Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #6 Valse leraren en geestelijke hoererij

Erg genoeg en spijtig genoeg moeten wij vast stellen dat de grote meerderheid van christenen ver afgeweken zijn van het Ware Geloof.

Als men weet dat Dé Allerhoogste Goddelijke Schepper zich aan de mens openbaar heeft gemaakt, zich zelf een volk heeft gekozen en hen duidelijk heeft gemaakt dat Hij hun Enige God hoort te zijn, waar geen afbeeldingen van mogen gemaakt worden en die niet duld dat andere godheden aanbeden worden of zaken worden afgesmeekt, dan zien wij bepaalde kerken waar men wél beelden van hun god aan de muur heeft hangen en waar ook beelden van mensen hangen, die ze heiligen noemen en waar zij wél dingen van afsmeken of hopen dat zij bepaalde dingen voor hen kunnen verwezenlijken, ook al zijn ze al lang geleden gestorven. Aan die kerkgemeenschappen kunnen wij zien dat zij afgeweken zijn van de teksten die zijn overgeleverd door de mannen van God, de profeten en Bijbelschrijvers of Schriftstellers.

Opmerkelijk is ook dat wij vele kerkgemeenschappen zien waar men eerder de woorden van de schrift heeft aangepast aan hun leven en hun tijd in plats van zich aan te passen aan de woorden van de Bijbel en hun leven op te bouwen zoals de eerste christenen probeerden naar Jezus leerstellingen te leven en God te dienen op de wijze dat God verlangt.

Uit de Schrift komen wij te weten dat er een tijd zal komen waar het kaf en het koren duidelijk zichtbaar zullen worden en van elkaar gescheiden zullen worden. Valse leraren zullen ontmaskerd worden. Het onderscheid tussen de groepen zal steeds duidelijker worden (Openb. 18:1, 4) De Universele Kerk zal meer en meer haar ware gezicht gaan laten zien. De Bijbel spreekt van Babylon de hoer en van de duivel die meer en meer heviger te keer zal gaan. De satans of tegenstrevers van God zullen meer en meer gepikeerd geraken dat er meer verkondigers opduiken die Gods Waarheid verkondigen. De Schrift vertelt ons namelijk dat het één van de tekenen der eindtijd zal zijn dat er meer verkondigers het Goede Nieuws zullen komen te verkondigen en alle moeite zullen doen om anderen ook heet licht der waarheid te laten zien.

Die instelling die zogezegd de ware kerk moest zijn zal ontmantelt worden door vele schandalen, waarbij het letterlijk hoereren ook blootgelegd zal worden. De laatste jaren doken er dan ook meer en meer schandalen in de Rooms Katholieke Kerk op.

Sinds de 19de eeuw gingen veel meer gewone mensen bewust de bijbel onderzoeken en zich aan te sluiten bij andere Bijbelonderzoekers. Deze Studenten van de bijbel vormden geloofsgemeenschappen met namen als Bijbelstudenten of Bible Students of wensten te verwijzen naar hun broederschap met Christus of aan te tonen dat zij onderdeel maakten van de Stad van Jezus Christus, Christadelphia of van een broederschap als Filadelphia of Christadelphians of Broeders in Christus.

Onder de Bijbelonderzoekers waren er die de leiding namen om te sturen en ondersteuning te geven aan diegenen die er bewust van waren van de noodzaak en belangrijkheid van het predikingswerk. Zij gingen de nadruk leggen op een persoonlijk aandeel aan de prediking van het Koninkrijk. Getrouwe christenen vonden het belangrijk om van deur tot deur te gaan om de Waarheid te verkondigen.

Naar de jaren zestig toe van de vorige eeuw werden vele christelijke leiders zo bang voor de naam van God dat zij er zelfs op stonden om die Heilige naam beter weg te laten. Zij die van God hielden en beseften hoe belangrijk die Naam wel is gingen verder om die Naam te verkondigen. Meerdere groepen zetten zich in om Gods Naam uit te dragen. Zo zijn de Getuigen van Jehovah wel de meest gekende groep van Bijbelonderzoekers. Die uitdragers van de Naam van God werden als om meer geschoffeerd. Op allerhande manieren wenst men ze nog steeds zwart te maken. Hiertoe worden vele leugens uit de kast gehaald om hen zwart te maken en om met hen te spotten. Andere niet-trinitarische bewegingen worden te samen met hen op dezelfde lijst van ongewenste ‘sekten’ geplaatst.

In het Christendom zitten de Universele Kerken, van het katholicisme en Protestantisme, nog lekker hoog op hun troon. Zo hoog gezeten en aanzien als de Grote Kerk en als Rijke Kerk en Politiek sterke kerk, zien zij zich nog onaantastbaar. Als koningen en koninginnen kunnen hun leiders nu nog zetelen, zoals in de Schrift vermeld.

„Ik zit als koningin, en ik ben geen weduwe, en ik zal nooit rouw zien” (Openb. 18:7).

Die grote instellingen in het christendom voelen zich inderdaad nog erg zeker. Zij zijn zelfs in de veronderstelling dat ze ’als een koningin zitten’ op de klasse van politieke leiders. Op dit moment zijn degenen die door het onkruid worden afgebeeld in Jezus parabels niet bepaald aan het wenen. Maar daar komt binnenkort verandering in.

Aan de hechte samenwerking tussen diegenen die leiding hebben in het christendom en de politieke leiders komt binnenkort een eind

Eeuwenlang hadden protestantse denominaties verwezen naar het Babylon uit Bijbelse profetieën, met de vinger wijzend naar de Rooms Katholieke Kerk. De vele Bijbelonderzoekers kunnen ook als een strekking in het protestantisme aanschouwd worden, maar in tegenstelling tot vele protestanten houden zij niet aan een drievoudige godheid maar aanbidden zij slechts één Ware God, de God van Israël. Met de jaren gingen meer Bijbelonderzoekers geleidelijk beseffen dat vele kerken van het christendom bij het hedendaagse Babylon horen. Dit omdat ze allemaal leugens onderwijzen zoals o.a. de leer van de Drie-eenheid.

Al in 1891 werd bijvoorbeeld in het derde deel van Millennial Dawn over Gods verwerping van het hedendaagse Babylon gezegd:

„Het hele systeem — een systeem van systemen — is verworpen.”

Er werd aan toegevoegd dat iedereen

„die het niet eens is met haar valse leerstellingen en gebruiken nu opgeroepen wordt om zich van haar af te scheiden”.

Die afscheiding is ook waar Jezus en zijn apostelen naar wezen … het niet van de wereld zijn … het durven afstand nemen van populaire maar valse leerstellingen. Dat afstand nemen van die kerken waar niet kosher wordt geleefd is voor zeer veel mensen zeer moeilijk. Het grotendeel van de mensen wil ook vasthouden aan de gangbare tradities en is ook bang om anderen te laten merken dat zij zich hebben aangesloten bij een kleine kerkgemeenschap die er de voorkeur aan geven om constant met dat Woord van God bezig te zijn.

De Bijbelonderzoekers leerden en leren nog steeds, dat geloofsgenoten waar mogelijk voor aanbidding bij elkaar moeten komen. Voor ware christenen is het niet genoeg om valse religie te verlaten zij moeten zich ook gaan verenigen met anderen die het Ware Geloof willen aanhouden. Zij moeten beseffen dat men niet op zichzelf moet blijven en in zijn eentje moet zitten de Bijbel te lezen of te studeren. Men moet beseffen dat het belangrijk is om ook samen te komen om deel te nemen aan ware aanbidding.

In de Nieuwe Wereld beseften vele uitwijkelingen van Europa hoe kerken hen misleid hadden en hoe zij meerdere dingen hadden moeten aan nemen omdat het zogezegd onbegrijpbaar was voor een mens en omdat het een dogma was. De in de 19de eeuw rondtrekkende bijbelonderzoekers voelden aan hoe opbouwend hun bijeenkomsten waren die zij in de verschillende nederzettingen konden bijwonen.

In juli 1880 bracht broeder Russell bijvoorbeeld verslag uit van een rondreis die hij had gemaakt om lezingen te houden. Hij vertelde hoe opbouwend alle bijeenkomsten waren geweest. Vervolgens spoorde hij de lezers aan om briefkaarten op te sturen over hun vooruitgang. Sommige daarvan zouden in het tijdschrift gepubliceerd worden. Het doel?

„Laat ons allemaal weten (…) hoe de Heer jullie voorspoed geeft, en of jullie geregeld samenkomen met hen die hetzelfde kostbare geloof hebben.”

Russell met een groep Bijbelonderzoekers in Kopenhagen (1909)

De Bijbel bestuderend kwamen meerdere mensen tot meer inzicht dat de beschrijving die de bijbel van Babylon de Grote geeft, past bij de valse religie als geheel, als een collectief lichaam. Hoewel de duizenden godsdiensten die de wereld telt niet officieel één wereldorganisatie vormen, zijn ze wat hun doel en daden betreft onafscheidelijk verbonden. Zoals door de immorele vrouw in Openbaring wordt afgebeeld, heeft de valse religie een reusachtige invloed op regeringen. Net als een vrouw die zich niet aan haar huwelijksgeloften houdt, heeft de valse religie zich geprostitueerd door verbintenissen aan te gaan met de ene politieke macht na de andere.

„Overspeelsters, weet gij niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap met God is?”,

schreef de discipel Jakobus.

„Al wie daarom een vriend van de wereld wil zijn, maakt zich tot een vijand van God.” — Jakobus 4:4.

Op vele plaatsen waar Bijbelonderzoekers kwamen verkregen zij weerstand en werden zij regelmatig beschimpt. Vandaag zijn zij nog steeds een bespotte groep, waarvoor velen graag een ommetje maken of de deuren niet openen, om niet te moeten spreken met zulk iemand.

Johannes 15:19: 19 Als jullie een deel van de wereld zouden zijn, zou de wereld aan jullie gehecht zijn als iets van haarzelf. Omdat jullie geen deel van de wereld zijn+ maar ik jullie uit de wereld heb uitgekozen, daarom haat de wereld jullie.+

Geen deel uit makend van de wereld is voor de Bijbelonderzoekers of Bijbelstudenten belangrijker dan ongehoorzaamheid aan God Zijn Woord. Voor ons is de liefde voor God het voor op liggende.

1 Johannes 2:15: 15 Heb de wereld niet lief en ook de dingen in de wereld niet.+ Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde voor de Vader niet in hem.+

Wij beseffen dat onze weg niet altijd makkelijk zal zijn doordat onze voorkeur voor de vriendschap met God niet zo veel vrienden van deze wereld zal opleveren. Wij beseffen dat wij om vrienden van God te zijn, ons moeten losmaken van elke emotionele gehechtheid aan de huidige goddeloze wereld, en dat wij ons moeten ontdoen van al de valse leerstellingen.

God houd niet van valse aanbidding en zij die van God houden willen God niet tegen de borst stoten. Naleven van God Zijn geboden is veel belangrijker dan het na leven van mensen hun leringen en regels.

De diverse „christelijke” en heidense sekten die deze wereld rijk is maken er aanspraak op organisaties te zijn die de ware aanbidding beoefenen. Maar in haar zucht naar macht en materieel gewin heeft ze vriendschappelijke betrekkingen aangeknoopt met de heersers van deze wereld, en „de koningen der aarde hebben hoererij met haar bedreven”. Haar onreine, smerige handelwijze in verband met haar hoererij is in Gods ogen verfoeilijk en heeft tot veel bloedvergieten en grote benauwdheid op aarde geleid (Opb 17:1-6; 18:3). Derhalve zal God het voor hoereerders bestemde oordeel aan haar voltrekken: vernietiging. (Opb 17:16; 18:8, 9).

Laat iedereen beseffen dat wij best de valse leraren links laten liggen en dat wij de woorden in de Bijbel nemen zoals zij er staan. Als er dus “zoon van God” staat, laat ons dan ook lezen en denken “zoon van God” en niet zoals velen u proberen diets te maken dat u (zou) moeten geloven dat het om een “god de zoon” gaat. Als u volgeling van Christus wil zijn, dus een christen zijn, moet u de zelfde God aanbidden als Jezus en moet u zijn leerstellingen volgen en niet deze van die zo vele mensen die als zogenaamde theoloog de bijbel duidelijker zouden kunnen maken dan God Zijn woord zelf.

Besef ook dat als u zich laat dopen en opgenomen wordt in het Lichaam van Christus, dat dit inhoud dat u zich bereid voelt om onder Christus Jezus te staan. Bij zulk een overgave in een doop hebt u dan ook als christen aan Jehovah opgedragen om zodoende onder de Gave van Genade in het nieuwe verbond te zijn opgenomen. Zij die zich als christen uit geven en valse leerstellingen aanhouden en zich met het huidige samenstel van dingen verontreinigen, plegen geestelijk overspel.  (Jakobus 4:4.)

+

Voorgaande

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #1 Stromen van gelovigen

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #2 Een Zoon als gids en Geschriften als leidraad

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #3 Van een bepaalde wereld zijnde

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #4 Ambitieuze mannen, verdraaide woorden en akkoorden met wereldleiders

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #5 Valse leraren en afvalligen

Andere aanpak in de organisatie van de diensten # 3

++

Aanverwante lectuur

1. Wetenschappers, filosofen hun zeggen, geloven en waarheden
2. Filosofen, theologen en ogen naar de ware kennisgever van bestaan van God
3. Bedenkingen: Gods eigen Volk
4. Joodse Wetten en Wetten voor Christenen
5. Kerkshoppen: “Arrogant tegenover kerklidmaatschap”
6. Benedictus XVI treedt af
7. Christelijke, geestelijke zaken kunnen leiden tot hoogmoed
8. Kerkzijn in een ik-gerichte tijd
9. Jongmense wil nie meer sit en luister nie
10. De Ware Kerk
11. Kleine gemeenschap in ongeïnteresseerde wereld
12. Intenties van de ecclesia
13. Stichter van een beweging
14. Wie kan zich beroepen op C.T. Russell
15. Biblestudents & T.C.Russell
16. Bijbelonderzoekers en Russelism
17. Bijbelonderzoekers, Bijbelstudents, Jehovah Getuigen, Russell en denominaties
18. Bijbelonderzoekers niet steeds Getuigen van Jehovah
19. Volharding en Bijbelstudenten
20. Christadelphia
21. Is uitleg over christadelphians op Katholieke website correct
22. Goed Nieuws brengen met en door voorbeeld
23. Is de Beleidvolle Slaaf van de Getuigen van Jehovah Gods enige instrument
24. Niet alle Getuigen behorend tot Getuige van Jehovah
25. De naam van Jehovah gebruikend maar geen getuigen met die naam
26. Bijbelvorsers uitkijkend om meerdere lezers te bereiken
27. Eenheid van spreken onder de loep genomen
28. Een terugblik op Christadelphianisme en de Broeders in Christus in België
29. Gebed ter bescherming en versterking van de verkondigers van het Goede Nieuws
30. Belangrijkheid van Gods Naam
31. Gods volk onderweg – Het leven in de gemeente
32. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #9 Omgang met anderen
33. Verzoening en Broederschap 3 Verenigen onder de Hoeksteen
34. Verzoening en Broederschap 4 Deelgenoten in Christus
35. De Ekklesia #10 Addendum 1: een moderne theocratie?
36. Is God een Drie-eenheid
37. Heilige-drievuldigheid of drie-eenheid

+++

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #4 Ambitieuze mannen, verdraaide woorden en akkoorden met wereldleiders

Al spoedig na de dood van Jezus traden er mensen op die beweerden Jezus te volgen maar ander dingen aanleerden dan die Nazareense leermeester had gegeven. De apostelen zagen hoe valse leraren mensen trachtten te verleiden met meer populaire leerstellingen. Doelbewust waren er lui die nalieten ’in Jezus zijn woord te blijven’ en die mensen er van overtuigden dat Jezus bepaalde dingen zus of zo bedoelde alsook dat zij wel bepaalde dingen konden doen nu dat Jezus hen voor goed had gered. Zij kregen er mensen toe te voldoen aan andere vereisten dan diegene die Jezus gesteld had.

Toen Jezus nog leefde had hij al gewaarschuwd dat er mensen in de wereld zijn die al het mogelijke zullen doen om mensen van God of te krijgen of om op het verkeerde pad te brengen. Jezus stond er op dat men hem zou erkennen als de gezondene van God, maar wist ook dat velen hem niet zouden erkennen als die lang verwachte messias. Hij waarschuwde:

„Al wie mij verloochent voor de mensen, die zal ook ik verloochenen voor mijn Vader, die in de hemelen is” (Mattheüs 10:33).

Natuurlijk zal Jezus niet iemand verloochenen die in de fout gaat ondanks zijn oprechte verlangen getrouw te blijven. Bijvoorbeeld vinden wij de apostel Petrus, die voorheen door Jezus “Satan” werd genoemd, die Jezus drie keer verloochende, maar berouw had en aldus werd vergeven (Mattheüs 26:69-75). Jezus verloochent echter wel personen of instellingen die wolven in schaapskleren blijken te zijn — die beweren Christus na te volgen maar willens en wetens zijn leringen blijven verwerpen. Over zulke valse leraren zei Jezus:

„Aan hun vruchten zult gij die mensen dus waarlijk herkennen.” (Mattheüs 7:15-20).

Steeds zullen mensen op hun hoede moeten zijn en uitkijken of diegenen die beweren christen te zijn, en aldus volgeling van Jezus zou moeten zijn, of dat die wel volgens de leer van Christus Jezus leven. Hun spreken en handelen moet dan een voorbeeld zijn of een getuigenis van het volgelingschap. Indien hun spreken niet in overeenstemming is met de Heilige Schrift moet men er bij vragen stellen. Hierbij moet men ook zien of die personen geen woorden verdraaien; zoals als er staat in de bijbel “zoon van God” dat zij niet zeggen “god de zoon“.

Het is niet omdat iemand beweert christen te zijn of omdat deze zegt van de Katholieke Kerk te zijn of tot de Universele kerk toe te behoren dat die tot een Ware kerk van Christus zou behoren. De apostel Paulus waarschuwde voor een afdwaling van het ware christendom. Hij zei dat na zijn dood „onderdrukkende wolven” uit het midden van belijdende christenen verdraaide dingen zouden spreken om mensen achter zich te krijgen en zo meer aanhang te hebben.

Handelingen 20:29, 30: 29 Ik weet dat er na mijn vertrek onderdrukkende wolven bij jullie zullen binnendringen,+ die de kudde niet teder zullen behandelen. 30 En uit jullie eigen midden zullen mannen opstaan die de waarheid zullen verdraaien om de discipelen achter zich aan te trekken.+

Regelmatig gaven de apostelen al richtlijnen om op te letten aan diegenen die zich bij de groep van De Weg wensten aan te sluiten.

Mattheüs 7:15: 15 Pas op voor de valse profeten,+ die in schaapskleren naar jullie toe komen+ maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn.+

Mattheüs 24:11: 11 Er zullen veel valse profeten verschijnen en zij zullen velen misleiden.+

1 Johannes 4:1: 4 1 Lieve vrienden, geloof niet elke geïnspireerde uitspraak,*+ maar onderzoek of de geïnspireerde uitspraken* uit God voortkomen,+ want er zijn veel valse profeten in de wereld verschenen.+

2 Thessalonicenzen 2:3: 3 Laat je door niemand misleiden, op geen enkele manier. Want voordat die dag komt, moet eerst nog de geloofsafval+ komen en moet de mens van wetteloosheid+ worden geopenbaard, de zoon van vernietiging.+

2 Petrus 2:1: 2 Maar er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, en zo zullen er ook onder jullie valse leraren zijn.+ Die zullen ongemerkt schadelijke sekten invoeren, en ze zullen zelfs de eigenaar die hen heeft gekocht+ niet erkennen, waardoor ze een snelle vernietiging over zichzelf brengen.

Niet enkel van buiten af zou de geloofsgemeenschap aangevallen worden. Ook van binnen uit zouden er stemmen opkomen met valse leerstellingen. De woorden van Paulus in Handelingen 20:29, 30 laten zien dat de gemeente vanuit twee hoeken aangevallen zou worden. Ten eerste zouden namaakchristenen („onkruid”) bij ware christenen „binnendringen”. Ten tweede zouden sommigen ’uit het midden’ van ware christenen afvallig worden en „verdraaide dingen” spreken.

De eerste getrouwen van Jezus volgelingen bleven zich toeleggen op het onderwijs van de apostelen. Volgens één Bijbelgeleerde kan het Griekse werkwoord dat vertaald is met „bleven zich toeleggen” de betekenis hebben van „een standvastige en vastberaden trouw aan een bepaalde handelwijze”. De nieuwe gelovigen hadden een sterke honger naar geestelijk voedsel, en ze wisten precies waar ze dat konden krijgen. Loyaal keken ze naar de apostelen op voor uitleg van Jezus’ woorden en daden en voor nieuw licht op de betekenis van de teksten die op hem sloegen (Hand. 2:22-36). Het feit dat nieuwe gelovigen ’zich bleven toeleggen op het onderwijs van de apostelen’ impliceert dat de apostelen op geregelde basis onderwijs gaven. In de handelingen van de apostelen kunnen wij ook lezen hoe mensen in huizen samen kwamen om het Woord van God te bestuderen en te bespreken. Een deel van het onderwijs van de apostelen is opgeschreven in de geïnspireerde boeken die nu tot de christelijke Griekse Geschriften behoren.

Diegenen die de leiding namen na Christus dood wisten dat volgens Jezus woorden er ook onkruid onder hen zou komen. Ook al waarschuwden zij in de eerste eeuw voor valse leermeesters groeiden dezen aan en kwam er aan het begin van de tweede eeuw meer ’onkruid te voorschijn’ toen namaakchristenen verschenen in het veld, de wereld (Matth. 13:26). Tegen de vierde eeuw waren er veel meer onkruidchristenen dan gezalfde christenen.

Het ging inderdaad zoals Jezus in zijn gelijkenis van het kaf en het koren aangaf en zoals Paulus had voorzegd. Ambitieuze mannen namen de gemeente over die Jezus had opgericht en gebruikten die voor hun eigen doelen. Jezus had tegen zijn volgelingen gezegd:

’Gij zijt geen deel van de wereld’ (Johannes 15:19).

Desondanks sloten op macht beluste mannen overeenkomsten met regeerders. Erg werd het helemaal toen de Romeinse keizer Constantijn de Grote vele ‘kerkoversten’ kon over halen om zich bij hem aan te sluiten en overeen te komen dat de Nazareense leermeester Jeshua de gelijke zou worden met Zeus en zijn naam dan ook ‘Heil Zeus‘ of ‘Issou‘ = Jezus zou worden en een onderdeel zou worden van een drievoudige godheid zoals hun drievoudige godheid. De Drie-eenheid kwam tot stand als een menselijke doctrine die de Christenheid bedierf tot een Christendom met meerdere niet Bijbelse of valse  leerstellingen, waaronder de Romeins Griekse en andere filosofieën. Zo kwam men er ook toe mensen valse hoop te geven maar ook een kans te vormen om hun angst aan te jagen, met name door te vertellen dat zij in zich een apart wezen hadden, de ziel, dat na hun dood zou voort leven, ofwel in een hemels paradijs ofwel in een vagevuur of in een hel.

Dante en Virgil in de hel (1850) – William-Adolphe Bouguereau (1825-1905)

Langsom meer werden er staatskerken gesticht die hen ongekende macht en rijkdom deden verwerven. Om nog meer geld binnen te halen waren enkele kerkleiders slim geweest om enkele woorden zodanig te verdraaien en daar rond verhalen te vertellen over verdoemenis en eeuwige foltering, zodat mensen zodanig bang konden gemaakt worden dat zij wel bereid werden gevonden geld te geven om zichzelf vrij te kopen van zulk een gruwelijke straffen. Deze kerken onderwezen „verdraaide dingen” maar door mee te gaan met de wereld en heidense dingen, zoals riten en feesten in hun kerk toe te laten werden zij veel populairder dan de ware volgelingen van Jezus, die zich strikt afzijdig van de wereld hielden.

De Verdoemden (1499-1505) – Luca Signorelli (1450–1523)

+

Voorgaande

De Bijbel als Gids

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #1 Stromen van gelovigen

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #2 Een Zoon als gids en Geschriften als leidraad

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #3 Van een bepaalde wereld zijnde

Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen

++

Aanvullende lectuur

1. Gods vergeten Woord 1 Inleiding
2. Gods vergeten Woord 6 Verloren Wetboek 5 Ketters
3. Meeslepen of laten verleiden
4. Jood of Christen zijn
5. Christen genoemd
6. Echte boodschap van redding niet ver te zoeken
7. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #8 Omgang met Leerstellingen
8. Kleine huiskring ook mogelijke ecclesia
9. De Ekklesia #11 Addendum 2: Een antichrist
10. Die Kerk (1): Die woord ‘kerk’ – prof. WJ Snyman
11. Die Kerk (2): Die eienskappe van die kerk – prof. WJ Snyman
12. Die Kerk (3): Die kentekens van die kerk – prof. WJ Snyman
13. Kerkzijn in een ik-gerichte tijd
14. Jongmense wil nie meer sit en luister nie
15. Drie jaren en terugkijkend op meerdere decennia
16. Azteekse en Romeinse tradities die ons nog steeds beïnvloeden
17. Neem afstand van heidense vastenperiodes
18. Religieuze feesten in mei 2016
19. Heilige-drievuldigheid of drie-eenheid
20. Is God een Drie-eenheid
21. Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen
22. Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 2
23. Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 3 Leven, straf, dood en stof
24. Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 4 Verzet tegen God en Overeenkomstige prijs

+++

Verder aanverwante lectuur

1. Lifelog #3 Geloof je genoeg?
2. Die Kerk (7) – Kerk in universele sin
3. Religekkies: de eeuwige identiteitscrisis
4. Christen-populisme helpt niet. Christelijke spelregels voor geloofwaardig optreden
5. Terug in de kast
6. Semana Santa: christlicher Fundamentalismus
7. Mangelnder Schutz religiöser Minderheiten in Deutschland
8. Abdul – Christenverfolgung durch den Islam / ISIS Syrian Iraq / Wer will es leugnen?
9. Needing to Belong
10. Ex-Jehovah’s Witnesses
11. The Unwanted Knock at Your Door
12. Bishop of Coventry asks Government about criminalisation by Russia of worship by Jehovah’s Witnesses
13. EU criticizes Russia over Jehovah’s Witnesses ban
14. Around the Web
15. No Overtime Like The Present
16. Are we rewarded for being ‘good’?
17. On “The Great Apostasy”
18. A Study of Revelation: Refuting False Doctrines
19. Over 400 Jehovahs Witnesses Faint After Toxic Gas Attack In Angola
20. Attending a Jehovah’s Witnesses Kingdom Hall Meeting
21. Open letter to the AAWA
22. #mcm: Christen & Dopetistic
23. Overcoming That #ChristmasDebt

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #1 Stromen van gelovigen

13 Ga naar binnen door de nauwe poort,+ want breed is de poort en wijd is de weg die naar de vernietiging leidt, en veel mensen gaan daardoor naar binnen. 14 Maar nauw is de poort en smal is de weg die naar het leven leidt, en maar weinig mensen vinden die.+

15 Pas op voor de valse profeten,+ die in schaapskleren naar jullie toe komen+ maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn.+ 16 Je zult ze herkennen aan hun vruchten. Je kunt toch geen druiven plukken van een doornstruik of vijgen van een distel?+

17 Zo draagt elke goede boom goede vruchten, terwijl elke slechte boom slechte vruchten draagt.+ 18 Een goede boom kan geen slechte vruchten dragen en een slechte boom geen goede.+ 19 Elke boom die geen goede vruchten oplevert, wordt omgehakt en in het vuur gegooid.+ 20 Zulke mensen zijn dus te herkennen aan hun vruchten.+

*

• • Lukas 13:24: 4 ‘Span je krachtig in om door de smalle deur naar binnen te gaan.+ Want ik zeg jullie: veel mensen zullen proberen naar binnen te gaan, maar zullen daar niet in slagen.
  • Mattheüs 7:13, 14,(Anne de Vries): „Wijd is de poort en breed de weg die naar de ondergang leidt, en er zijn veel die deze weg inslaan. Maar de poort die naar het leven leidt is nauw en de weg is smal en er zijn er maar weinig die hem vinden”

Als gelovenden in één Ware God moeten wij er bewust van zijn dat er velen op de loer liggen om ons te misleiden. Maar al te graag zijn er mensen die niet liever willen dat wij het opgeven om in zulke kleine gemeenschap te willen leven omdat wij willen vasthouden aan de Bijbelse principes en niet vallen voor de wereldse leerstellingen en de grotere groepen van drie-eenheidsaanbidders.

Onmiddellijk nadat Jezus had gezegd dat er maar twee wegen zijn, zei hij:

„Pas op voor de valse profeten. Ze komen in schaapskleren naar u toe, maar in werkelijkheid zijn het roofzuchtige wolven” (Mattheüs 7:15, Groot Nieuws Bijbel).

Later zei hij:

„Niet ieder die Heer! Heer! tegen Mij zegt, zal het koninkrijk der hemelen binnengaan, maar alleen hij die de wil doet van mijn Vader in de hemel” (Mattheüs 7:21, Willibrordvertaling).

We mogen redelijkerwijs aannemen dat iemand die een profeet wordt genoemd of die beweert dat Jezus zijn Heer is, godsdienstig is en geen ongelovige. Het is dus duidelijk dat Jezus waarschuwde dat niet alle religies goed zijn en dat men niet alle religieuze leiders zomaar kan vertrouwen.

Er zijn massa’s religieuze groepen. Er zijn de verschillende religies, waarbij in die religieuze groepen ook nog vele verschillen zijn tussen allerlei onderverdelingen of subgroepen. In het Christendom vinden wij zo een hoeveelheid aan soorten kerken of geloofsgemeenschappen die in hun leerstellingen soms sterk afwijken van elkaar.

De grootste afwijking die wij niet mogen verwaarlozen is deze tussen de trinitarische en niet trinitarische of unitaristische gelovigen.  Wij kunnen zo een grote onderverdeling maken van de kerken uit het vroege christendom en de middeleeuwen, gevold door het Nestorianisme en de Oriëntaals-orthodoxie naast het meest gekende Katholicisme en haar dikwijls ontziene tegenvoeter de (Oosters-)orthodoxie, waartegenover de andere grote stroming staat van het Protestantisme met weer een veelheid van stromingen, met daarnaast overige groeperingen die door sommigen ook aanzien worden als een onderdeel van het protestantisme terwijl anderen ze beschouwen als ketters behorende tot sekten. Opvallend hierbij is dat sommige mensen juist diegenen die al de moeite doen om de bijbel te volgen als sekteleden aanschouwen of hen beschuldigen van ketters te zijn en godloochenaars, terwijl zij juist de Enige Ware God trachten te aanbidden. Vreemd is het dan ook dat men tegen die mensen die geen Drieenheid willen aanbidden, maar zich wel tot één God willen richten, dat men daar dikwijls heviger tegen te keer gaat dan niet-gelovigen of atheïsten.

Als men die mensen die het oneens zijn met de hoofdkerken of het niet eens zijn met de “officiële leer van de kerk” beschouwd als ketters, zou men die van de ‘mainstream kerken ‘ (of ‘mainstream churches’) afwijkende groepen dan ketters kunnen noemen, maar dan niet in de negatieve zin, die er wel meestal aan gegeven word en zeker niet aanschouwen als sekten. echter kunnen wij de vraag stellen waarom men dan die hoofdkerk die totaal afwijkt van de leer van Christus geen ketters of sekte noemt maar wel Katholische Kerk. Eveneens kan men dan ook de vraag stellen waarom men al die Katholieke zo wel als protestantse afscheuringen geen ketters noemt terwijl men de ware volgers van Christus wel ketters noemt.

Van al die afscheuringen van de Katholieke Kerk en vervolgens van de Protestantse kerk mag men stellen dat elk van hen geloofsgemeenschappen of religieuze gemeenschappen heeft die dezelfde religie aanhangen of de organisatie daarvan. Dit kan op allerlei niveaus zijn: van plaatselijk (een gemeente) tot (inter)nationaal (bijvoorbeeld een kerk). Kleinere geloofsgemeenschappen kunnen dus deel uitmaken van grote, zelfs mondiale geloofsgemeenschappen. De term kan voor alle religies worden gebruikt en is dus niet gebonden aan het christendom.

Opmerkelijk bij diegenen die zich Christen noemen dat daar de meerderheid helemaal niet die leerstellingen van de Joodse leermeester Jeshua, Christus Jezus, volgt, maar er zich aan houdt om eerder menselijke filosofische en theologische leerstellingen op na te houden in plaats van de Bijbelse leerstellingen. Nochtans zou men toch mogen stellen dat het er op aan komt om de leer te volgen van wie men deel in zijn naam draagt?! Aldus mag men toch verwachten van diegenen die zich Christen noemen dat zij de zelfde God aanbidden als hun zogenaamde stichter? Ook zou men dan toch mogen verwachten dat men de gemeenschap dan opbouwt naar de gebruiken en gewoonten van die leermeester en zijn eerste volgelingen. Maar niets is minder waar. Er is een enorm verschil tussen de lering van die hedendaagse grote kerkgemeenschappen en die eerste volgelingen van Jezus hun kerkgemeenschappen.

Egyptische goden.

De grootste groep van diegenen die zich vandaag Christen noemen beweren wel te geloven in één God maar verdelen deze toch in Drie Personen. Bij de meeste christenen bestaat hun godheid uit een God de Vader, een god de zoon Jezus Christus en als derde figuur een Heilige Geest.  Met die idee van Drievuldigheid voeden zij hun kinderen op en zetten de Romeins-Griekse en heidense traditie voort in hun geloof. Voor velen van die kerkgemeenschappen was Jezus al een gesplitste godheid voor dat de alleswetende God de wereld schiep. Hun Jezus is echter niet een alleswetende god en heeft aldus minder gelijke eigenschappen van de hoofdgod dan in andere polytheïstische geloofsgemeenschappen, ook al willen die christenen niet aanvaarden dat zij polytheïsten zouden worden genoemd.
Toch zou men daar dan de vraag kunnen stellen wat het verschil is tussen hun meer godendom en dat van de heidenen, waarbij er ook bij zijn die hun meerdere goden als onderdeel van de hoofdgod beschouwen en waar wij kunnen zien dat zij eigenlijk voor elke eigenheid van hun hoofdgod een andere naam hebben gegeven. Zo kan men daar Wijsheid , Kennis, Kracht, Tederheid, Liefde en Jaloersheid, om er enkele te noemen als godheden aantreffen, maar moet men ze eerder als eigenheden van die ene godheid zien, en zou men in gelijke trend als de trinitarische christenen ook hen als monotheïsten kunnen beschouwen.

Jezus en zijn apostelen in die eerste eeuw van onze tijdrekening waarschuwden al voor vele valse leerstellingen die wij nu als gemeengoed kunnen terug vinden in vele van die algemeen aanvaarde kerken van het Christendom, waarbij de meerderheid van de mensen vindt dat zij de juiste kerken zijn.

In het volgende hoofdstuk gaan wij verder kijken wat er mis is gegaan en waar de apostel Mattheus dan ook op inspeelt.

+

Voorgaande

1. Vele kerken
2. Doopsel en bloedvergieten ter vergeving
3. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is
4. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 1

++

Aanverwante artikelen

1. Begeerde zaken, gidsen en betrouwbare leidraad
2. Wetenschappers, filosofen hun zeggen, geloven en waarheden
3. Angst voor ouderwetse regels en verlies van christenen
4. Hoe publiek minachtend te zijn over godsdienst
5. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #8 Omgang met Leerstellingen
6. Fundamentalisme en religie #6 Versplintering
7. Schapen en bokken 3 Addendum 1: Tweede kans
8. Fragiliteit en actie #6 Juistheid van handelen
9. De nacht is ver gevorderd 3 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 2 Wat betekent dit alles?
10. Goed Nieuws brengen met en door voorbeeld
11. Gods volk onderweg – Het leven in de gemeente
12. Verzoening en Broederschap 3 Verenigen onder de Hoeksteen
13. Verzoening en Broederschap 4 Deelgenoten in Christus
14. Verzoening en Broederschap 6 Geestelijk tabernakel
15. Verzoening en Broederschap 7 Eén zijn
16. Verzoening en Broederschap 8 Samenkomende deelgenoten
17. Communicatie noodzakelijk voor groei in Ecclesia
18. Doop en Geloof
19. Geloofstwijfel, geloofsafval en kerk in moeilijkheden
20. Moeten Christenen over zich heen laten walsen
21. Heilige-drievuldigheid of drie-eenheid
22. Doctrine van de Drievuldigheid

+++

Verder aanverwante lectuur

1. De Drievuldigheid van God
2. Die Kerk(11) – Die Kerk en die Drie-eenheid
3. De ware- en de valse drievuldigheid
4. Verandering in de traditionele kerk
5. Die Kerk (7) – Kerk in universele sin
6. Die Kerk (13) – Die Kerk en die Kerke
7. Die Kerk (14) – Die Kerk en sy ekumeniese roeping volgens die Nuwe Testament
8. Kerk in een post-truth samenleving
9. Kerken
10. Religekkies: de eeuwige identiteitscrisis
11. Praat Nederlands met me
12. Conflict en theologie

+++

Related articles

• Why religion isn’t going away and science won’t destroy it
• And Lot Went With Him
• ‘I’ll see you in Heaven’: Michigan mom of 6 who refused cancer treatment to deliver her baby dies at 37

Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen

Wanneer jij jezelf een christen noemt hoort heeft dit te betekenen dat jij Christus Jezus volgt, de Nazarener jood waarvan God verklaarde dat hij Zijn eniggeboren zoon is.

Om jezelf christen te noemen betekent ook dat u één met Christus wenst te worden, zoals Christus één is met zijn Vader, de Enige Ware God. Een dergelijke eenheid zal je niet tot God maken, zoals die eenheid Jezus niet tot God heeft gemaakt (zoals vele christenen denken). Maar je conditie van je hart moet dicht bij de conditie van Jezus’ hart liggen, vol vreugde in de bereidheid je eigen wil niet te doen, zoals Jezus zijn eigen wil niet deed (wat hij gedaan zou hebben als hij God is), maar bereid zijn te allen tijde de Wil van God te doen.

Als een volgeling van Jezus (wat een ‘christen zijn‘ ook zou moeten betekenen), moet uw hart vol liefde voor anderen, zoals Jezus een ongelooflijke liefde voor andere mensen had, zelfs bereid om voor hen te sterven. Alle dingen zijn overgeleverd geworden aan Jezus door zijn vader. Deze man, uit Nazareth, die we moeten volgen onthulde de Elohim Hashem Jehovah. Jezus vroeg ons tot Hem te komen, al die vermoeid en belast zijt, en hij zal ervoor zorgen dat we rust vinden. Als volgelingen van Christus hebben we Jezus’ juk op ons te nemen en te leren van hem, want hij was zachtmoedig en nederig van hart, en wij zullen rust vinden voor onze zielen.

“27 Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren. 28 Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden,” (Mattheüs 11:27-29 NBV)

We hebben ons hart dat functioneert als de bron van het denken en reflectie.

“Maak het hart van het volk ongevoelig, stop hun oren toe, smeer hun ogen dicht. Dan kunnen ze met hun ogen niet zien, met hun oren niet luisteren, en tot hun hart zal het niet doordringen. Ze zullen niet naar mij terugkeren en geen herstel vinden.’” (Jesaja 6:10 NBV)

“21 Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen slechte gedachten, ontucht, diefstal, moord, 22 overspel, hebzucht, kwaadaardigheid, bedrog, losbandigheid, afgunst, laster, hoogmoed, dwaasheid; 23 al deze slechte dingen komen van binnenuit, en die maken de mens onrein.’” (Markus 7:21-23 NBV)

Als christenen moeten we horen wat Jezus Christus de wereld vertelt en dat proberen te begrijpen en kunnen we niet die dingen die hij zegt negeren, zoals over zijn hemelse Vader die groter is dan hem. Met ons hart moeten we tot verstand komen.

“Laat ieder van u dan beseffen dat de HEER, uw God, u opvoedt zoals een vader zijn kind opvoedt.” (Deuteronomium 8:5 NBV)

“Hij stortte zijn brandende toorn over hen uit in allesverterend krijgsgeweld. Ze waren omringd door vlammen, maar zagen niet in waarom, ze stonden in brand, maar trokken er geen lering uit.” (Jesaja 42:25 NBV)

De Bijbelse waarheid is het die we ter harte moeten nemen en niet de menselijke leerstellingen die mist brengen voor onze ogen en oren en wil dat wij doctrines die niet in de Bijbel zijn geschreven geloven.

Laten we daarom de woorden van de Bijbel tere harte nemen als getrouw en waardevol, in de wetenschap dat zij de wijsheid geven om te begrijpen, maar ook om rechtvaardig en verstandig te regeren, en onderscheidt van goed en kwaad te hebben.

“zal ik je wens vervullen. Ik zal je zo veel wijsheid en onderscheidingsvermogen schenken dat je iedereen vóór jou en na jou overtreft.” (1 Koningen 3:12 NBV)

“Uit alle delen van de wereld kwamen mensen naar Salomo toe om te luisteren naar de wijsheid waarmee God hem vervuld had.” (1 Koningen 10:24 NBV)

“En de koning vervolgde: ‘U weet maar al te goed wat u mijn vader David hebt aangedaan. De HEER zal u uw wandaad vergelden;” (1 Koningen 2:44 NBV)

De meester leraar rabbijn Jeshua volgend als de zoon van David, zijn voorvader en de andere profeten die naar de wereld werden gestuurd, moet ons hart ook het idee van de wil en het geweten vertegenwoordigen.

“(24:6) Zijn hart bonsde ervan,” (1 Samuël 24:5 NBV)

“Toen het tot David doordrong wat hij had gedaan, sloeg de schrik hem om het hart. Hij zei tegen de HEER: ‘Ik heb ernstig gezondigd met mijn daad. Ach HEER, vergeef uw dienaar zijn zonde; ik ben een dwaas geweest.’” (2 Samuël 24:10 NBV)

Laten we vragen voor een rein hart als een centrum voor besluitvorming, gehoorzaamheid, toewijding en intentionaliteit, die het verlangen naar een nieuwe en meer perfect geweten vormen.

“(51:12) Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest, maak mij standvastig,” (Psalmen 51:10 NBV)

“Daarom-spreekt de HEER -,keer nu terug tot mij met heel je hart en begin te vasten, te treuren en te rouwen.” (Joël 2:12 NBV)

“Toen ze dit hoorden, waren ze diep getroffen en vroegen aan Petrus en de andere apostelen: ‘Wat moeten we doen, broeders?’” (Handelingen 2:37 NBV)

“Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien.” (Mattheüs 5:8 NBV)

“U hebt al deze grootse dingen gedaan en ze aan mij bekendgemaakt omdat u handelt naar uw woord en u houdt aan wat u zich hebt voorgenomen.” (2 Samuël 7:21 NBV)

Wij hebben Gods Woord om ons te begeleiden, waarin wij terug kunnen vinden hoe Jehovah, God, steeds de mensen heeft begeleidt en voor hen grote dingen heeft gedaan.

Gods eniggeboren zoon en het Woord van God

In het hart kunnen we het woord van God ontmoeten, naar haar luisteren en het ter harte nemen, of we kunnen, het zoals de meerderheid van de bevolking doet, negeren of zelfs verafschuwen. Aan ons is de keuze om het naar waarheid te aanvaarden en lief te hebben. Het is in ons hart dat dat onfeilbare Woord van God, opgetekend in het Boek der boeken, zal moeten rijpen en groeien. Het is in het hart waar het zaad zal moeten worden geplant om een discipel van Jezus te worden, naar aanleiding van zijn taken, om uit te gaan in de wereld om dat Woord van God te verkondigen, waardoor het Goede Nieuws van het komende Koninkrijk zich verder zal kunnen verspreiden. Net als Jezus vreesde zijn hemelse Vader en een trouwe dienaar was van Jehovah, de God van Abraham, ook wij moeten zo’n trouwe dienaar worden en alle grote dingen overwegen, die over ons gekomen zijn door de genade van God.

“Dus: heb ontzag voor de HEER en wees hem oprecht, met hart en ziel toegewijd. U hebt immers zelf ervaren welke grootse daden hij voor u heeft verricht.” (1 Samuël 12:24 NBV)

“Ik zal een eeuwig verbond met hen sluiten, ik keer mij nooit meer van hen af en zal hen altijd zegenen. Ik zal hen met ontzag voor mij vervullen, zodat zij zich nooit meer van mij zullen afkeren.” (Jeremia 32:40 NBV)

“Ach, HEER, ik ben uw dienaar, uw dienaar ben ik, de zoon van uw dienares: u hebt mijn boeien verbroken.” (Psalmen 116:16 NBV)

“‘Hier is de dienaar die ik mij gekozen heb, die ik liefheb en in wie ik vreugde vind. Ik zal hem vervullen met mijn geest, aan alle volken zal hij het recht verkondigen.” (Mattheüs 12:18 NBV)

“door ons bij te staan, zodat zieken genezing vinden en er tekenen en wonderen gebeuren in de naam van Jezus, uw heilige dienaar.’” (Handelingen 4:30 NBV)

“Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon.” (Mattheüs 6:24 NBV)

“Slecht is echter de dienaar die bij zichzelf zegt: Mijn heer blijft voorlopig nog weg,” (Mattheüs 24:48 NBV)

“Hetzelfde geldt voor jullie; wanneer jullie alles gedaan hebben wat jullie is opgedragen, zeg dan: “Wij zijn maar knechten, we hebben enkel onze plicht gedaan.”’” (Lukas 17:10 NBV)

“Immers, we weten dat ons oude bestaan met hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn.” (Romeinen 6:6 NBV)

“We waren aan de wet geketend, maar nu zijn we bevrijd; we zijn dood voor de wet, zodat we niet meer de oude orde van de wet dienen, maar de nieuwe orde van de Geest.” (Romeinen 7:6 NBV)

“U bent gekocht en betaald, dus wees geen slaven van mensen.” (1 Corinthiërs 7:23 NBV)

“Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn. Misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde,” (Galaten 5:13 NBV)

“Pas als het goede nieuws over het koninkrijk in de hele wereld wordt verkondigd als getuigenis voor alle volken, zal het einde komen.” (Mattheüs 24:14 NBV)

“Pilatus zei: ‘U bent dus koning?’ ‘U zegt dat ik koning ben, ‘zei Jezus. ‘Ik ben geboren en naar de wereld gekomen om van de waarheid te getuigen, en ieder die de waarheid is toegedaan, luistert naar wat ik zeg.’” (Johannes 18:37 NBV)

“De draak was woedend op de vrouw en ging weg om strijd te leveren met de rest van haar nageslacht, met allen die zich aan Gods geboden houden en bij het getuigenis van Jezus blijven.” (Openbaring 12:17 NBV)

“Hij heeft ons opgedragen daarvan getuigenis af te leggen en aan het volk bekend te maken dat hij het is die door God is aangesteld als rechter over de levenden en de doden.” (Handelingen 10:42 NBV)

We kunnen gebonden zijn door de wereld, maar ons hart zal die wereld van mensen die geen interesse hebben in God moeten verlaten. Ons hart moet open staan voor hen om hen op te roepen om tot Jezus en zijn God, de Enige Ware God, de God van Israël te komen.

Ons hart moet de locatie zijn waar de conversie plaatsvindt.

“(51:12) Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest, maak mij standvastig,” (Psalmen 51:10 NBV)

“Daarom-spreekt de HEER -,keer nu terug tot mij met heel je hart en begin te vasten, te treuren en te rouwen.” (Joël 2:12 NBV)

“Toen ze dit hoorden, waren ze diep getroffen en vroegen aan Petrus en de andere apostelen: ‘Wat moeten we doen, broeders?’” (Handelingen 2:37 NBV)

Wanneer ons hart op de juiste plaats is, de liefde van Christus deelt met anderen, en daarbij een goed voorbeeld voor anderen zijn, zullen we in staat zijn om degenen die de roep van God zullen kunnen ontvangen, dichter bij God te brengen en bij de poorten van het koninkrijk van God, dat is geopend voor iedereen, die willen komen via Christus Jezus en leven volgens de wensen van God.

+

Engelse versie / English version: Christians having the right heart to call others to go to God

Voorgaande teksten

God die Almagtige ’n Gees Wie geen mens kan sien en nogtans lewe nie

Ongelovige Thomassen, Jezus en zijn God

Als broeders en zusters samen op weg voor een nieuw jaar

++

Aanvullende lectuur

1. Bijbelgezegden over God
2. Schepper en Blogger God 4 Verklarende Stem
3. Eigenheden aan God toegeschreven
4. Een Drievoudige God of simpelweg een éénvoudige God
5. Eigenheden aan Jezus toegeschreven
6. Één met Christus
7. Eenheid in Jezus en Jezus in ons en God in hem
8. >Verzoening en Broederschap 2 Uit de eigen cocon stappen
9. Verzoening en Broederschap 3 Verenigen onder de HoeksteenVerzoening en Broederschap 4 Deelgenoten in ChristusVerzoening en Broederschap 6 Geestelijk tabernakel
10. Verzoening en Broederschap 7 Eén zijnAl-Fatiha [De Opening] Surah 1: 4-7
11. Barmhartige Heer van de Schepping om ons de juiste weg te tonen
12. Bijbel, zwaard van de Geest in de eenheid van het geloof en van de kennis van de Zoon van God om tot een volkomen mens te komen
13. Een hart op de juiste plaats en helder brandend geloof
14. Bent u op zoek naar antwoorden en Bent u op zoek naar God
15. Een vergadering omtrent aan te houden gedrag en te houden handelingen
16. Kan men God zoeken en ervaren
17. De Schepper God wil gevonden worden
18. De Bijbel 7: Boeken voor de juiste houding en keuze
19. Bijbel Nuttige Gids voor kennis, onderricht en aanmoediging
20. Bijbel – Woord van God tot lering en opvoeding
21. Is er een verbinding tussen God en mens?
22. De uitstraling van God en zijn pleitbezorger
23. Het eerste op de lijst van de zorgen van de heilige
24. Christelijke Overdenking: Zijn broeder haten
25. Opdracht om anderen lief te hebben
26. Leef …
27. Woede en wraak
28. De Wet van de Liefde, basis van alle instructies
29. Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde
30. Doe het passende voor een vriend
31. De geboden observerend, uitvoerders wordend van het Woord
32. Hoe we denken schijnt door in hoe we handelen
33. Hermeneutiek om uit te dragen #5 Beeldvorming
34. Hoe is jouw film van je leven?
35. Anders dan anderen
36. Denkers in de maatschappij
37. Bijbel op de eerste plaats #2/3
38. Missionaire hermeneutiek 4/5
39. Missionaire hermeneutiek 5/5
40. Zet het gehele pantser op van God
41. Waarheid, wat is het eigenlijk
42. Stil blijven wanneer Gods waarheid onder vuur wordt genomen
43. Eerst denken dan praten
44. Wat Jezus Deed: Wanneer waarheid niet het doel is & Belangrijkste dingen
    eerst
45. De inspirerende goddelijke vonk
46. Echte boodschap van redding niet ver te zoeken
47. Waarheid speelt nooit valse rollen van welke aard dan ook
48. De naakte waarheid is altijd beter dan de best geklede leugen
49. Ongewapende waarheid en de onvoorwaardelijke liefde
50. Wanneer men geloof gevonden heeft door de studie van de Bijbel moet men werken van geloof verwezenlijken
51. Verbum Domini
52. Verkondigen
53. Verkondigen van Evangelie opgetekend in de Bijbel
54. Hermeneutiek om uit te dragen #4 Uitzendkanaal
55. Hermeneutiek om uit te dragen #10 Verkondigen
56. Door verkondiging ook geruster
57. Fragiliteit en actie #6 Juistheid van handelen
58. Schijnbaar onmogelijke opdracht
59. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #6 Samenhoren
60. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #7 Adverteren
61. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #8 Omgang met Leerstellingen
62. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #9 Omgang met anderen
63. De Kerk waar de mens der wetteloosheid zich nestelt
64. De ecclesia als lichaam van Christus
65. Intenties van de ecclesia
66. Goed Nieuws brengen met en door voorbeeld

+++

Verder aanvullend leesmateriaal

1. Radicaliteit is gevaarlijk
2. Vrije-uitloopchristen
3. Zij en Ik.
4. Tel je zegeningen
5. Pinksteren: Het begin van de Christelijke kerk en
6. Ben ik meer waard dan een vluchteling?
7. Back to Basics {Afrikaans} So, wat beteken dit om ‘n Christen te wees?
8. God vs. His followers

+++

Related articles

• The Word: 2 Peter 1:1-11
• Monday, 23 May 2016 : 8th Week of Ordinary Time (First Reading)
• 05/10/2016 Scripture
• Do You Have The Spirit of Judas
• LISTEN: Why You Should Abandon False Shepherds and Turn to the Great Shepherd, Part 9 (Just Jesus Evangelistic Campaign, Day 145 with Daniel Whyte III)
• Daily Mass: The Natural Consequences of Good & Evil. Catholic Inspiration
• Gratitude…

Hellenistische invloeden

De vroege dagen van het Christendom

2. Hellenistische invloeden

In de eerste eeuwen van de gewone tijdrekening was de invloed van de Griekse cultuur in het Romeinse Rijk nog steeds merkbaar en behoedde Griekenland zijn culturele erfgoed; een van de belangrijkste universiteiten van het Romeinse Rijk stond in Athene.

Bij de Atheense scholen konden onder haar leden ook Christenen, zoals Prohæresios, de sofist, gevonden worden. (σοφιστης; sophistés, kan het best vertaald worden als geleerde of deskundige. Sophos of sophia betekende “wijs”)

Vooral tijdens de periode van de 2e helft van de 5e eeuw v.G.T. kon men meestal rondreizende “beroepsdenkers” aantreffen die hun encyclopedische vakkennis inzake wiskunde, literatuur, filosofie en vooral ook welsprekendheid, praktische staatkunde en recht, tegen (hoge) betaling dienstbaar maakten aan de opleiding van de rijpere jeugd uit de gegoede middenklasse. Zo zorgden dezen dat hun leerlingen door middel van onderwijs op het vlak van kennisleer en welsprekendheid op geleid werden tot bekwame mensen die een leidende rol zouden kunnen spelen in de gedemocratiseerde maatschappij en in staat waren het woord te nemen in de volksvergadering (Grieks: ekklèsia).

De sofisten, aan wie de eer toe komt om als eersten de wetten van het denken te hebben gesystematiseerd (logica), kwamen uit vrijwel alle gebieden van de Griekse wereld en doceerden in bijna alle steden.

Zij waren ook de voorlopers van de socratische dialectiek en van aristotelische logica. Latere sofisten waren meer op materieel succes uit en benadrukten het belang van retoriek als de kunst van de overtuiging in de politiek, in de rechtszaal of in andere discussies. Tegen deze praktijk nam Socrates stelling, want waarheid kon volgens hem niet afhankelijk zijn van degene die het overtuigendst op gevoelens inpraatte en met alle mogelijke middelen zijn gelijk probeerde te halen. Op die manier werd een slechte zaak immers als goed voorgesteld. Vooral onder invloed van de dialogen van Plato en Xenophon, kregen de sofisten een kwalijke reputatie, en werd sofistiek verbonden met een manier van redeneren waarbij drogredenen werden gebruikt (sofismen). Zij werden door sommigen er van beschuldigt eerder uit te zijn op macht dat te zoeken naar waarheid en gerechtigheid.

Obscene middeleeuwse voorstelling van Socrates en Plato

Ook Sixtus II, of Xystos, die aan martelaarschap leed in Rome ongeveer rond 258 G.T., kan ook in Athene gestudeerd hebben en is de „zoon van een Atheense filosoof“. Maar de meest genoteerde mensen die deze scholen frequenteerden waren Basil van Kæsareia, en Gregorius van Nazianzos, rond het midden van de vierde eeuw. Deze scholen van filosofie hielden het heidendom voor vier eeuwen levend, maar tegen de vijfde eeuw was de oude godsdienst van Elevsis en Athene praktisch bezweken. In de Raad van Nikæa was er een bisschop van Athene aanwezig. In 529 waren de scholen van filosofie gesloten. Van die datum had het christendom geen rivaal meer in Athene.[1]

De Nazarener Jood Jezus kreeg bij de doop door zijn neef Johannes een wolk en duif boven hem, waarbij de stem van God te kennen gaf dat hij de “zoon van God” was.  God zij niet “dit ben ik hier in menselijke gedaante” of “ziehier God de zoon“. Tijdens zijn openbaar leven leerde Jezus de mensen ook dat er slechts één ware God was tussen de vele goden die werden aanbeden door de verschillende volkeren. Hij aanschouwde zijn vader in de hemel als de Allerhoogste God. Eveneens leerde hij de mensen dat de ziel, het eigenlijke levensbestaan van de mens beperkt in de tijd was. Elke mens was volgens Jezus sterfelijk. (Johannes 17:3; Mattheus 10:28) Bij de dood van de apostelen kwam er een verzwakking in de originele structuur van de geloofsvereniging en werden zulke leerstellingen vermengd met heidense leerstellingen. Het christendom raakte alom meer bezoedeld door die heidense en hellenistische gedachten.

Ook de Naam van God, Jehovah, die Jezus zeer belangrijk vond, werd meer opzij geschoven ten voordele van andere namen. De voorkeur om de godheid meerdere persoonlijkheden toe te kennen zoals in het hellenistische systeem bracht mee dat verscheidene christenen hun godheid ook gingen opsplitsen in drie persoonlijkheden, de geboorte van de zogenaamde Heilige Drie-eenheid. Het zou echter nog enkele decennia duren eer de drievuldigheid grote navolging kreeg.

Als gevolg van de vermenging van de verscheidene geloofsideeën werden heidense doctrines zoals de Drie-eenheidsleer en de onsterfelijkheid van de ziel al sijpelde opgenomen in de christelijke leer om deze te bederven. Deze leringen gaan echter veel verder terug dan de Griekse filosofen. De Grieken verworven ze daadwerkelijk van oudere culturen, want er is bewijs van een dergelijk onderricht in de oude Egyptische en Babylonische religies. Zoals andere heidense doctrine bleef zij het christendom infiltreren en werden andere Schriftuurlijke leerstellingen ook vervormd of verlaten.

Arabisch Diatessaron, Vertaald door Abul Faraj Al Tayyeb van Syrisch naar Arabisch, 11e eeuw

De vraag welke betrekking de Zoon had tegenover de Vader (zelf erkend bij allen om één Opperste Godheid te zijn), gaf een toename tussen de jaren. 60 en 200 G.T.,  aan een aantal Theosofische systemen, over het algemeen Gnosticisme genoemd, met als voorname auteurs Basilides, Valentinus, Tatianus de Syriër, ontwerper van het Diatessaron (‘Uit vier samengesteld’; geschreven tussen 170 en 180), een harmonie van de vier evangeliën, en andere Griekse speculanten.[2] Volgens sommigen was het door Gnosticisme dat heidense invloeden in de Christelijke verering zijn toegetreden. Gnosticisme, beweren zij, diende dan enigszins als brug tussen heidendom en christendom.[3] De Gnostische systemen openbaarden meer theosofie dan theologie. Zo ook in de Joodse kabbala, met de  Sefer Yetzirah, The Zohar, Pardes Rimonim, en Eitz Chaim, waarin de leer van een geheime, mystieke interpretatie van de Torah wordt gegeven, treft men de theosofie aan die een oplossing zoekt te vinden voor de natuurverschijnselen en de bedoeling van het bestaan De verscheidene ontologische vragen brachten een vermenging in de godsdienst met diverse vormen van magie en occultisme.

Corpus Hermeticum, Vlaamse uitgave uit 1643

De belangrijkste hellenistische bron is het Corpus Hermeticum, een verzameling teksten toegeschreven aan Hermes Trismegistus wiens leerstellingen weer erg relevant werden in de New Age. Daarin worden astrologie en andere occulte wetenschappen behandeld, alsook spirituele vernieuwing.

Alexandrië, vol Joden, was het literaire evenals commerciële centrum van het Oosten, en het verbindende verband tussen het Oosten en het Westen. Daar werden de grootste bibliotheken verzameld; daar kwam de Joodse geest dicht in contact met de Griekse, en de godsdienst van Mozes met de filosofie van Plato en Aristoteles. Daar schreef Philo, terwijl Christus in Jeruzalem en Galilea onderwees, en zijn werken waren bestemd om een grote invloed op Christelijke exegese door de Alexandrische vaders uit te oefenen.

Tijdens de vierde eeuw ging Egypte aan de kerk de Ariaanse, Athanasian orthodoxie, en kloosterpiëteit van St. Antonius en St. Pachomius geven, die met onweerstaanbare kracht over het christendom uitspreiden.

De theologische literatuur van Egypte was voornamelijk Grieks. De meeste vroege manuscripten van de Griekse Geschriften – inclusief de waarschijnlijk onschatbare Sinaitische en Vaticaanse Manuscripten omvattend. – werden geschreven in Alexandrië. Maar reeds in de tweede eeuw werd de Heilige Schrift vertaald in de lokale taal, in drie verschillende dialecten. Wat van deze versies overblijft is van aanzienlijk gewicht in het nagaan van de vroegste tekst van het Griekse Testament.

Tot de joden die het meest ontvankelijk waren voor hellenistische invloeden, behoorden de priesters. Voor velen van hen betekende het aanvaarden van het hellenisme een manier om het judaïsme met zijn tijd te laten meegaan.

Terwijl veel joden het hellenisme aanvaardden, moedigde een nieuwe groep die zich Hasidim of Chassidim noemde — vromen (letterlijk “liefhebbende vriendelijkheid”, afgeleid van het Hebreeuwse חסידות (chassidoet), dat “vroomheid” betekent) —, aan tot striktere gehoorzaamheid aan de wet van Mozes of Mozaïsche Wet.

De eerste groep Hasidim, ook genoemd Chasideeën of Assideeën (Hebreeuws: חסידים Hassidim, “Integeren” of “Vromen”; Koinè: Ἁσιδαίοι Asidaioi) of Hasideans (afgeleid van het Griekse asidaioi, of van het Hebreeuwse Hasidim, “het vrome”), waren een oude Joodse sekte die zich tussen 300 en 175 V.G.T. ontwikkelde. Zij waren de stijfste aanhangers van Judaïsme in tegenstelling tot die Joden die door Hellenistische invloeden waren beïnvloed. Hasidim leidde de weerstand tegen de hellenizerings campagne van Antiochus IV van Syrië, en zij kwamen grotendeels in de vroege fasen van de opstand voor van Maccabeeën of Machabees, Joodse families van de 2d en 1st eeuw voor Christus welke een restauratie van het Joodse politieke en godsdienstige leven bewerkstelligde. Zij worden ook Hasmoneans of Asmoneans genoemd naar hun voorvader, Hashmon. Hun rituele striktheid heeft sommigen veroorzaakt om hen als voorlopers van Farizeeërs te zien. Doorheen de Talmoedische periode werden talrijke als Hasidim omschreven.[4] Het gewone volk walgde nu van de gehelleniseerde priesters en koos meer en meer partij voor de Chassidim. Er brak een periode van martelaarschap aan toen joden in het hele land werden gedwongen zich in heidense gebruiken en offers te schikken of te sterven.[5]

De hellenisering van de Joden in de pre-Hasmoneaanse periode werd niet door iedereen weerstaan. In het algemeen, accepteerden de Joden vreemde overheersing wanneer ze enkel werden gevraagd om er erkenning aan te geven. Wanneer zij formeel alleen maar hulde hoefden te brengen te brengen, en zich verder zelf intern mochten besturen was er geen probleem . Toch geraakten de Joden verdeeld tussen dezen die  de hellenisering begunstigden  en diegenen die zich daar  tegenover verzetten. Zo groeide de verdeeldheid tussen hen die trouw aan de Ptolemaeën verkozen, en diegenen die de Seleuciden verkozen. Toen hogepriester Simon II stierf in 175 vGT, brak er een conflict uit tussen de aanhangers van zijn zoon Onias III (die tegen hellenisering was, en de Ptolemaeën verkoos) en zijn zoon Jason (die de voorkeur gaf aan hellenisering, en de Seleuciden verkoos). Een periode van politieke intriges volgde, met priesters zoals Menelaus die de koning omkocht voor het hoge priesterschap te verkrijgen, en beschuldigingen van moord van concurrerende kanshebbers voor de titel. Het resultaat was een korte burgeroorlog. De Tobiads, een filo-Hellenistische partij, slaagden er in om Jason in de machtige positie van de Hogepriester te plaatsen. Hij vestigde een arena voor openbare spelen dicht bij de tempel. (Ginzberg, Lewis. “The Tobiads and Oniads.”. Retrieved 2007-01-23. Jewish Encyclopedia.) Auteur Lee I. Levine merkt op: “De ‘pièce de resistance’ van Judese hellenisering, en de meest dramatische van al deze ontwikkelingen, kwam in 175 vGT toen de hogepriester Jason Jeruzalem bekeerde tot een Griekse polis vol met gymnasiums en ephebeion (2 Makkabeeën 4). Of deze stap het hoogtepunt van een 150-jaar durend proces van hellenisering werd binnen Jeruzalem in het algemeen, of dat het slechts het initiatief was van een kleine kliek van Jeruzalemse priesters zonder wijdere vertakkingen, is voor decennia besproken geworden. “(Levine, Lee I. jodendom en hellenisme in de oudheid: conflict of samenvloeiing Hendrickson Publishers, 1998 pp 38 tot 45 Via.. “De impact van de Griekse cultuur op normatieve jodendom.”)

Sint Constantijn (Άγιος Κωνσταντίνος); deel van een Kretenzische icoon waarop ook Sint Helena staat afgebeeld.
Foto: RKK

Constantijn (C., Flavius Valerius Constantinus) trachtte het christendom met bepaalde heidense gebruiken en leerstellingen te versmelten, en hij ondernam de eerste stappen om deze fusiereligie tot de officiële staatsreligie te maken. Aldus werd Griekenland een deel van de christenheid.

Constantijn was tijdens de vervalperiode van het Romeinse Rijk de Grote keizer (306–337 G.T.) en verplaatste de hoofdstad van het Romeinse rijk van Rome naar Byzantium, welk hij ter ere van zichzelf Constantinopel noemde.

In 321 G.T. verordende Constantijn dat de zondag (Lat.: dies Solis, een oude titel die verband hield met astrologie en zonaanbidding, niet Sabbatum [sabbat] of dies Domini [dag des Heren]) een rustdag voor iedereen, behalve voor de boeren, zou zijn. Constantijn bovendien plaatste de zondag onder de bescherming van de Staat. Constantijn spreekt niet van de dag van de Heer, maar van de eeuwige dag van de zon zoals de gelovigen in Mithras ook zondag evenals Kerstmis waarnamen.

Mesopotamische kalksteen rolzegel en afdruk: verering van Šamaš de zonnegod (Louvre)

Geloof in het oude polytheïsme was door elkaar geschud; in flegmatieker naturen, als de Romeinse keizer Diocletianus, en toonde haar kracht enkel in de vorm van bijgeloof, magie en waarzegging. Waarschijnlijk erkenden veel van de meer edelmoedigen de waarheid in Judaïsme en christendom, maar geloofden dat zij er deel van konden gaan uitmaken zonder verplicht te worden te verzaken aan hun heidense praktijken en verering van o.a. hemellichamen. Zulk iemand was Keizer Alexander Severus; een andere gelijkdenkende was Aurelian, wiens opinies bevestigd werden door Christenen zoals Paulus van Samosata. Niet alleen Gnostici en andere ketters, maar ook Christenen die zich als gelovige beschouwden, namen de maatregelen aan om de zon te vereren. Ook Constantijn koesterde dit verkeerde geloof.[6]

---

[1] Christian Athens, Catholic Encyclopaedia, New York 1908

[2] Arianism., Catholic Encyclopaedia, New York 1908

[3] Notion and characteristics, Catholic Encyclopaedia, New York 1908

[4] In de 18de Eeuw zou deze beweging opnieuw, voor de derde keer, opgenomen worden, maar nu in Oost Europa, door rabbijn Yisroel ben Eliezer (1698-1760) ook gekend als Rabijn Israël Baal Shem Tov (Hebreeuws voor Meester van de Goede Naam)als reactie tegen overdreven legalistische Judaïsme.

[5] S. Lieberman, Hellenism in Jewish Palestine (1962); S. G. Kramer, God and Man in the Sefer Hasidim (1966); A. L. Lowenkopf, The Hasidim (1973).

[6] The original Catholic Encyclopedia