Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #4 Ambitieuze mannen, verdraaide woorden en akkoorden met wereldleiders

Al spoedig na de dood van Jezus traden er mensen op die beweerden Jezus te volgen maar ander dingen aanleerden dan die Nazareense leermeester had gegeven. De apostelen zagen hoe valse leraren mensen trachtten te verleiden met meer populaire leerstellingen. Doelbewust waren er lui die nalieten ’in Jezus zijn woord te blijven’ en die mensen er van overtuigden dat Jezus bepaalde dingen zus of zo bedoelde alsook dat zij wel bepaalde dingen konden doen nu dat Jezus hen voor goed had gered. Zij kregen er mensen toe te voldoen aan andere vereisten dan diegene die Jezus gesteld had.

Toen Jezus nog leefde had hij al gewaarschuwd dat er mensen in de wereld zijn die al het mogelijke zullen doen om mensen van God of te krijgen of om op het verkeerde pad te brengen. Jezus stond er op dat men hem zou erkennen als de gezondene van God, maar wist ook dat velen hem niet zouden erkennen als die lang verwachte messias. Hij waarschuwde:

„Al wie mij verloochent voor de mensen, die zal ook ik verloochenen voor mijn Vader, die in de hemelen is” (Mattheüs 10:33).

Natuurlijk zal Jezus niet iemand verloochenen die in de fout gaat ondanks zijn oprechte verlangen getrouw te blijven. Bijvoorbeeld vinden wij de apostel Petrus, die voorheen door Jezus “Satan” werd genoemd, die Jezus drie keer verloochende, maar berouw had en aldus werd vergeven (Mattheüs 26:69-75). Jezus verloochent echter wel personen of instellingen die wolven in schaapskleren blijken te zijn — die beweren Christus na te volgen maar willens en wetens zijn leringen blijven verwerpen. Over zulke valse leraren zei Jezus:

„Aan hun vruchten zult gij die mensen dus waarlijk herkennen.” (Mattheüs 7:15-20).

Steeds zullen mensen op hun hoede moeten zijn en uitkijken of diegenen die beweren christen te zijn, en aldus volgeling van Jezus zou moeten zijn, of dat die wel volgens de leer van Christus Jezus leven. Hun spreken en handelen moet dan een voorbeeld zijn of een getuigenis van het volgelingschap. Indien hun spreken niet in overeenstemming is met de Heilige Schrift moet men er bij vragen stellen. Hierbij moet men ook zien of die personen geen woorden verdraaien; zoals als er staat in de bijbel “zoon van God” dat zij niet zeggen “god de zoon“.

Het is niet omdat iemand beweert christen te zijn of omdat deze zegt van de Katholieke Kerk te zijn of tot de Universele kerk toe te behoren dat die tot een Ware kerk van Christus zou behoren. De apostel Paulus waarschuwde voor een afdwaling van het ware christendom. Hij zei dat na zijn dood „onderdrukkende wolven” uit het midden van belijdende christenen verdraaide dingen zouden spreken om mensen achter zich te krijgen en zo meer aanhang te hebben.

Handelingen 20:29, 30: 29 Ik weet dat er na mijn vertrek onderdrukkende wolven bij jullie zullen binnendringen,+ die de kudde niet teder zullen behandelen. 30 En uit jullie eigen midden zullen mannen opstaan die de waarheid zullen verdraaien om de discipelen achter zich aan te trekken.+

Regelmatig gaven de apostelen al richtlijnen om op te letten aan diegenen die zich bij de groep van De Weg wensten aan te sluiten.

Mattheüs 7:15: 15 Pas op voor de valse profeten,+ die in schaapskleren naar jullie toe komen+ maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn.+

Mattheüs 24:11: 11 Er zullen veel valse profeten verschijnen en zij zullen velen misleiden.+

1 Johannes 4:1: 4 1 Lieve vrienden, geloof niet elke geïnspireerde uitspraak,*+ maar onderzoek of de geïnspireerde uitspraken* uit God voortkomen,+ want er zijn veel valse profeten in de wereld verschenen.+

2 Thessalonicenzen 2:3: 3 Laat je door niemand misleiden, op geen enkele manier. Want voordat die dag komt, moet eerst nog de geloofsafval+ komen en moet de mens van wetteloosheid+ worden geopenbaard, de zoon van vernietiging.+

2 Petrus 2:1: 2 Maar er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, en zo zullen er ook onder jullie valse leraren zijn.+ Die zullen ongemerkt schadelijke sekten invoeren, en ze zullen zelfs de eigenaar die hen heeft gekocht+ niet erkennen, waardoor ze een snelle vernietiging over zichzelf brengen.

Niet enkel van buiten af zou de geloofsgemeenschap aangevallen worden. Ook van binnen uit zouden er stemmen opkomen met valse leerstellingen. De woorden van Paulus in Handelingen 20:29, 30 laten zien dat de gemeente vanuit twee hoeken aangevallen zou worden. Ten eerste zouden namaakchristenen („onkruid”) bij ware christenen „binnendringen”. Ten tweede zouden sommigen ’uit het midden’ van ware christenen afvallig worden en „verdraaide dingen” spreken.

De eerste getrouwen van Jezus volgelingen bleven zich toeleggen op het onderwijs van de apostelen. Volgens één Bijbelgeleerde kan het Griekse werkwoord dat vertaald is met „bleven zich toeleggen” de betekenis hebben van „een standvastige en vastberaden trouw aan een bepaalde handelwijze”. De nieuwe gelovigen hadden een sterke honger naar geestelijk voedsel, en ze wisten precies waar ze dat konden krijgen. Loyaal keken ze naar de apostelen op voor uitleg van Jezus’ woorden en daden en voor nieuw licht op de betekenis van de teksten die op hem sloegen (Hand. 2:22-36). Het feit dat nieuwe gelovigen ’zich bleven toeleggen op het onderwijs van de apostelen’ impliceert dat de apostelen op geregelde basis onderwijs gaven. In de handelingen van de apostelen kunnen wij ook lezen hoe mensen in huizen samen kwamen om het Woord van God te bestuderen en te bespreken. Een deel van het onderwijs van de apostelen is opgeschreven in de geïnspireerde boeken die nu tot de christelijke Griekse Geschriften behoren.

Diegenen die de leiding namen na Christus dood wisten dat volgens Jezus woorden er ook onkruid onder hen zou komen. Ook al waarschuwden zij in de eerste eeuw voor valse leermeesters groeiden dezen aan en kwam er aan het begin van de tweede eeuw meer ’onkruid te voorschijn’ toen namaakchristenen verschenen in het veld, de wereld (Matth. 13:26). Tegen de vierde eeuw waren er veel meer onkruidchristenen dan gezalfde christenen.

Het ging inderdaad zoals Jezus in zijn gelijkenis van het kaf en het koren aangaf en zoals Paulus had voorzegd. Ambitieuze mannen namen de gemeente over die Jezus had opgericht en gebruikten die voor hun eigen doelen. Jezus had tegen zijn volgelingen gezegd:

’Gij zijt geen deel van de wereld’ (Johannes 15:19).

Desondanks sloten op macht beluste mannen overeenkomsten met regeerders. Erg werd het helemaal toen de Romeinse keizer Constantijn de Grote vele ‘kerkoversten’ kon over halen om zich bij hem aan te sluiten en overeen te komen dat de Nazareense leermeester Jeshua de gelijke zou worden met Zeus en zijn naam dan ook ‘Heil Zeus‘ of ‘Issou‘ = Jezus zou worden en een onderdeel zou worden van een drievoudige godheid zoals hun drievoudige godheid. De Drie-eenheid kwam tot stand als een menselijke doctrine die de Christenheid bedierf tot een Christendom met meerdere niet Bijbelse of valse  leerstellingen, waaronder de Romeins Griekse en andere filosofieën. Zo kwam men er ook toe mensen valse hoop te geven maar ook een kans te vormen om hun angst aan te jagen, met name door te vertellen dat zij in zich een apart wezen hadden, de ziel, dat na hun dood zou voort leven, ofwel in een hemels paradijs ofwel in een vagevuur of in een hel.

Dante en Virgil in de hel (1850) – William-Adolphe Bouguereau (1825-1905)

Langsom meer werden er staatskerken gesticht die hen ongekende macht en rijkdom deden verwerven. Om nog meer geld binnen te halen waren enkele kerkleiders slim geweest om enkele woorden zodanig te verdraaien en daar rond verhalen te vertellen over verdoemenis en eeuwige foltering, zodat mensen zodanig bang konden gemaakt worden dat zij wel bereid werden gevonden geld te geven om zichzelf vrij te kopen van zulk een gruwelijke straffen. Deze kerken onderwezen „verdraaide dingen” maar door mee te gaan met de wereld en heidense dingen, zoals riten en feesten in hun kerk toe te laten werden zij veel populairder dan de ware volgelingen van Jezus, die zich strikt afzijdig van de wereld hielden.

De Verdoemden (1499-1505) – Luca Signorelli (1450–1523)

+

Voorgaande

De Bijbel als Gids

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #1 Stromen van gelovigen

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #2 Een Zoon als gids en Geschriften als leidraad

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #3 Van een bepaalde wereld zijnde

Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen

++

Aanvullende lectuur

1. Gods vergeten Woord 1 Inleiding
2. Gods vergeten Woord 6 Verloren Wetboek 5 Ketters
3. Meeslepen of laten verleiden
4. Jood of Christen zijn
5. Christen genoemd
6. Echte boodschap van redding niet ver te zoeken
7. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #8 Omgang met Leerstellingen
8. Kleine huiskring ook mogelijke ecclesia
9. De Ekklesia #11 Addendum 2: Een antichrist
10. Die Kerk (1): Die woord ‘kerk’ – prof. WJ Snyman
11. Die Kerk (2): Die eienskappe van die kerk – prof. WJ Snyman
12. Die Kerk (3): Die kentekens van die kerk – prof. WJ Snyman
13. Kerkzijn in een ik-gerichte tijd
14. Jongmense wil nie meer sit en luister nie
15. Drie jaren en terugkijkend op meerdere decennia
16. Azteekse en Romeinse tradities die ons nog steeds beïnvloeden
17. Neem afstand van heidense vastenperiodes
18. Religieuze feesten in mei 2016
19. Heilige-drievuldigheid of drie-eenheid
20. Is God een Drie-eenheid
21. Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen
22. Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 2
23. Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 3 Leven, straf, dood en stof
24. Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 4 Verzet tegen God en Overeenkomstige prijs

+++

Verder aanverwante lectuur

1. Lifelog #3 Geloof je genoeg?
2. Die Kerk (7) – Kerk in universele sin
3. Religekkies: de eeuwige identiteitscrisis
4. Christen-populisme helpt niet. Christelijke spelregels voor geloofwaardig optreden
5. Terug in de kast
6. Semana Santa: christlicher Fundamentalismus
7. Mangelnder Schutz religiöser Minderheiten in Deutschland
8. Abdul – Christenverfolgung durch den Islam / ISIS Syrian Iraq / Wer will es leugnen?
9. Needing to Belong
10. Ex-Jehovah’s Witnesses
11. The Unwanted Knock at Your Door
12. Bishop of Coventry asks Government about criminalisation by Russia of worship by Jehovah’s Witnesses
13. EU criticizes Russia over Jehovah’s Witnesses ban
14. Around the Web
15. No Overtime Like The Present
16. Are we rewarded for being ‘good’?
17. On “The Great Apostasy”
18. A Study of Revelation: Refuting False Doctrines
19. Over 400 Jehovahs Witnesses Faint After Toxic Gas Attack In Angola
20. Attending a Jehovah’s Witnesses Kingdom Hall Meeting
21. Open letter to the AAWA
22. #mcm: Christen & Dopetistic
23. Overcoming That #ChristmasDebt

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #3 Van een bepaalde wereld zijnde

Vier rooms-katholieke bisschoppen: nuntius Karl-Josef Rauber, kardinaal Danneels die vele misbruiken in zijn Katholieke Kerk toedichte, Roger Vangheluwe die zich aan meerdere jongeren vergreep, en Jozef De Kesel die er soms erg lichtzinnig over beschuldigingen ging

Als wij rondom ons kijken en de vele kerken waarnemen, moeten wij eens na gaan hoe die kerkleiders zich gedragen. Leven zij wel zoals zij prediken en van hun gelovigen vragen te leven? De laatste jaren hebben wij enorm veel over schandalen in die grote kerken gehoord. Vooral de Katholieke Kerk bracht een enorme hoeveelheid pedofiele activiteiten met met pedoseksualiteit en kindermisbruik aan het licht.

Natuurlijk mogen wij nooit vergeten dat het steeds mensen zijn die bepaalde daden stellen. Omdat iemand in een gemeenschap iets verkeerd doet is daarom nog niet de hele gemeenschap slecht. Maar wel moeten wij vragen stellen wanneer het overkoepelend orgaan of de leiding van de geloofsgemeenschap bepaalde afschuwelijke misstappen van hun geestelijken in de doofpot wensen te steken. Dan is er iets grondig mis met die geloofsgemeenschap.

Steeds moeten wij bewust zijn van wat mensen rondom ons doen en na gaan of dat volgens de leer van Christus is. Indien niet zo, mogen wij er op aan dat dat niet de juiste mensen zijn voor ons om contact mee te houden of in hun kring te vertoeven. Als wij kinderen hebben moeten wij er ook op toe zien dat zij de juiste vrienden hebben. Want een vriendenkring kan veel bepalen in het verloop van de opvoeding van het kind en in het al of niet de juiste weg op gaan of op het verkeerde pad te belanden.

Wij moeten er bewust van zijn dat zelfs bij diegenen die zich christen noemen heet goed mogelijk is dat er personen bij zijn die alles behalve goed zijn voor ons en zelfs een gevaar inhouden voor ons.

In de eerste eeuw van onze huidige jaartelling waarschuwde de apostel Paulus al voor mogelijke afdwalingen van de ware leer die Jezus Christus verkondigde. Zoals Paulus een zeer devote Jood was, behoorden de ander apostelen van Jezus met hun leider tot het Jodendom. Voor hen stond hete vast als een paal boven water dat er slechts één Ware God was, de God van Israël, die ook de God van Abraham was. Jezus heeft steeds over Die Ene Ware God gesproken en heeft aangegeven dat hij door die God gezonden was om de weg te tonen naar die God en naar Die God Zijn Koninkrijk. Nooit heeft Jezus het leiderschap opgeëist. Voor hem was het klaar dat hij niets kon doen zonder Die Ene Ware God, die hem de autoriteit gegeven had om in Zijn Naam te spreken en te handelen.

Mattheus 28:16–18–20: 16 De 11 discipelen gingen naar Galilea,+ naar de berg waar Jezus met ze had afgesproken.+ 17 Toen ze hem zagen, gingen ze hem eer bewijzen,* maar sommigen twijfelden. 18 Jezus kwam naar ze toe en zei: ‘Ik heb alle autoriteit in de hemel en op aarde gekregen.+ 19 Ga dus en maak discipelen van mensen uit alle volken.+ Doop ze+ in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest, 20 en leer ze om zich te houden aan alles wat ik jullie heb opgedragen.+ En weet: ik ben met jullie, alle dagen, tot het einde van het tijdperk.’*+

Alles wat Jezus onderrichte kwam van zijn hemelse Vader en niet van Jezus zelf. Zo ook vervolgden de leerlingen van Jezus met die leerstellingen van Jezus door te geven. Zoals Jezus regelmatig de woorden van de vroegere profeten aanhaalden, deden de leerlingen van Jezus gelijkwijze. Telkens werden die oude geschriften aangehaald omdat de mensen zouden herinneren wat God in vroegere tijden had gezegd. Dat geopenbaarde hoorde opgenomen te worden in onze geest en hart en diende om ons tot leiding te zijn in deze en toekomende dagen.

2 Petrus 3:1, 2: 3 Lieve vrienden, dit is al de tweede brief die ik jullie schrijf. Hierin stimuleer ik, net als in mijn eerste brief, jullie vermogen om helder te denken door jullie dingen in herinnering te brengen,+ 2 zodat jullie zouden terugdenken aan de woorden die vroeger door de heilige profeten gesproken zijn* en aan het gebod van de Heer en Redder dat door de* apostelen is overgebracht.

Dat door Jezus en zijn apostelen overgebrachte moet het geloof vormen in Jezus, in Jezus zijn werken en in de werken van God. Jezus zorgde voor de grondvesten van het ‘vernieuwde geloof’ waartoe de apostelen hun steentje toe bijdroegen en dat wij moeten aanschouwen als een onderdeel van het werk van Christus of zelfs van het Lichaam van Christus. Dat Lichaam van Christus moet bestaan uit de vele gelovigen uit vele landen en culturen, die samen gemeen hebben dat zij die Nazareense Joodse leermeester volgen als hun Heiland, de lang verwachte beloofde Redder, de Kristos of Christus, ook gekend als de lang verwachte en besproken Messias.

Prelatuurstoet, bloedprocessie (Photo credit: Wikipedia)

Zij die deel zouden uit maken van dat Lichaam van Christus zouden een grote groep van verdeelden worden welke door de jaren heen heen en weer geslingerd werden door allerlei menselijke leerstellingen, die eigenlijk de boel vergiftigden. Dat gif liet niet lang op zich wachten. Al ten tijde van de apostelen vonden bepaalde lui het interessant om gebruik te maken van de populariteit van die Nazareen.  Met zijn woorden en daden had die man veel aandacht verkregen. Meerderen vonden dat er in zijn leer aantrekkelijke dingen waren die met een mengeling van Romeins Griekse filosofische leerstellingen de mensen nog meer konden bekoren, daar zij dan hun tradities niet moesten over boord gooien. Terwijl zij die werkelijk alles moesten gaan volgen wat Jezus predikte, heel wat verandering in hun leven moesten brengen. En dat sprak velen niet zo aan. Liefst zouden zij, zoals vandaag nog steeds gebeurd, de menselijke tradities van de vele burger feesten aanhouden. Ook vandaag zien wij in het christendom nog vele mensen zonder verpinken deelnemen aan zulke heidense feesten, zoals Halloween, Kerstmis en Pasen, om er slechts enkele te noemen. Zij willen die leuke gebeurtenissen niet bannen uit hun leven, en verkiezen daarom leermeesters die er mee instemmen dat zij die vieren of die zelfs die feesten geïntegreerd hebben in hun systeem of kerkgebeuren, alsof het er essentieel deel van uit maakt.

Hoofdzakelijk van uit de Joodse cultuur kwamen de eerste volgelingen van Jezus die zich wensten aan te sluiten bij de groep die Jezus wilden getrouw zijn. Door de Joden werden zij als een Joodse sekte aanschouwd. Als “De Weg” begon die Joodse groepering ook niet Joden aan te trekken. Voor volwassen niet-Joden waren echter bepaalde Joodse regels niet zo aangenaam om te onder gaan, zoals een besnijdenis. Na vele interne hevig oplopende discussies kwam men enkele jaren na de dood van de rabbijn Jezus tot het besluit dat hij voor iedereen was gekomen en aan iedereen redding heeft beloofd. Men was er in de kring bewust van dat Jezus voor iedereen de weg geopend had om tot God te komen en deel uit te maken van het Nieuwe Verbond dat was opgesteld onder het loskoop offer van Christus.

Van de ware volgelingen van Jezus werd een beetje gevraagd om afstand te nemen van de wereld rondom hen. Er werd verzocht niet van die wereld te zijn maar zich te onderwerpen aan de wereld die de Schepper van de wereld voor ogen heeft. Hiertoe verzochten Jezus en zijn discipelen afstand te nemen van de zondige wereld en zich er op toe te leggen om de wil van God te doen. Een moeilijk punt van dat afstappen van de wereld was juist het terzijde laten van dingen die niet in overeenstemming zijn met Gods leer. Hiertoe hoorde ook de hechting aan de materie en aan bepaalde gebruiken die tot afschuw zijn voor God (afgoderij en heidense feesten). Mensen moesten er toe komen om zich te onthechten van aardse goederen en zich te richten op de geestelijke rijkdom en het vooruitzicht naar een broederlijke gemeenschap in Gods Koninkrijk. Eveneens werd er verwacht dat zij die zich bij de groep wilden aansluiten een positieve gerichtheid zouden hebben op het dienen van God en het liefhebben van de naaste. Volgens Jezus leer moet iedereen  tezamen komen in verbondenheid onder hem voor God.

In die gemeenschap van gelovigen moest het vast staan dat Jezus de gezondene van God is. Als mensenzoon heeft hij zich opgeofferd door zijn eigen wil terzijde te leggen en er voor te gaan om de wil van God te doen. In dat Lichaam van Christus wordt dan ook verwacht dat eenieder dat gelooft wat God en Jezus over elkaar zeggen. Maar in het volgende hoofdstuk zullen wij zien dat daar handige lui waren, en nog steeds zijn, die Gods Woorden en Jezus woorden zo verdraaiden of nog steeds verdraaien, zodat mensen in een valse god of een meervoudige god gaan geloven.

+

Voorgaande

De Bijbel als Gids

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #1 Stromen van gelovigen

Valse profeten en leraren als roofzuchtige wolven in schaapskleren #2 Een Zoon als gids en Geschriften als leidraad

Kerk niet bepaald gebouw

Meerderheid protestantse kerken zit op zwart zaad

++

Aansluitende lectuur

1. Kloof tussen de boodschap van God en de mensen van vandaag
2. Al of niet toegeven aan de wereld
3. Missionaire hermeneutiek 2/5
4. Scheiding van kerk en staat
5. Kerk dak boven evangelie
6. Een samenkomst of meeting
7. Maken van een kerk
8. Eerste kerkenbeurs
9. Kerkgroei en samengaan
10. Parochie
11. De Ekklesia #1 De uitgeroepenen
12. Intenties van de ecclesia
13. Kerk hospitaal voor zondaars
14. De voordelen van een kleine gemeenschap of een huiskerk
15. Wedergeboorte en lidmaatschap tot een kerk
16. Zichtbaar houden van oudste kerken
17. Judaisme & Katholicisme Universele ‘kerken’
18. On-Bijbelse instituut van de kerk
19. Keerpunt in de Kerk
20. Ernstig strijdend voor het geloof
21. Vreemdelingschap
22. Helft Amerikanen verandert wel van geloofstraditie
23. Een kerk verlaten om lid te worden van een ander
24. Kerkshoppen: “Arrogant tegenover kerklidmaatschap”
25. De Ware Kerk
26. Bijbelonderzoekers, Bijbelstudents, Jehovah Getuigen, Russell en denominaties
27. Stop met zeuren over uw kerk
28. Wereld van een Bijbels analfabetisme is ontstaan
29. De kerk moet blijvend hervormd worden
30. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 3 De Weg – een Joodse sekte
31. Materialisme, “would be” leven en aspiraties #7
32. Materialisme, “would be” leven en aspiraties #8
33. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #9 Omgang met anderen

+++

Verder verwante lectuur

1. Verandering in de traditionele kerk
2. Kerk in een post-truth samenleving
3. Warden – NG Kerk

+++

Related articles

• The Call Of Abraham
• Congregations team up to offer sanctuary to undocumented immigrants
• Belgium church abuse probe body quits en masse
• Belgian church mulling legal action after paedophilia raids
• Police raid ex-Belgian archbishop home, office
• Cardinal accuses Vatican official of abuse cover-up
• Belgian bishop Roger Vangheluwe resigns over abuse of boy
• Deceased Dutch Catholic bishop was child molester
• Belgian authorities raid three bishops’ offices
• Chile Bishop Resigns, Accused of Abusing Minors

Belangrijkste weekend van het jaar 2016

Op de avond voordat hij stierf, kwam Jeshua samen met zijn discipelen en naaste vrienden in een bovenkamer om het Pascha maal te vieren. Zij herinnerde zich aan het grote verhaal van de bevrijding: hoe het volk van Israël uit de gebondenheid en slavernij bevrijd werd langs de profeet Mozes door Gods kracht. Ze herinnerden zich hoe het bloed van het lam de bovendorpel en de deurposten markeerde, zodat de Engel des Doods voorbij zou gaan aan die mensen als het verwoesting bracht naar het land van Egypte. Ze aten de ongezuurde broden, zich ervan bewust zijnde dat de Israëlieten in zo’n haast waren om uit Egypte te vertrekken, dat hun eigen brood nog niet was gerezen.

De Israeliten die het land Egypte verlaten na de Plaag der eerstelingen (Foto credit: Wikipedia)

Die avond van de 14e van Nisan is voor ons nog steeds zeer belangrijk. Wij horen één te herinneren hoe God het Joodse volk bevrijde en twee hoe God Jezus aan de wereld schonk om het andere soort mensen, niet-Joden, anders gelovigen of heidenen te bevrijden. Niet alleen had hij zijn volgelingen bijeengeroepen om de bevrijding van Gods uitverkoren volk, de Israëlieten te herinneren, maar nu was het ogenblik gekomen om hen te laten inzien dat hun rabbi de weg opende voor anderen dan joden.

Door zijn eigen voorbeeld liet de gezondene van God zien hoe zijn volgelingen zich moesten opstellen als dienaren voor God en anderen tot voorbeeld te worden om ook tot een volk van God uit te groeien. Net als Jezus mensen had opgeroepen om hem te volgen, moesten de apostelen dat nu ook komen te doen. Ook zij moesten zich zo nederig als Christus gaan gedragen.

Als teken van nederigheid waste Jezus de voeten van zijn discipelen. Het werk dat is gereserveerd voor bedienden deed Jezus en hij vroeg hen om hetzelfde te doen voor elkaar. Er is geen dubbelzinnigheid op dit moment, geen kans om te zeggen dat het slechts een symbool is. Christus laat zien wat ze moeten doen en vertelt hen om het te doen (Johannes 13: 1-15). Het pad dat leidt naar de vrijheid van zonde en dood wordt gekenmerkt door onze zorg voor onze broeders en zusters. Simpel gezegd, zijn onze levens bedoeld voor aan anderen aan te bieden – ons geven in dienst.

Op het einde, in het leven dat zo snel gaat en waar alles ijdelheid is (zoals Solomon schrijft in de lezing van vandaag – Prediker 1) draait alles rond “geven en ontvangen”. We hebben allemaal de genade van God ontvangen door de gezondene van God, die de zoon is van mensen en de zoon van God, die zijn leven gaf voor onze zonden.

Net als Jezus zich zelf aangeboden heeft als een lam van God, om zijn bloed als een wegwijzer te hebben om ons te bevrijden van de straf van de dood, moeten we ook ons leven aanbieden als we versterkt worden door de Messias en de levensgeest worden gegeven door het bloed van Christus, als deelgenoten in het Lichaam van Christus.

Dankzij het losgeld aanbod gebracht door Jezus zegent God ons met de gave van het leven en het geloof, zodat we op onze beurt mensen om ons heen op de hoogte kunnen brengen van het prachtige geschenk dat aan deze wereld gegeven is.

Zoals God gebood om de nacht van de eerstgeborenen van Israël hun bevrijding te herinneren vroeg ook Jezus zijn volgelingen om de dag, dat hij zijn lichaam en bloed voor de redding van de mensheid gaf, in herinnering te nemen.

Lang voordat de wet van het Mosaïsch verbond werd veranderd, voorzegde Jehovah door de profeet Jeremia, dat Hij zou maken met het volk van Israël “een nieuw verbond” zou krijgen.

31 „Zie! Er komen dagen”, is de uitspraak van Jehovah, „en ik zal stellig met het huis van I̱sraël+ en met het huis van Ju̱da+ een nieuw verbond* sluiten;*+ 32 niet een gelijk het verbond dat ik met hun voorvaders heb gesloten op de dag dat ik hen bij de hand vatte om hen uit het land Egy̱pte te leiden,+ ’welk verbond van mij zijzelf verbroken hebben,+ alhoewel* ikzelf hen als echtgenoot in eigendom+ had’,* is de uitspraak van Jehovah.” (Jeremia 31:32, 33)

Doorheen de geschiedenis hebben we gezien hoe God Zich een volk maakt. Voor een zeer lange tijd was het voor het volk van Israël dat er een convenant was waarop ze konden rekenen. Eén van de regelgevingen of eisen was om te herinneren hoe de uittocht uit Egypte mogelijk werd gemaakt. Dat de invoering van het bloed op de deurposten ook kon beschouwd worden als een handtekening van het kiezen voor God, die het mogelijk maakt om over geplaatst te worden zodat verdoemenis of vernietiging hen niet ten deel zou vallen. Na dat evenement was er nog steeds een behoefte van aanbiedingen van offers in de tempel of synagoge. Maar op de 14e Nisan sprak Jezus over een ander aanbod dat niet meer zou moeten worden herhaald en dat voldoende zou zijn voor alle tijden. Al zou dat aanbod niet wegnemen om nog de herdenking van de bevrijding te houden.

Jezus kwam om in te stellen en ‘s avonds bij het maal op Nisan 14, 33 G.T. sprak hij over de beker wijn en zei tegen zijn 11 trouwe apostelen:

„Deze beker betekent het nieuwe verbond+ krachtens mijn bloed,+ dat ten behoeve van U vergoten zal worden.*+“(Lukas 22:20)

Mattheus verslaggeving van die avond getuigd over Jezus met betrekking tot de wijn:

“Dit betekent mijn ‘bloed van het verbond,’ dat moet worden gestort ten behoeve van een groot aantal voor vergeving van zonden.” (Mattheus 26:27, 28)

Jezus ‘vergoten bloed valideert het nieuwe verbond. Dat bloed maakt het ook mogelijk dat er vergeving van zonden is voor eens en voor altijd.

Een paar jaar later herinnerde de apostel Paulus de nieuwe volgelingen

16 Is niet de beker+ der zegening die wij zegenen, een deelhebben aan het bloed van de Christus? Is niet het brood dat wij breken,+ een deelhebben aan het lichaam van de Christus?+ 17 Omdat er één brood is, zijn wij, hoewel velen,+ één lichaam,*+ want wij hebben allen deel aan dat ene brood.+ (1 Corinthiërs 10: 16-17)

Op die bijzonder intieme avond nam rabbi Jeshua het brood en de wijn

26 Terwijl zij verder aten, nam Jezus een brood,+ en na de zegen te hebben uitgesproken, brak hij het+ en gaf het aan de discipelen en zei: „Neemt, eet. Dit betekent* mijn lichaam.”+ 27 Ook nam hij een beker,+ en na een dankgebed te hebben uitgesproken, gaf hij die aan hen, terwijl hij zei: „Drinkt allen hieruit;+ 28 want dit betekent+ mijn ’bloed+ van het verbond’,+ dat ten behoeve van velen vergoten zal worden+ tot vergeving van zonden.+ 29 Maar ik zeg U: Van nu af zal ik geenszins meer iets van dit product van de wijnstok drinken tot op die dag waarop ik het met U nieuw* zal drinken in het koninkrijk van mijn Vader.”+ (Mattheus 26:26-29)

19 Hij nam ook een brood,+ sprak een dankgebed uit, brak het en gaf het aan hen, terwijl hij zei: „Dit betekent* mijn lichaam,+ dat ten behoeve van U gegeven zal worden.+ Blijft dit tot een gedachtenis aan mij doen.”+ 20 Evenzo ook de beker,+ nadat zij het avondmaal hadden gebruikt, terwijl hij zei: „Deze beker betekent het nieuwe verbond+ krachtens mijn bloed,+ dat ten behoeve van U vergoten zal worden.*+ (Lukas 22:19)

Merk op hoe Jezus zegt

blijf dit doen ter mijner herinnering

Loodglasraam in de boven presbyter/sacristie van de Basiliek van St. Louis Koning in Katowice Polen, XX Eeuw – Jezus als het Lam van God (Foto credit: Wikipedia)

Het bloed van het verbond, dat moet uitgestort worden ten behoeve van een groot aantal voor vergeving van zonden moet, net als het bloed van de lammeren voor de bevrijding van de Joden uit de Egyptische slavernij, worden bijgedragen aan de ongelovigen of heidense mensen die bereid zijn onder het bloed van Christus te komen, wit gewassen van de zonde. Maar ze moeten niet vergeten om samen te komen, meer dan één keer in een jaar, omdat Jezus vraagt om het vaak te doen en wanneer we het doen om het te doen ter herinnering aan hem.

23 Want ik heb van de Heer* ontvangen, wat ik ook aan U heb doorgegeven, dat de Heer Jezus in de nacht+ waarin hij overgeleverd zou worden, een brood nam 24 en, na gedankt te hebben, het brak+ en zei: „Dit betekent* mijn lichaam,+ dat ten behoeve van U is. Blijft dit tot mijn gedachtenis doen.”+ 25 Evenzo deed hij ook met betrekking tot de beker,+ nadat hij het avondmaal had gebruikt, en hij zei: „Deze beker betekent het nieuwe verbond+ krachtens mijn bloed.+ Blijft dit, zo dikwijls als GIJ hem drinkt, tot mijn gedachtenis+ doen.” 26 Want zo dikwijls+ als GIJ dit brood eet en deze beker drinkt, blijft GIJ de dood+ des Heren verkondigen, totdat hij gekomen is.+ (1 Korinthiërs 11: 23-26)

Om die reden moeten we vandaag bij elkaar komen en de uittocht uit Egypte, uit de slavernij van de wereldse werk, maar ook de uittocht uit de slavernij van de zonde en de dood door Christus offerdaad, niet vergeten.

14 En deze dag moet U dienen ter gedachtenis, en GIJ moet hem vieren als een feest voor Jehovah* in al UW geslachten. Als een inzetting tot onbepaalde tijd dient GIJ hem te vieren. (Exodus 12:14)

+

English version: Most important weekend of the year 2016

++

Vindt over deze belangrijke dagen ook het volgende te lezen:

1. Voorbereidingstijd tot een herinneringsmoment
2. Fragiliteit en actie #14 Plagen van God
3. 1 -15 Nisan
4. 14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren
5. De zoon van David en de eerste dag van het Feest van de ongezuurde broden
6. Vrijdag 3 april 2015 een dag voor verenigde samenkomst ter herinnering
7. Donderdag 9 April = 14 Nisan en Paasviering 11 April
8. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
9. Jezus laatste avondmaal
10. Dienaar van zijn Vader
11. Rond het Paasmaal
12. Een Feestmaal en doodsherinnering
13. Eucharistische vieringen
14. Een Messias om te Sterven
15. Na de sabbat na Pesach, de verrijzenis van Jezus Christus
16. Pasen 2006
17. Geen Wegvluchter
18. Een Groots Geschenk om te herinneren
19. Zeven sabbatten
20. De zeven Feesten van God
21. De Tora is niet medegekruisigd, maar mijn strafblad
22. Kerst en wenslampions
23. Een Konijn dat Paaseiren legt

+++

Hans Holbein- Het lichaam van de dode Christus in het graf (Foto credit: Wikipedia)

Wij wensen iedereen een fijne herinneringsdag toe en een zalig Pascha

Related articles

• When’s Easter?
• A Bible Believer Asks Should Christians Be Celebrating Easter?
• The Suffering Messiah – Resurrection Week
• How Does Jesus Want Us to Believe in Him?
• Stay, Watch and Pray
• It Is Finished
• Jesus’ Last Supper Menu Revealed in Archaeology Study
• Holy Thursday – The Mass of the Lord’s Supper
• It is Finished…
• Easter Sunrise: Up and Out! 20160327 RSUMC

Am ersten Tag für Mazza

Das Heilige Abendmahl – 15 Jahrhundert , Oratorio di San Lorenzo all’Alpe Seccio, Boccioleto, Vercelli, Italy

 

 

*

“1  NACH zwei Tagen war aber das Fest des Passa und der ungesäuerten Brote. Und die Hohenpriester und die Schriftgelehrten trachteten darnach, wie sie ihn mit List festnehmen und töten könnten. 2 Sie sagten nämlich: Nicht am Fest, damit kein Aufruhr des Volkes entsteht!” (Markus 14:1-2 ZB_1931)

“10 UND Judas Ischarioth, jener eine von den Zwölfen, ging hin zu den Hohenpriestern, um ihn an sie zu verraten. 11 Sie aber freuten sich, als sie es hörten, und versprachen, ihm Geld zu geben. Und er trachtete darnach, wie er ihn bei guter Gelegenheit verriete.” (Markus 14:10-11 ZB_1931)

“6 (22:7) Ich aber bin ein Wurm und kein Mensch, /ein Spott der Leute und verachtet vom Volke. / 7 (22:8) Alle, die mich sehen, spotten meiner, /verziehen die Lippen und schütteln den Kopf: /{#Ps 35:16; Hio 16:10; Mt 27:39}” (Psalmen 22:6-7 ZB_1931)

“Und ich sprach zu ihnen: Beliebt es euch, so gebt mir meinen Lohn, wo nicht, so lasst es bleiben. Da wogen sie mir meinen Lohn dar, dreissig Lot Silber.” (Sacharja 11:12 ZB_1931)

“Denn eine Wurzel aller bösen Dinge ist die Geldgier; und etliche, die sich ihr ergaben, sind vom Glauben abgeirrt und haben sich selbst mit vielen Schmerzen durchbohrt. {#Mt 6:19; Lu 12:15; Eph 5:5}” (1 Timotheus 6:10 ZB_1931)

14 Nisan

“12  UND am ersten Tag der ungesäuerten Brote, an dem man das Passalamm schlachtete, sagten seine Jünger zu ihm: Wohin willst du, dass wir gehen und Vorbereitungen treffen, damit du das Passamahl essen kannst? 13 Und er sandte zwei seiner Jünger und sagte zu ihnen: Gehet in die Stadt, und es wird euch ein Mensch begegnen, der einen Krug mit Wasser trägt; folget ihm, 14 und wo er hineingeht, da saget zu dem Hausherrn: Der Meister lässt sagen: Wo ist meine Herberge, in der ich mit meinen Jüngern das Passamahl essen kann? {#Mr 11:3} 15 Und er wird euch ein grosses Obergemach zeigen, das mit Polstern belegt und bereit ist; und dort bereitet es für uns zu! 16 Da gingen die Jünger hin, kamen in die Stadt und fanden es, wie er ihnen gesagt hatte, und bereiteten das Passamahl. 17 UND als es Abend geworden war, kam er mit den Zwölfen. 18 Und während sie bei Tische sassen und assen, sprach Jesus: Wahrlich, ich sage euch: Einer von euch wird mich verraten, (einer,) der mit mir isst. {#Ps 41:9} 19 Sie fingen an, betrübt zu werden und einer nach dem andern zu ihm zu sagen: Doch nicht ich? 20 Er aber sprach zu ihnen: Einer von den Zwölfen, der mit mir die Hand in die Schüssel taucht. 21 Denn der Sohn des Menschen zwar geht dahin, wie von ihm geschrieben steht; aber wehe dem Menschen, durch den der Sohn des Menschen verraten wird! Es wäre ihm besser, wenn er nicht geboren wäre, jener Mensch. 22 UND als sie assen, nahm er Brot, sprach das Dankgebet darüber, brach es, gab es ihnen und sagte: Nehmet! Das ist mein Leib. 23 Und er nahm den Kelch, sprach das Dankgebet darüber und gab ihnen denselben; und sie tranken alle daraus. 24 Und er sprach zu ihnen: Das ist mein Blut des Bundes, das für viele vergossen wird. {##2Mo 24:8}” (Markus 14:12-24 ZB_1931)

“14 UND als die Stunde da war, setzte er sich zu Tische und die Apostel mit ihm. 15 Und er sprach zu ihnen: Mich hat sehnlich verlangt, dieses Passamahl mit euch zu essen, bevor ich leide. {##1Kor 5:7} 16 Denn ich sage euch: Ich werde es nicht mehr essen, bis es in seiner Vollendung gefeiert wird im Reiche Gottes. 17 Und er nahm den Kelch, sprach das Dankgebet darüber und sagte: Nehmet ihn und teilet ihn unter euch! 18 Denn ich sage euch: Ich werde von jetzt an vom Gewächs des Weinstocks nicht (mehr) trinken, bis das Reich Gottes gekommen ist. 19 Und er nahm Brot, sprach das Dankgebet darüber, brach es, gab es ihnen und sagte: Das ist mein Leib, der für euch hingegeben wird; das tut zu meinem Gedächtnis! 20 Und ebenso nach der Mahlzeit den Kelch und sagte: Dieser Kelch ist der neue Bund in meinem Blute, das für euch vergossen wird. {##2Mo 24:8; Jer 31:31; Heb 9:20}” (Lukas 22:14-20 ZB_1931)

“Der Kelch der Danksagung, über dem wir Danksagen, ist er nicht Gemeinschaft mit dem Blute Christi? Das Brot, das wir brechen, ist es nicht Gemeinschaft mit dem Leibe Christi? {##1Kor 11:24 25; Mt 26:26 27; Apg 2:42}” (1 Korinther 10:16 ZB_1931)

“21  Doch siehe, die Hand dessen, der mich verraten wird, ist mit mir auf dem Tische. 22 Denn der Sohn des Menschen zwar geht dahin, wie es bestimmt ist; doch wehe dem Menschen, durch den er verraten wird!” (Lukas 22:21-22 ZB_1931)

“17 UND als es Abend geworden war, kam er mit den Zwölfen. 18 Und während sie bei Tische sassen und assen, sprach Jesus: Wahrlich, ich sage euch: Einer von euch wird mich verraten, (einer,) der mit mir isst. {#Ps 41:9} 19 Sie fingen an, betrübt zu werden und einer nach dem andern zu ihm zu sagen: Doch nicht ich? 20 Er aber sprach zu ihnen: Einer von den Zwölfen, der mit mir die Hand in die Schüssel taucht. 21 Denn der Sohn des Menschen zwar geht dahin, wie von ihm geschrieben steht; aber wehe dem Menschen, durch den der Sohn des Menschen verraten wird! Es wäre ihm besser, wenn er nicht geboren wäre, jener Mensch. 22 UND als sie assen, nahm er Brot, sprach das Dankgebet darüber, brach es, gab es ihnen und sagte: Nehmet! Das ist mein Leib. 23 Und er nahm den Kelch, sprach das Dankgebet darüber und gab ihnen denselben; und sie tranken alle daraus. 24 Und er sprach zu ihnen: Das ist mein Blut des Bundes, das für viele vergossen wird. {##2Mo 24:8} 25 Wahrlich, ich sage euch: Ich werde vom Gewächs des Weinstocks nicht mehr trinken bis zu jenem Tage, wo ich es neu trinken werde im Reiche Gottes.” (Markus 14:17-25 ZB_1931)

“24 ES entstand aber unter ihnen auch ein Streit darüber, wer von ihnen als der Grösste gelten könne. {#Lu 9:46} 25 Da sprach er zu ihnen: Die Könige der Völker üben die Herrschaft über sie aus, und ihre Gewalthaber lassen sich Wohltäter nennen. 26 Ihr dagegen nicht so! Sondern der Grösste unter euch soll werden wie der Jüngste, und der Hochstehende wie der Dienende. {#Lu 9:48} 27 Denn wer ist grösser, der zu Tische Sitzende oder der Dienende? Ist es nicht der zu Tische Sitzende? Ich aber bin mitten unter euch wie der Dienende. {#Joh 13:1-14} 28 Ihr aber seid die, welche in meinen Versuchungen bei mir ausgeharrt haben. {#Joh 6:67} 29 Und wie mir mein Vater ein Königreich bestimmt hat, bestimme ich für euch, {#Lu 12:32} 30 dass ihr an meinem Tisch essen und trinken sollt in meinem Reich und auf Thronen sitzen, um die zwölf Stämme Israels zu richten. {#Mt 19:28}” (Lukas 22:24-30 ZB_1931)

“26 UND nachdem sie den Lobgesang gesungen hatten, gingen sie hinaus an den Ölberg. {#Ps 113; Ps 114; Ps 115; Ps 116; Ps 117; Ps 118; } 27 Und Jesus sprach zu ihnen: Ihr werdet alle Anstoss nehmen; denn es steht geschrieben: “Ich werde den Hirten schlagen, und die Schafe werden sich zerstreuen.” {#Sac 13:7; Joh 16:32} 28 Aber wenn ich auferweckt worden bin, werde ich euch nach Galiläa vorangehen. {#Mr 16:7}” (Markus 14:26-28 ZB_1931)

“Erhebe dich, Schwert, wider meinen Hirten, wider den Mann, der mir am nächsten steht! spricht der Herr der Heerscharen. Ich schlage den Hirten, dass die Schafe sich zerstreuen, und kehre meine Hand wider die Kleinen.” (Sacharja 13:7 ZB_1931)

“31  Da sagt Jesus zu ihnen: Ihr werdet in dieser Nacht alle an mir Anstoss nehmen; denn es steht geschrieben: “Ich werde den Hirten schlagen, und die Schafe der Herde werden sich zerstreuen.” {#Sac 13:7; Joh 16:32} 32 Wenn ich aber auferweckt worden bin, werde ich euch nach Galiläa vorangehen. {#Mt 28:7} 33 Da antwortete Petrus und sagte zu ihm: Wenn alle an dir Anstoss nehmen, werde ich doch niemals Anstoss nehmen. 34 Jesus sprach zu ihm: Wahrlich, ich sage dir: In dieser Nacht, ehe der Hahn kräht, wirst du mich dreimal verleugnen. {#Joh 13:38} 35 Petrus sagt zu ihm: Auch wenn ich mit dir sterben müsste, werde ich dich nicht verleugnen. Ebenso sagten auch alle (andern) Jünger.” (Matthäus 26:31-35 ZB_1931)

“31 Jesus antwortete ihnen: Jetzt glaubt ihr? 32 Siehe, die Stunde kommt und ist (schon) gekommen, wo ihr euch zerstreuen werdet, jeder in seine Heimat, und mich allein lassen werdet — und doch bin ich nicht allein, denn der Vater ist bei mir. {#Mr 14:27 50; Joh 8:29} 33 Dies habe ich zu euch geredet, damit ihr in mir Frieden habt. In der Welt habt ihr Angst; aber seid getrost, ich habe die Welt überwunden. {#Joh 14:27; Rö 5:1; 1Jo 5:4}” (Johannes 16:31-33 ZB_1931)

“1  DIES redete Jesus; und er erhob seine Augen zum Himmel und sprach: Vater, die Stunde ist gekommen; verherrliche deinen Sohn, damit der Sohn dich verherrliche, {#Joh 12:23 28} 2 wie du ihm Macht über alles Fleisch gegeben hast, damit er allen, die du ihm gegeben hast, ewiges Leben gebe. {#Joh 3:35; Joh 6:37; Mt 11:27; Mt 28:18} 3 Das aber ist das ewige Leben, dass sie dich, den allein wahren Gott und, den du gesandt hast, Jesus Christus, erkennen. {##1Kor 8:6} 4 Ich habe dich verherrlicht auf Erden und habe das Werk vollendet, das du mir übergeben hast, damit ich es tue. {#Joh 4:34} 5 Und jetzt verherrliche du mich, Vater, bei dir selbst mit der Herrlichkeit, die ich bei dir hatte, ehe die Welt war! {V. 24; #Joh 1:1-3; Php 2:6} 6  Ich habe deinen Namen den Menschen geoffenbart, die du mir aus der Welt gegeben hast. Sie waren dein, und du hast sie mir gegeben, und sie haben dein Wort gehalten. {#Mt 6:9; V 9} 7 Jetzt haben sie erkannt, dass alles, was du mir gegeben hast, von dir ist. 8 Denn die Worte, die du mir gegeben hast, habe ich ihnen gegeben; und sie haben sie angenommen und haben in Wahrheit erkannt, dass ich von dir ausgegangen bin, und haben geglaubt, dass du mich gesandt hast. {#Joh 16:27 30}” (Johannes 17:1-8 ZB_1931)

*

Vorhergehend: Diener um der Wahrheit willen Gottes

Version Français: Le premier jour de matsa

English version: On the first day for matzah

Nederlandse versie: Op de eerste dag voor matzah

+++

Related articles

• Enjoying the wealth – Das Geniessen von Wohlstand (ofradix.net)
  Lasst und den Frühlingsanfang feiern, die Jahreszeit des frischen Grüns und der Hoffnung. Die folgenden Gedanken über Wohlstand wurden von einem Kommentar zur Geschichte vom Asketen im Palast inspiriert.
  +
  Allerdings werde ich bedingungslos die Schönheit eines Sonnenuntergangs, die Fülle der frischen Grüns, das im Klostergarten sprießt, die langjährige Nutzung meiner Wollmütze, handgefertigt aus der Wolle von Schafen die ich vor Jahrzehnten gehütet habe, den Wärme von Freundschaft und Gemeinschaft, das Ersparte vom Lohn geleisteter Arbeit, und so viele andere Quellen des Reichtums, die für uns alle vorhanden sind, geniessen.
  
• Obedience – Gehorsam (ofradix.net)
  Was mir sofort aufgefallen ist, ist das Gefälle, das notwendig ist für Gehorsam im konventionellen Sinn: Unterordnen setzt voraus, dass etwas anderes, dass jemand anders, übergeordnet ist. Selbst wenn man das eigene Gewissen als Autorität betrachtet, wird ein Gefälle zwischen dem Selbst und dem Gewissen definiert.
  +
  Gehorsam kann demzufolge die Suche nach dem Willen Gottes sein. Als Quäker praktiziere ich die Hellhörigkeit als zentrales Element der Liturgie. Da das Göttliche sich in jedem Mitmenschen und in jedem Mitgeschöpf manifestiert, sollen mir deren Bedürfnisse mit Anlass sein, dem göttlichen Willen gehorsam zu werden und als Richtlinie für mein Handeln zu Grunde liegen.
  
• Today’s Gospel Reading (matthew 26:14-25) (prayers4reparation.wordpress.com)
  When evening came he was at table with the twelve disciples.
• Maunday Thursday of Holy Week (opperblog.wordpress.com)
  When Jesus rode into Jerusalem on Palm Sunday, He knew He had just five days to live.  Worst of all, He would be crucified–hung on a cross, dying of asphyxiation as His body sagged and eventually caused his lungs to collapse.
  +
  They had been together for three years and now one of them would lead their Jesus to death.  They couldn’t imagine one of them would do that to their friend.
  +
  Though many today want to believe communion forgives sins and that’s its purpose, I believe that is a misinterpretation of Scripture.  Jesus was reminding the Twelve that a blood sacrifice was required by God for forgiveness of sins, and He would forever be that blood sacrifice.  No one needs communion to be forgiven–no one.  Forgiveness comes simply by sincere repentance and request of God.
• Carissimi; Today’s Mass: Holy Tuesday (frjeromeosjv.wordpress.com)
  This Bread, this Body of the Man-God, is bruised, torn, and wounded; the Jews nail it to the Wood; so that, it is, in a manner, made one with the Wood, and the Wood is all covered with Jesus’ Blood. This Lamb of God was immolated on the Wood of the Cross: it is by his immolation, that we have had given to us a Sacrifice, which is worthy of God; and it is by this Sacrifice, that we participate in the Bread of Heaven, the Flesh of the Lamb, our true Pasch.
• Day 55-Maundy Thursday (365daysoffocus.wordpress.com)
  This day has come to be known as Maundy Thursday. To be honest I thought it had to do with the special food the Jews traditionally ate, but I wasn’t sure so I looked it up. And am I glad I did. I was surprised to learn it has to do with the washing of the Disciple’s feet. Most scholars think it comes from the first word of the phrase “Mandatum novum do vobis ut diligatis invicem sicut dilexi vos” meaning “A new commandment I give to you, love one another; as I have loved you” (Jn 13:34), which is why they say Jesus washed the Apostles feet.
• Walk with Jesus: Purposeful in the midst of turbulence (kzlam36.wordpress.com)
  Walking with Jesus in His last three days journey on earth is not easy as it gets heavier each day. Today we are surrounded by evil and murderous plot from the authorities, betrayals, empty vows and repeated denials from loved ones, armed intimidation, illegal arrest, humiliation, falsehood, greed and unjust conviction of the innocent. But  Jesus remained calm and majestic. He is purposeful.
• The Last Supper (drcindysimpson.com)
  Sharing meals was a regular part of Jesus’ ministry.  Scripture contains many stories about Jesus eating with His disciples and with sinners, teaching at meals, and teaching through parables that centered on meals/banquets.  Thus it seems only fitting that on the evening before His crucifixion, Jesus shared a meal, the Passover meal, with His disciples.
• Judas Iscariot’s Betrayal – Holy Wednesday Lenormand Reading (seerpathways.com)
  2,000 years ago on the Wednesday before the Passover Sabbath, Judas Iscariot played a pivotal role in the Redemption drama that forever changed history. He betrayed his Teacher for 30 pieces of silver. Many argue that if God needed Judas Iscariot to betray Jesus, he can’t really be held accountable for his transgression.
• Today’s Gospel Reading (john 13:21-33; 36-38) (prayers4reparation.wordpress.com)
  While at supper with his disciples, Jesus was troubled in spirit and declared, “I tell you most solemnly, one of you will betray me.”

De Bijbel als Gids

De Bijbel als leidraad

In de tijd van Jezus kwamen mensen samen in de synagoge maar ook in hun huizen om de rollen van de heilige schrijvers te bestuderen. Voor hen was het duidelijk dat God deze mensen de macht en de faciliteiten had gegeven om Zijn Woord neer te schrijven. Voor de aanhangers van Christus was het duidelijk dat zij met de verhalen over Christus Jezus en de geschriften van zijn apostelen moesten rekening houden. De boeken van de Oude Tijd ontvingen, na Jezus zijn verrijzenis, een broer in de geschriften van de Nieuwe Tijd. Het Oude en Nieuwe Testament werden de twee pijlers van onderwijsmateriaal om geloof op te bouwen en zich aan de Bevelen van God te houden.

Enthousiaste aanhangers van Jezus vergden de tijd om te komen tot het bestuderen van de geschriften, die wij nu als Bijbel kennen. Zij voelden zich verenigd in het houden aan de gedachte dat de Heilige Schrift, Oude en Nieuwe Testamenten, geïnspireerd zijn dat zij het definitieve gezag voor authentieke waarheid zijn. Zij betwijfelden de inhoud van die Geschriften niet en wisten dat als zij tot God baden zij ook begeleiding zouden ontvangen om deze te kunnen volgen en te begrijpen. Zij volgden de regels van Geschriften en wilden hun geloof er op vestigen. Maar zij wensten enkel die dingen geloven die volgens vergelijking van de vele Schriftplaatsen konden opgaan. Zij geloofden dat al de teksten in de Bijbel in harmonie zijn met elkaar. De apostelen hadden hen gewaarschuwd om zorgvuldig te zijn en om zich niet door wereldse gedachten te laten meeslepen en dat zij geen niet-Bijbelse woorden tot een geloofspunt zouden mogen maken.

In de vroege tijden van deze huidige tijdrekening, hadden sommigen gezien dat Jezus, op deze wereld, geheel van vlees en bloed was zoals elke ander sterveling. Terwijl Jezus wonderbaarlijk door God door de Heilige Geest in de moederschoot van Maria werd geplaatst, aanvaardden zij dat de Bijbel impliceert dat zij daarna geen maagd bleef. Trouwens hadden veel van de vroege Christenen de andere kinderen van Jozef en Maria, na de geboorte van Jezus ontmoet. Één van de broers van Jezus had hem trouwens vol geloof gevolgd. De mensen rond Jezus konden over hem meespreken. Zij hadden getuigd over de vele mirakelen, en over de vreemdste gebeurtenis gehoord, namelijk dat deze heilige man uit de dood was opgestaan. Maar er waren ook velen die niets gezien hadden en tegen de groeiende jaren niemand in hun cirkels hadden die mensen hadden ontmoet die Jezus in het echt hadden gekend. Voor hen kwam het er op aan te geloven zonder te zien.

De Bijbel bestuderend werden die mensen die geïnteresseerd waren in het Woord van God volledig overtuigd dat die Nazarener Jood door zijn dood hen redding kon brengen. Zij wisten dat de mens door zijn aard dodelijk is, en dat onsterfelijkheid nu beschikbaar werd in zekere zin, maar slechts door aan voorwaarden van gehoorzaamheid te voldoen. Zij hielden er aan, zoals wij vandaag nog van mening zijn, dat de menselijke ziel geen verschillende entiteit is, maar het resultaat van de unie van het lichaam en de adem, of vonk, van het leven is, en dat de dood de ontbinding van deze twee elementen is. Jezus was gestorven, in het graf gelegd, maar daarna verrezen. Vervolgens was hij naar zijn Vader uitgegaan waaraan hij altijd bescheiden bleef. Jezus had altijd naar zijn Vader gewezen als diegene die alles deed en aan wie wij eer moesten geven. Daarom keurden zij de positie van mede-eeuwigheid of medegelijkheid tussen de Vader en de Zoon niet goed. Maar zij waren tevreden dat sinds zijn verrijzenis Jezus de goddelijke aard had ontvangen en de bemiddelaar tussen hen en God kon zijn.

Michelangelo's The Creation of Adam (1512)

Gelovende dat Adam en Eva perfect gecreëerd waren, hielden de gelovigen er aan dat  de zonde door ongehoorzaamheid in de Tuin van Eden resulteerde in het onder de vloek van zonde komen met onvolmaaktheid, en dood tot gevolg. Omdat de dood de ontbinding van lichaam en adem is, zou elke Student van de Bijbel er bewust moeten van zijn dat de ziel (de mens) die zondigt sterft en van het bestaan uitgaat, en dat wij in onze dood gewoon terugkeren tot stof en as en daar niet kunnen aan ontsnappen. Maar zij die in Christus Jezus geloofden vonden vrede in de beloofde Messias die zou gaan terugkeren. Het is hij die dan het verrijzenisproces zal beginnen dat in het toekomstige Koninkrijk van de Messias begint. Hij had zijn lichaam als losgeld bij het kruis van Calvarie gegeven. Dit zoenoffer is doeltreffend voor iedereen wie ooit zal zijn gestorven. Het belooft reanimatie voor het gehele mensdom in het 1000-jarige koninkrijk van Christus, samen met de kans om het perfecte menselijke leven te verkrijgen en te handhaven voor eeuwig. Het losgeld voorziet ook de rehabilitatie van de planeet aarde aan perfecte Edense voorwaarden.

Van de Pinkstergebeurtenis af begonnen vele duizenden op de terugkeer van Christus of Tweede Komst te verheugen. Bij zijn eerste komst, was Jezus reeds begonnen een speciale klasse van mens en voor zijn kerk uit te roepen, om als zijn bruid te zijn. Aan deze beloofde hij een deel in de hemel met zich en de Vader, en een koninkrijksrol voor het regeren over de mensheid, dit tot zegen voor alle families van de aarde. Zij die deze uitnodiging goedkeuren maken volledige consecratie of de verplichting om de wil van God te doen zoals zij het geopenbaard zien en ten koste van een overgave van het recht op het leven ter wereld. Deze overgave wordt getuigd door doopsel (volledige wateronderdompeling,). De verwachting dat Jezus Christus zou terugkeren om het werk te beëindigen dat hij twee duizend jaar geleden begon werd een belangrijk deel van hun geloof. Zij volgden de raad die Jezus en zijn apostelen hadden gegeven om het Woord van God te bestuderen en regelmatig samen te komen, alsook om het Breken van het Brood als teken van de Nieuwe Overeenkomst of het Nieuwe Verbond te herinneren.

Om dergelijke vergaderingen te organiseren moesten zij plaatsen vinden waar zij konden samenkomen, zeker nadat zij niet meer welkom waren in de synagogen. In de verschillende dorpen en kleine gemeenschappen werden kleine groepen gevormd. Door veel huisbijeenkomsten of ’huis parties’ te geven werden de eerste `huiskerken’ gevormd. Elke groep selecteerde zijn leiders (oudsten en dekens) door de volwaardige stem van hun toegewijde leden, en werkten samen met andere congregaties zoals die door die lokale groep werden bepaald. Maar dergelijke vergaderingen of het verzamelen op zich brachten ook uitgaven met zich mee. Om deze te kunnen beheren betaalden de leden van de gemeenschap vrijwillige bijdragen en gaven volledig vrijwillig dienstenaanbod zonder inzamelingen voor verplicht gestelde kosten.

Ook vandaag willen wij als Studenten van de Bijbel ons aan de verordeningen houden die door God en door Jezus werden gegeven en willen wij onze gemeenten houden overeenstemmend de Bijbelse wijze en willen wij op een niet-betaalde en vrijwillige basis dienen.