirent la même chose. 36  là-dessus, Jésus alla avec eux dans un lieu appelé Gethsémané, et il dit aux disciples : Asseyez-vous ici, pendant que je m’éloignerai pour prier.” (Matthieu 26:17-36 NEG)

“20 donc lorsque vous vous réunissez, ce n’est pas pour manger le repas du seigneur ; 21 car, quand on se met à table, chacun commence par prendre son propre repas, et l’un a faim, tandis que l’autre est ivre. 22 N’avez-vous pas des maisons pour y manger et boire ? ou méprisez-vous l’Eglise de dieu, et faites-vous honte à ceux qui n’ont rien ? que vous dirai-je ? vous louerai-je ? en cela je ne vous loue point. 23  car j’ai reçu du seigneur ce que je vous ai enseigné ; c’est que le seigneur Jésus, dans la nuit où il fut livré, prit du pain, 24 et, après avoir rendu grâces, le rompit, et dit : ceci est mon corps, qui est rompu pour vous ; faites ceci en mémoire de moi. 25 de même, après avoir soupé, il prit la coupe, et dit : cette coupe est la nouvelle alliance en mon sang ; faites ceci en mémoire de moi toutes les fois que vous en boirez. 26 car toutes les fois que vous mangez ce pain et que vous buvez cette coupe, vous annoncez la mort du seigneur, jusqu’à ce qu’il vienne. 27 C’est pourquoi celui qui mangera le pain ou boira la coupe du seigneur indignement, sera coupable envers le corps et le sang du seigneur. 28 que chacun donc s’éprouve soi-même, et qu’ainsi il mange du pain et boive de la coupe ; 29 car celui qui mange et boit sans discerner le corps du seigneur, mange et boit un jugement contre lui-même. 30 C’est pour cela qu’il y a parmi vous beaucoup d’infirmes et de malades, et qu’un grand nombre sont morts. 31 si nous nous jugions nous-mêmes, nous ne serions pas jugés. 32 mais quand nous sommes jugés, nous sommes châtiés par le seigneur, afin que nous ne soyons pas condamnés avec le monde. 33 ainsi, mes frères, lorsque vous vous réunissez pour le repas, attendez-vous les uns les autres. 34 si quelqu’un a faim, qu’il mange chez lui, afin que vous ne vous réunissiez pas pour attirer un jugement sur vous. je réglerai les autres choses quand je serai arrivé.” (1 Corinthiens 11:20-34 NEG)

*

Sainte-Cène – Alsace, Haut-Rhin, Colmar, Eglise gothique Saint-Martin, Sculpture en bois

+

English version: The Anointed One and the first day of No Fermentation

+