Tekenen van de laatste dagen wanneer moeilijke tijden zullen komen

“De verstandige ziet het ongeluk en verbergt zich; de verstandelozen gaan voort en moeten boeten.” (Spreuken 22:3 LU)

“1  Maar dit moet gij weten, dat in de laatste dagen moeielijke tijden zullen komen. 2 Want de mensen zullen zijn vol eigenliefde, geldgierig, laatdunkend, hoovaardig, lasteraars, den ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, 3 liefdeloos, onverzoenlijk, kwaadsprekers, onkuis, wreed, tot het goede ongezind, 4 verraders, overmoedig, opgeblazen, die meer den wellust lief hebben dan God; 5 die den schijn hebben van godzaligheid, maar hare kracht verloochenen. Vermijd dezulken.” (2 Timotheüs 3:1-5 LU)

“Doch met de kwade mensen en verleiders wordt het hoe langer hoe erger; zij verleiden en worden verleid.” (2 Timotheüs 3:13 LU)

“3  dit allereerst wetende, dat in de laatste dagen spotters zullen komen, die naar hunne eigene lusten wandelen, 4 en zeggen: Waar is de belofte zijner toekomst? Want nadat de vaderen ontslapen zijn, blijven alle dingen gelijk zij van het begin der schepping geweest zijn!” (2 Petrus 3:3-4 LU)

“Daarom, geliefden, dewijl gij dit verwacht, benaarstigt u, dat gij onbevlekt en onberispelijk door hem bevonden wordt in vrede;” (2 Petrus 3:14 LU)

“17 Gij dan, geliefden, dewijl gij dit te voren weet, zo wacht u, dat gij niet door de dwaling der zedeloze lieden u laat medeslepen, en uit uwe eigene vastheid valt; 18 maar wast in de genade en kennis van onzen Heer en Zaligmaker Jezus Christus. Hem zij eer, èn nu èn tot den dag der eeuwigheid! Amen.” (2 Petrus 3:17-18 LU)

“En toen hij op den Olijfberg zat, traden zijne jongeren tot hem afzonderlijk, en zeiden: Zeg ons, wanneer zal dat geschieden? En welk zal het teken zijn van uwe toekomst en van de voleinding der wereld?” (Mattheüs 24:3 LU)

“Want het ene volk zal opstaan tegen het andere, en het ene koninkrijk tegen het andere; en er zullen pestziekten en hongersnoden en aardbevingen zijn, hier en ginds.” (Mattheüs 24:7 LU)

“10 Dan zullen velen zich ergeren, en elkander verraden en elkander haten. 11 En vele valse profeten zullen opstaan, en zullen velen verleiden. 12 En dewijl de ongerechtigheid de overhand nemen zal, zal de liefde bij velen verkoelen. 13 Maar wie volhardt tot aan het einde, die zal behouden worden. 14 En het evangelie van het rijk zal gepredikt worden in de gehele wereld, tot ene getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen. 15 Wanneer gij nu den gruwel der verwoesting, waarvan gesproken is door den profeet Daniël wie het leest, lette daarop, zult zien staan in de heilige plaats, 16 alsdan vliede op de bergen, wie in Judéa is;” (Mattheüs 24:10-16 LU)

“Want alsdan zal er ene grote verdrukking zijn, hoedanige er niet geweest is van het begin der wereld tot nu toe, en ook niet wezen zal.” (Mattheüs 24:21 LU)

“30 En alsdan zal aan den hemel verschijnen het teken van des Mensen Zoon; en dan zullen al de geslachten der aarde weeklagen, en zullen des Mensen Zoon zien komen op de wolken des hemels met grote kracht en heerlijkheid. 31 En hij zal zijne Engelen uitzenden met schelklinkende bazuinen, en zij zullen zijne uitverkorenen vergaderen uit de vier winden, van het ene einde des hemels tot het andere.” (Mattheüs 24:30-31 LU)

“33 alzo ook gij, wanneer gij dit alles ziet, zo weet, dat het nabij is, voor de deur. 34 Voorwaar, ik zeg u: Dit geslacht zal niet vergaan, totdat dit alles zal geschied zijn.” (Mattheüs 24:33-34 LU)

“37 Maar gelijk het in de dagen van Noach was, zo zal ook zijn de toekomst van des Mensen Zoon. 38 Want gelijk zij waren in de dagen vóór den zondvloed, zij aten en zij dronken, zij trouwden, en zij lieten zich trouwen, tot den dag toe, dat Noach in de ark ging, 39 en zij zagen het niet in, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam; -zo zal ook de toekomst zijn van des Mensen Zoon. 40 Dan zullen er twee op het veld zijn: de een zal aangenomen en de ander verlaten worden; 41 twee zullen er malen in den molen: de ene zal aangenomen en de andere verlaten worden.” (Mattheüs 24:37-41 LU)

“45 En wie is nu de getrouwe en verstandige knecht, dien zijn heer gesteld heeft over zijn huisgezin, om hun spijs te geven ter rechter tijd? 46 Zalig is die knecht, dien zijn heer, als hij komt, zó doende vindt: 47 voorwaar, ik zeg u: hij zal hem over al zijne goederen stellen. 48 Maar zo gene, de ontrouwe knecht, in zijn hart zal zeggen: Mijn heer komt nog lang niet, 49 en beginnen zal zijne medeknechten te slaan, en te eten en te drinken met de dronkaards, 50 zo zal de heer van dien knecht komen ten dage op welken hij het niet vermoedt, en ter ure die hij niet denkt, en hij zal hem in stukken houwen, 51 en zal hem zijn loon geven met de huichelaars: dáár zal geween zijn en geknars der tanden.” (Mattheüs 24:45-51 LU)

“31  Als nu des Mensen Zoon komen zal in zijne heerlijkheid, en alle heilige Engelen met hem, dan zal hij zitten op den troon zijner heerlijkheid; 32 en alle volken zullen vóór hem vergaderd worden, en hij zal hem vanelkander scheiden, gelijk een herder de schapen scheidt van de bokken;” (Mattheüs 25:31-32 LU)

“3 En toen hij op den Olijfberg zat, tegenover den tempel, vraagden hem Petrus en Jakobus en Johannes en Andréas afzonderlijk: 4 Zeg ons, wanneer zal dit alles geschieden? En wat is het teken, wanneer dit alles zal voleindigd worden?” (Markus 13:3-4 LU)

“Het ene volk zal zich verheffen tegen het andere, en het ene koninkrijk tegen het andere, en er zullen aardbevingen zijn hier en ginds, en er zullen hongersnoden zijn en verschrikkingen. Dit is het begin van den nood.” (Markus 13:8 LU)

“En het evangelie moet te voren gepredikt worden onder alle volken.” (Markus 13:10 LU)

“21 Zo iemand in dien tijd tot u zeggen zal: Ziet hier is de Christus, of: Ziet, hij is daar, zo gelooft het niet. 22 Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, die tekenen en wonderen doen zullen, om, indien het mogelijk ware, zelfs de uitverkorenen te misleiden.” (Markus 13:21-22 LU)

“Voorwaar, ik zeg u: Dit geslacht zal niet vergaan, totdat dit alles zal geschied zijn.” (Markus 13:30 LU)

“32 Maar van dien dag en die ure weet niemand, zelfs de Engelen in den hemel niet, ook de Zoon niet, maar alleen de Vader. 33 Ziet toe, waakt en bidt, want gij weet niet, wanneer de tijd daar is.” (Markus 13:32-33 LU)

“5  En toen sommigen zeiden van den tempel, dat hij met fraaie stenen en kostbaarheden versierd was, zeide hij: 6 De tijd zal komen, in welken van dit alles, wat gij ziet, geen steen op den anderen zal gelaten worden, die niet in stukken zal worden gebroken. 7 En zij vraagden hem, zeggende: Meester, wanneer zal dit geschieden? En wat is het teken, wanneer dat geschieden zal?” (Lukas 21:5-7 LU)

“11 en er zullen zijn grote aardbevingen hier en ginds, hongersnoden en pestziekten; ook zullen er verschrikkingen en grote tekenen aan den hemel geschieden. 12 Maar vóór dit alles zullen zij de handen aan u slaan en zullen u overleveren in hunne synagogen en gevangenissen, en voor koningen en landvoogden leiden, om mijns naams wil; 13 en dit zal u overkomen tot ene getuigenis. 14 Zo neemt nu ter harte, dat gij niet bezorgd zijt hoe gij u verantwoorden zult. 15 Want ik zal u mond en wijsheid geven, welke al uwe wederpartijders niet zullen kunnen tegenspreken noch wederstaan. 16 En gij zult overgeleverd worden door ouders, broeders, bloedverwanten en vrienden, en zij zullen sommigen van u doden, 17 en gij zult gehaat worden door iedereen om mijns naams wil.” (Lukas 21:11-17 LU)

“Wanneer gij nu zien zult, dat Jeruzalem belegerd wordt door een heir, zo merkt, dat hare verwoesting nabij gekomen is.” (Lukas 21:20 LU)

“En er zullen tekenen geschieden aan zon en maan en sterren, en op de aarde zullen de volken angstig en radeloos zijn, bij het bruisen van zee en watergolven;” (Lukas 21:25 LU)

“31 Alzo ook gij, wanneer gij dit ziet geschieden, zo weet, dat het rijk Gods nabij is. 32 Voorwaar, ik zeg u: Dit geslacht zal niet vergaan, totdat het alles zal geschied zijn. 33 Hemel en aarde zullen vergaan, maar mijne woorden zullen niet vergaan. 34 Maar wacht u, dat uwe harten niet bezwaard worden met brasserij en dronkenschap, en met zorgen voor het levensonderhoud, en die dag u niet onvoorziens overkome! 35 Want hij zal als een valstrik komen over allen, die op de aarde wonen. 36 Zo zijt altijd wakker, en bidt, dat gij waardig moogt geacht worden te ontvlieden dit alles, hetgeen geschieden zal, en te staan voor des Mensen Zoon,” (Lukas 21:31-36 LU)

“Gij hebt het aardrijk op zijnen bodem gegrondvest, dat het blijve altoos en eeuwig.” (Psalmen 104:5 LU)

“Het ene geslacht gaat, het andere komt, maar de aarde blijft eeuwig.” (Prediker 1:4 LU)

“En zie, ik ben bij u al de dagen tot aan des werelds einde.” (Mattheüs 28:20 LU)

“De rechtvaardigen beërven het land, en blijven er eeuwiglijk in.” (Psalmen 37:29 LU)

“Want de bezoldiging der zonde is de dood, maar de gave Gods is het eeuwige leven in Christus Jezus, onzen Heer.” (Romeinen 6:23 LU)

“29 Jezus antwoordde en zeide: Voorwaar, ik zeg u: Er is niemand, indien hij verlaat huis, of broeders of zusters, of vader of moeder, of vrouw of kinderen, of akkers, om mijnentwil en om des evangelies wil, 30 die niet honderdvoudig ontvangt, nu in dezen tijd huizen, en broeders en zusters, en moeders en kinderen, en akkers, onder vervolgingen, en in de toekomende wereld het eeuwige leven.” (Markus 10:29-30 LU)

“3  Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, die ons naar zijne grote barmhartigheid wedergeboren heeft tot ene levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, 4 tot ene onvergankelijke en onbevlekte en onverwelkelijke erfenis, die weggelegd is in den hemel voor u, 5 die uit Gods macht door het geloof bewaard wordt tot de zaligheid, die bereid is om geopenbaard te worden in den laatsten tijd;” (1 Petrus 1:3-5 LU)

“Het einde nu aller dingen is nabij gekomen: daarom zijt matig en nuchter tot het gebed.” (1 Petrus 4:7 LU)

“Zo laat ons nu niet slapen, gelijk de anderen, maar laat ons waken en nuchter zijn.” (1 Thessalonicen 5:6 LU)

*

 

Voorgaande:

Zeichen der in den letzten Tagen, wenn schwierige Zeiten kommen

Le signe de l’ avènement du Christ et de la fin du monde

Signs of the the last days when difficult times will come

Uitkijkende naar een tijd dat al de miserie tot de herinnering zal horen. – Remembrances for now:Plaque situated roughly in the middle of where the lager stood during the Battle of Blood River with the Vow taken by the Voortrekkers inscribed on it (Photo credit: Wikipedia)

 

+++

Related articles

• They’re not Jewish, but they Noah lot about the Torah
• Why am I confident?
• The Road Through Romans: Omniscience
• Darkside Details
• The Gods of Go-Jek
• Mark 07v01-23 “How Can I Be Clean?”

2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is

Aanslagen in België en Frankrijk

De brand in de lokalen van het tijdschrift Charlie Hebdo (62 boulevard Davout, Paris) in november 2011 waren maar een voorproefje voor wat er in januari 2015 daar zou gebeuren en wat er in november 2015 Parijs zou treffen. (Foto credit: Wikipedia)

In het begin van het jaar 2015 werd Frankrijk een eerste maal ernstig opgeschrikt omtrent haar vrijheid van spreken en vrijheid van denken over politieke maar ook religieuze onderwerpen. Het satirische blad Charlie Hebdo was het doelwit van Islamitische fundamentalisten. Tien maanden later werd dat land nog eens ernstig door elkaar geschud en maakte Islamterroristen duidelijk dat zij aanhangers waren van ISIS die niet dulden hoe het Westen leeft en handelt en hoe er over de gehele wereld een ‘waar geloof’ moet komen.

De voorgaande jaren hebben wij al meerdere terroristische aanslagen het nieuws weten halen. Dat is in wezen niets nieuws. Maar nu lijkt het allemaal veel dichter bij te komen en beginnen veel mensen meer angst te krijgen. Ook de toenemende vluchtelingen stroom maakt hen bang en doet velen zelfs uitroepen dat Europa een paard van Troje aan het binnen halen is.

Vluchten voor opdringerige geloofsfanatiekelingen

Variant van de IS-vlag met het sjahada

Velen lijken te vergeten dat onder die vluchtelingen meer niet gelovigen en niet Islamieten tussen zitten dan erg fundamentalistische Moslims. Sommigen doen ook alsof er een enorme toevloed van mannelijke terroristen onze contreien overstromen en dat ISIS die mannen naar hier heeft gestuurd.  Het merendeel van de vluchtelingen betreft echter vrouwen en weerloze kinderen. Zij zijn helemaal niet gebaat met de haat die zij in sommige streken te verwerken krijgen boven op hun moeilijkheden van het verlies van hun heimat.

Heel wat mensen moeten nu verdragen dat zij onderdrukt worden en weg gejaagd uit hun eigen omgeving naar streken waar men hen ook niet graag ziet komen en waar men hen ook vervloekt en als minderwaardigen aanschouwt.

De gehele wereld lijkt wel een kruitvat te worden war er overal gevochten wordt. Is het niet op kleine schaal dan op grote schaal.

Bij diegenen die wegvluchten van het oorlogsgeweld heersen vele vragen. Maar ook op plaatsen waar zij terechtkomen komen meer vragen op de voorgrond. Men kan er niet naast kijken dat in deze tijd kinderen minder luisteren naar hun ouders en dat sommigen zelfs helemaal in verzet gaan tegen hun ouders en hun omgeving. Vele jongeren voelen zich ook niet meer goed in hun vel en zoeken naar hun eigen identiteit en naar de bijzonderheden van het leven. Daarbij zoeken sommigen ook naar de waarden van ons mensdom en naar datgene of diegene(n) die achter dit wereld gebeuren staat.

Zoekers naar redenen, achtergrond en een Beëindiger

Bij diegenen die zoeken naar De Veroorzaker van leven en zij die naar Die God komt de vraag waarom Hij dit alles zo maar toe laat en komt de vraag of zij Hem vragen mogen stellen of zelfs smeken om hulp. Velen vragen zich af of het ooit beter zal worden.

Hoort God hun geroep om hulp? Hoe denkt God over mensen die naar de wapens grijpen om een eind te maken aan hun onderdrukking? Steunt God hun pogingen? Vindt hij hun gedrag te rechtvaardigen?

Het kan een troost zijn te weten dat God het lijden in deze tijd ziet en dat hij er iets aan gaat doen.

13 Hij zal deernis hebben met de geringe en de arme,+ En de zielen van de armen zal hij redden.+ 14 Van onderdrukking en van geweld zal hij hun ziel verlossen, En hun bloed zal kostbaar zijn in zijn ogen.+ (Psalm 72:13, 14).

In de Bijbel belooft God dat hij mensen die ellende meemaken, zal helpen. Wanneer?

‘Bij de openbaring van de Heer Jezus vanuit de hemel met zijn krachtige engelen, (…) wanneer hij wraak oefent over hen die God niet kennen en over hen die het goede nieuws omtrent onze Heer Jezus niet gehoorzamen’ (2 Thessalonicenzen 1:7, 8).

Openbaring van toekomstige verlossing

Deze openbaring van Jezus zal in de toekomst plaatsvinden tijdens ‘de grote dag van God de Almachtige’, ook wel Armageddon genoemd.

14 In werkelijkheid zijn het door demonen geïnspireerde uitingen,*+ en ze verrichten tekenen+ en gaan uit tot de koningen+ van de gehele bewoonde aarde,*+ om hen te vergaderen tot de oorlog+ van de grote dag+ van God de Almachtige.+… 16 En ze vergaderden hen tot de plaats* die in het Hebreeuws Har–Ma̱gedon* wordt genoemd.+ (Openbaring 16:14, 16)

In die toekomstige oorlog zal God geen mensen maar zijn Zoon, Jezus Christus, samen met andere machtige geestelijke schepselen gebruiken om oorlog te voeren. Zij zullen een eind maken aan alle onderdrukking en slechtheid.

4 En met rechtvaardigheid moet hij de geringen richten,+ en met oprechtheid moet hij terechtwijzing geven ten behoeve van de zachtmoedigen der aarde. En hij moet de aarde* slaan met de roede van zijn mond;+ en met de geest van zijn lippen zal hij de goddeloze ter dood brengen.+ (Jesaja 11:4)

11 En ik zag de hemel geopend, en zie! een wit paard.+ En degene die erop zat, wordt Getrouw+ en Waarachtig+ genoemd,* en hij oordeelt en voert oorlog in rechtvaardigheid.+ 12 Zijn ogen zijn een vuurvlam+ en op zijn hoofd zijn vele diademen.+ Hij draagt een geschreven naam+ die niemand kent dan hijzelf, 13 en hij is getooid met een bovenkleed dat met bloed besprenkeld is,+ en zijn naam wordt genoemd: Het Woord+ van God. 14 En de legers die in de hemel waren, volgden hem op witte paarden, en ze waren gekleed in wit, rein, fijn linnen. 15 En uit zijn mond komt een scherp lang zwaard te voorschijn,+ om daarmee de natiën te slaan, en hij zal hen weiden met een ijzeren staf.+ Ook treedt hij de wijnpers+ van de toorn der gramschap van God+ de Almachtige. 16 En op zijn bovenkleed, ja, op zijn dij, draagt hij een naam geschreven: Koning der* koningen en Heer der heren.+ (Openbaring 19:11-16).

Veelvuldig gegeven waarschuwingen

Het mag geen gemakkelijke tijd zijn waar wij op afstevenen. Maar wij moeten er bewust van worden dat doorheen de eeuwen reeds lang over deze tijd is gesproken geworden. Meermaals zijn er waarschuwingen gegeven over wat de mensheid te wachten staat en hoe zij zich voor bereiden moet op datgene wat er zal gebeuren. De mens moest zich er bewust van zijn dat de Maker van alle dingen ook vooraf tekenen zou geven. En die tekenen zal iedereen kunnen waarnemen. Maar niet iedereen zal ze kunnen onderkennen of willen inzien.

Bij die tekenen zullen de mensen zich zorgen moeten baren of zij zich al of niet goed zullen voorbereid hebben. Zelfs zij die beweren Christen te zijn zullen hard moeten opletten om niet door de tekenen overvallen te worden en om niet te neergeslagen te worden. In de Heilige Schrift (het onfeilbare Woord van God) wordt er gewag gemaakt van een toename van natuurverschijnselen die geen normaal verloop zullen vertonen, zoals abnormale temperaturen, hevige winden of stormen, met hevige hagelbuien of sneeuwstormen, maar ook niets ontziende vloedgolven of tsunami’s die landen zullen overstromen en vele slachtoffers maken, een toename van aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, dit alles zodat mensen de tekenen zeker zullen kunnen opmerken. Daarnaast zullen ook menselijke reacties ons moeten laten nadenken over al het gebeuren. Niet enkel kinderen die in opstand zullen treden met hun ouders, maar ook volwassenen zullen onderling oneens worden met elkaar en tegen elkaar ten strijde trekken. Bij velen zal hun lust naar seks en macht zodanig toenemen dat het hun leven zal destabiliseren, met echtscheidingen en vechtscheidingen, maar ook met omverwerping van anderen om een machtspositie te verkrijgen. Verscheidene religieuze of geloofsgroepen zullen in opstand tegen elkaar komen en religies zullen strijden tegen andere religies. Dit alles is reeds eeuwen gleden neergeschreven ter waarschuwing van ons, maar nu moeten wij het zien gebeuren. Want alles blijkt nu werkelijkheid te worden. Al de profetieën komen nu tot waarheid, een realiteit waar wij niet kunnen naast kijken.

Misbruik van Allah

Er zijn er die de naam van Allah of God misbruiken om hun gelijk te halen en meer macht te verkrijgen. Al Qaeda en ISIS weten zo de wereld angst aan te jagen. Met de jaren hebben zij ook in het westen aanhangers weten te vinden en nu is voor hen de tijd aangebroken om het Westen duidelijk te laten voelen dat zij ook dar ingetreden zijn om zich te laten kennen en om daar te zaaien.

Met hun terreur willen zij de mensen doen geloven dat zij voor Allah strijden. Maar Allah is een God van Vrede en een God van Liefde. Zijn kijk op oorlog is nooit veranderd. Ook al mag Hij oorlog nog steeds als een aanvaardbare manier zien om een eind te maken aan onderdrukking en slechtheid, geeft Hij niet zo maar de toelating om alles in Zijn naam te laten gebeuren. De Moslim fundamentalisten willen de wereld wel laten geloven dat God achter hen staat. Maar als de mensen goed zouden kijken naar wat die jihadstrijders doen zouden zij moeten kunnen inzien dat zij heel wat dingen doen die helemaal ingaan tegen de regels opgetekend in de Koran en dat zij heel wat zaken doen die helemaal ongewenst zijn voor God.

Wij kunnen die mensen zien die zo maar kleine kinderen hard aanpakken, als slavinnen verkopen en gebruiken, misbruiken,  verkrachten en vermoorden. Eveneens misbruiken zij vele vrouwen en onteren zij die gelovige en ongelovige vrouwen, tegen de opgelegde regels van de Heilige Geschriften. Eveneens gaan zij in strijd tegen de oplegging door de Koran dat de Heilige Geschriften en gebedsplaatsen zuiver en eerlijk moeten behandeld worden en ooit mogen onteerd worden. Doch zien wij dat zij moskeeën platbranden en Korans verbranden wat volgens dat boek zelfs heilig schennis is. Duidelijk brengen Al Qaeda en ISIS een smet op het Islam blazoen en op de Mohammedanen. En vele Westerlingen trappen in de val en gaan ook strijden tegen die Islamieten die nu op de vlucht zijn geslagen voor zulke wreedaardige Moslims.

Foto van na de aanslagen op 11 september door de moslimfundamentalistische paramilitaire beweging en terreur organisatie Al Qaida, vaak ook getranscribeerd als Al-Kaida of Al Qaeda (القاعدة in het Arabisch (al-Qā‘idah), letterlijk de basis), die meer opereert als een netwerk dan als een organisatie. De organisatie voert zelf terroristische aanslagen uit, maar verleent ook diensten (zoals logistieke ondersteuning en training) aan andere terreurorganisaties.

Al Qaeda en ISIS met Boko Haram beweren een gerechtvaardigde oorlog te voeren, maar net als vroeger bepaalt alleen Allah, God wanneer die oorlog voor en van Hem zal plaatsvinden en wie erbij betrokken zal zijn.

Oorlogen niet door God goedgekeurd

We hebben gezien dat God al heeft bepaald dat de oorlog om een eind te maken aan slechtheid en onderdrukking in de toekomst zal plaatsvinden, en dat Jezus daar een hoofdrol in zal spelen. Dat betekent dat de huidige oorlogen niet door God worden goedgekeurd, hoe nobel het motief misschien ook lijkt te zijn.

In deze tijd vragen landen die met elkaar in oorlog zijn vaak God om hulp. Maar God kiest geen kant in oorlogen van nu. In de Bijbel zegt Hij duidelijk:

‘Vergeldt niemand kwaad met kwaad’ en ‘Wreekt uzelf niet’ (Romeinen 12:17, 19).

Bovendien heeft hij gezegd dat mensen geduldig moeten wachten totdat hij ingrijpt. Dat zal hij doen tijdens Armageddon (Psalm 37:7). Als landen niet op God wachten en zelf oorlog gaan voeren, ziet God die oorlogen als arrogante daden van agressie. God zal daarom tijdens Armageddon laten zien dat hij dat soort daden niet goedkeurt. Hij zal de geschillen tussen landen eens en voor altijd oplossen door

‘oorlogen te doen ophouden tot het uiteinde der aarde’ (Psalm 46:9; Jesaja 34:2).

Armageddon is de oorlog die een eind zal maken aan alle andere oorlogen.

Het einde van oorlog is een van de vele positieve dingen die Gods Koninkrijk tot stand zal brengen. Jezus had het over die regering in zijn bekende gebed, waarin hij zei:

‘Uw koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, zo ook op aarde’ (Mattheüs 6:10).

Gods Koninkrijk zal niet alleen een eind maken aan oorlog maar ook aan de belangrijkste oorzaak van oorlog: slechtheid (Psalm 37:9, 10, 14, 15).{Gods Koninkrijk zal ook een eind maken aan de grootste vijand van de mens: de dood.} Daarom kijken de volgelingen van Jezus enthousiast uit naar Gods Koninkrijk (2 Petrus 3:13).

Juiste houding aan nemen

Maar zij die Jezus willen volgen zullen een juiste houding moeten aan nemen en zich ook moeten voorbereiden op die moeilijke tijden (die nu zijn aangebroken).

11 Aangezien al deze dingen aldus ontbonden zullen worden, wat voor mensen behoort GIJ dan wel te zijn in heilige gedragingen en daden van godvruchtige toewijding, 12 verwachtend+ en goed in gedachte houdend* de tegenwoordigheid* van de dag van Jehovah,*+ waardoor [de] hemelen brandend ontbonden zullen worden+ en [de] elementen, intens heet, zullen smelten! 13 Maar er zijn nieuwe hemelen+ en een nieuwe aarde,+ die wij overeenkomstig zijn belofte verwachten, en daarin zal rechtvaardigheid wonen.+ (2 Petrus 3:11-13)

Wij hebben iets moois om naar uit te kijken, doch moeten wij er ook bewust van zijn dat wij hiervoor waardig moeten zijn. Er zijn vele Christenen die anderen willen doen geloven dat zij geen werken hoeven te doen en dat als zij gedoopt zijn er zo maar op los kunnen leven. Zij vergeten echter dat “Geloof zonder werken dood is”. (Jakobus 2:17-26; Titus 3:8)

18 Niettemin zal iemand zeggen: „Gij hebt geloof, en ik heb werken. Toon mij uw geloof los van de werken, en ik zal u mijn geloof tonen door mijn werken.”+ 19 Gij gelooft toch dat er één God is?+ Daaraan doet gij heel goed. En toch geloven de demonen ook en zij sidderen.*+ 20 Wilt gij echter weten, o ijdel mens, dat geloof zonder werken inactief is? 21 Werd A̱braham, onze vader,+ niet rechtvaardig verklaard door werken, nadat hij zijn zoon I̱saäk op het altaar had geofferd?+ 22 Gij ziet dat [zijn] geloof met zijn werken samenwerkte en dat door [zijn] werken [zijn] geloof tot volmaaktheid werd gebracht,+ 23 en de schriftplaats werd vervuld die zegt: „A̱braham stelde geloof in Jehovah* en het werd hem als rechtvaardigheid toegerekend”,+ en hij werd „Jehovah’s* vriend”+ genoemd.

24 GIJ ziet dat een mens rechtvaardig verklaard+ wordt door werken,+ en niet door geloof alleen.+ 25 Werd evenzo ook Ra̱chab,+ de hoer, niet rechtvaardig verklaard door werken, nadat zij de boodschappers gastvrij ontvangen en hen langs een andere weg heengezonden had?+ 26 Ja, zoals het lichaam zonder geest* dood is,+ zo is ook geloof zonder werken dood.+ (Jakobus 2:18-26)

Zij die werkelijk geloven in de Allerhoogste God hebben zich te gedragen naar de Wensen van God. Zij horen de geboden van God te volgen. Het is duidelijk dat hoewel werken alleen ons niet kunnen redden, ze wel nodig zijn. Daarom worden christenen door de apostel Paulus beschreven als

’een volk dat uitsluitend zijn eigendom is, ijverig voor voortreffelijke werken’,

en worden ze aangemoedigd

„op elkaar [te] letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen” (Titus 2:14; Hebreeën 10:24).

Terwijl de andere Bijbelschrijver, Jakobus, het nog kernachtiger zegt met de eenvoudige woorden

„Zoals het lichaam zonder geest dood is, zo is ook geloof zonder werken dood.” (Jakobus 2:26).

Er zal een tijd komen dat Jehovah, de Meester van iedereen, en zijn aangestelde Rechter, Christus Jezus, ons zullen oordelen, niet op basis van onze werken alleen, maar ook op basis van onze motieven, onze mogelijkheden, onze liefde en onze toewijding.

In deze tijden moeten wij dan ook zeer voorzichtig zijn om niet meegesleurd te worden met de vele ongelovigen en hen die niet het ware geloof aanhangen. of slachtoffer zijn geworden van de opjuttende massa.

Alleen Jehovah en Christus Jezus kunnen goed beoordelen of we hebben gedaan waartoe christenen, zoals de apostel Paulus in 2 Timotheüs 2:15 zegt, aangespoord worden:

„Doe uw uiterste best om u goedgekeurd aan God aan te bieden, als een werkman die zich nergens over behoeft te schamen, die het woord der waarheid juist hanteert.” — 2 Petrus 1:10; 3:14.

Zoeken waar te staan en waar naartoe te gaan

Uit de vervulling van Bijbelse voorspellingen blijkt dat we in ‘de laatste dagen’ van de huidige maatschappij leven (2 Timotheüs 3:1-5). Binnenkort zal God door middel van Armageddon een eind maken aan deze laatste dagen.

Het is daarom hoog tijd geworden dat wij ons zelf beginnen te onderzoeken en na gaan waar wij willen staan in deze maatschappij. In welke mate willen wij ons profileren en willen wij ofwel goed staan in de maatschappij en van deze wereld zijn, mee doend met hun tradities en heidense feesten, of willen wij ons houden aan de Goddelijke waarden en normen en de wil van God navolgen zoals Jezus ook niet zijn wil maar de wil van God heeft gedaan?

Dit jaar heeft een bepaalde groep duidelijk willen maken aan de wereld dat er rekening moet gehouden worden met hen. Het oude continent mag dan al door hen als een uiterst makkelijke prooi gezien worden waar heel wat mensen de Godheid vaarwel gezegd hebben en die onder economische druk een enorme vergrijzing zal tegemoet moeten zien, mogelijks zit er onder die zwakke bast toch nog meer weerbaarheid dan zij denken en liggen er in dat zachte fruit nog meer zaden voor een waar geloof dan zij vermoeden.

Indien wij niet de verkeerde stappen nemen tegen de onschuldige vluchtelingen maar duidelijk beseffen dat ISIS er op uit is haar macht te vergroten en dat zij in ons een makkelijke prooi zien voor de verovering van grondgebied (de Islamitische Staat), kunnen wij ons juist door een doelgerichte prediking en verkondiging van het ware geloof sterk maken en hoeven wij niet te vrezen voor een Islamisering, zoals er velen voor bang zijn.

Laat ons uitkijken naar een beter wereld en laat ons getrouw zijn aan Gods Woord.

+

Voorgaand:

Tekenen te herkennen in Tijden der Laatste dagen

++

Aanvullende lectuur:

1. Onderdrukking
2. Kijk op het Vrije Wereld Handvest
3. Virussen van onze maatschappij
4. Nieuwkomers, nieuwelingen, immigranten, allochtonen en import
5. Christelijke beleving in België
6. Rellen in Frankrijk en Belgë
7. Moslims, Christenen en Gratis Heilige Boeken
8. Is Islamfobie uitgevonden door fundamentalistische regimes
9. Sharia een kwaad voor Islam
10. 15 jaar cel geëist voor leider Sharia4Belgium
11. Op weg naar 2014-2015
12. Wat heeft zovelen ertoe gebracht naar Duitsland te willen emigreren
13. Fundamentalisme en religie #1 Noorwegen
14. Fundamentalisme en religie #2 Frankrijk en België
15. Fundamentalisme en religie #3 Vluchtelingen en racisme
16. Fundamentalisme en religie #4 Verdrukking
17. Fundamentalisme en religie #5 Verguisde Koran
18. Fundamentalisme en religie #6 Versplintering
19. Een Manifest voor Gelovigen
20. Hoe de Satan vandaag rond toert
21. Being Charlie 1
22. Ingrijpende gebeurtenis en Gespannen kabel
23. Wie brengt het Kwaad over ons
24. Oorlog in kerkenland
25. Eindtijd
26. Is er een komende Eindtijd
27. Doemdagscenarios
28. Laatste dagen omroepers
29. Harold Camping komt met nieuwe dag op de proppen zonder verontschuldiging
30. Newsweek vraagt zich af of wij nog onwetend willen houden
31. Tekenen der Laatste Dagen
32. De nacht is ver gevorderd 1 Voorwoord
33. De nacht is ver gevorderd 3 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 2 Wat betekent dit alles?
34. De nacht is ver gevorderd 4 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 3 Hoe pakken we het aan?
35. De nacht is ver gevorderd 9 Studie 2 Schrik of troost 5 Menselijke politiek of Gods hand
36. De nacht is ver gevorderd 10 Studie 2 Schrik of troost 6 Gebeuren in oordeel
37. De nacht is ver gevorderd 11 Studie 2 Schrik of troost 7 Lessen voor ons
38. De nacht is ver gevorderd 17 Studie 3 Lessen uit het verleden 6 Wat er van ons wordt verwacht
39. De nacht is ver gevorderd 18 Studie 3 Lessen uit het verleden 7 Conclusie
40. De nacht is ver gevorderd 19 Studie 4 Wat te doen
41. De nacht is ver gevorderd 20 Studie 4 Nu actueel: Financiële Crisis
42. De nacht is ver gevorderd 21 Studie 4 Nu actueel: Optreden van de kolonisten
43. De nacht is ver gevorderd 25 Slot
44. De Dag is nabij #2 Bruikbare informatie
45. Een goddelijk Plan #4 Beloften
46. Voorbijgaande wereld maar toch blijvend
47. God die Zijn stem laat horen en Zijn wonderwerken laat zien
48. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #3 Stem van God #3 Ernstig te nemen zegenende stem
49. Woorden neergeschreven ter toerekening van elke mens
50. Bijbel, zwaard van de Geest in de eenheid van het geloof en van de kennis van de Zoon van God om tot een volkomen mens te komen
51. Elohim, Mar-Yah laat Zijn wonderwerken zien
52. Het begin van Jezus #6 Beloften van innerlijke zegeningen
53. Voortekenen voor Jezus wederkomst
54. Visie op Jezus’ wederkomst van invloed op vraag hoe met deze aarde omgaan
55. Toename van aardbevingen
56. Omgaan met zorgen in ons leven
57. Door moeilijkheden zien dat de bijbel waar is
58. Praat een beetje met de Pottenbakker
59. Uw strijd ontwikkelt uw sterke punten
60. In de hand #3 Vertrouwen in de Juiste
61. Mogelijkheid tot leven
62. Geloof tonen door werken
63. Wees de eerste naar het veld en de laatste naar de bank
64. Laat ik mijn werk goed doen
65. Gods werk op Gods manier gedaan zal nooit Gods voorzieningen ontbreken
66. Wees niet bang om uw beste te geven om wat schijnbaar kleine banen zijn
67. Beter het einde van iets dan het begin
68. Weet dat die tyd van einde van alles is naby

+++

Verder aanverwante lectuur

1. Midden-Oosten conflict “Trigger” Opkomst van de Antichrist?
2. ISIS zal niet rusten voor de Eindtijd is aangebroken
3. Christelijk perspectief: ISIS doet alles om Antichristen te zijn
4. Islam eng of niet?
5. Een warme glimlach met een mooi gebaar
6. Een hartelijk welkom in een nieuwe stad
7. Moslimleider roept op tot dringende actie tegen extremisme
8. Hoofd van de Ahmadiyya Moslimgemeenschap veroordeelt terreuraanslagen
9. Niemand is vrij: Het ‘allochtone’ meisje
10. Het ongehoord woord // Twee maten en twee gewichten
11. Het is de moeite waard om voor deze eindtijdstudie tijd uit te trekken !!
12. Troost
13. Teruggekeerde jihadstrijder aangehouden
14. Allah Receives Two More of His Own
15. Important factoid
16. Islam In Its Own Words
17. The Belgium Question: Why Is a Small Country Producing So Many Jihadists?
18. What causes ISIS? Reconciling tolerance and critical thinking
19. Muslim cleric wants to reclaim word ‘jihad’ for fight against global warming
20. Report: Father of San Bernadino Shooting Suspect – “He Was Very Religious, He’s Muslim”…
21. Syria: My reaction to Cameron’s vote.
22. The Fruits of the Left’s Ignorance of Faith

+++

Related articles

• Shame on Charlie Hebdo for Mocking The Death of Syrian Child Aylan Kurdi
• Je Suis Charlie film-makers: ‘We have to put focus back on the dead’
• Has Charlie Hebdo gone too far with new cartoons? British lawyers think so
• Suicide attack in northeastern Syrian city kills 7
• Idol Listening: Armageddon Guitarist Christopher Amott’s 10 Favorite War Songs
• Your Word for This Day: “Words of Life and Healing”
• Charlie Hebdo cartoonist Luz quits
• Raids in Berlin over suspected ISIS recruitment
• Charlie Hebdo 3
• Insensitive Cartoons: Charlie Hebdo Mocks Death of Drowned Syrian Toddler

Politiek en macht eerste prioriteit # 3 Verhoging van Maria en de Heilige Geest

In de vorige artikelen hebben we gezien dat geestelijken van de late derde en vroege vierde eeuw, zoals Athanasius, hun politieke invloed gebruikten om hun geformuleerde ideeën over de Drie-eenheid door te drukken zodat  op het Concilie van Nicea (325) werd besloten dat de Vader en de Zoon “van dezelfde substantie” moesten zijn. 
In het Westen had men Hilarius van Poitiers ( ca. 315 – 367), en in het Oosten Basilius van Caesarea, ook Basilius de Grote[1] (c.330-379), Griekse prelaat, bischop van Caesarea in Cappadocia, en één van de Vier Vaders van de Griekse Kerk met zijn broer Gregorius van Nyssa en zijn beste vriend Gregorius van Nazianze (c.330-390) die de Nicene formule van de orthodoxe leer van de Drievuldigheid (Drie-eenheid) bleven verdedigen en de Niceense geloofsbeleidenis interpreteerden met God als één wezen in drie hypostasen als een te nemen voorwaarde om christen te zijn. Het niet-christelijk idealisme met zijn hoge morele en esthetische niveau boeide hen en men kan zich indenken dat de beleving van de heidenen door hun verering van meerdere goden een grotere devotie bleek te verwezenlijken. De kerkvaders van die tijd waren er van overtuigd dat de toelegging voor een verering van meerdere goden de kerk tengoede zou komen en daarom opteerden zij voor de gratie van de machtshebbers met instemming voor hun godendom te transplanteren naar hun christelijke figuren, zodat de Maagd Maria en andere heiligen ook vereerd konden worden.

De wijding van Hilarius van Poitiers ook gekend als de ‘Athanasius van het Westen’ – Prent uit een 14e eeuws manuscript.

Het arianisme was een belangrijke levensbeschouwelijke stroming. Ook de keizer van het West-Romeinse Rijk, Constantius II, was het arianisme vriendelijk gezind. Hilarius verzette zich tegen de door de keizer geëiste veroordeling van kerkvader Athanasius en daarmee van de geloofsbelijdenis van Nicea, waaraan andere Gallische bisschoppen meededen, en werd daarom naar Klein-Azië verbannen (356–359). In deze periode schreef hij zijn hoofdwerk, De Trinitate (‘Over de Drievuldigheid‘). In zijn De synodis seu de fide orientalium (‘Over de synoden of de geloofstrouw van de Oosterse bisschoppen’) gaf hij daar een historische toelichting bij.
In het Griekse Oosten geraakte hij nog veel beter thuis in de christologische strijd en deze zette hij, in 360 teruggekeerd, in Gallië voort, in de eerste plaats tegen Saturninus van Arles op een synode te Parijs (361) en enige jaren later – met weinig onmiddellijk succes – tegen Auxentius van Milaan.

Voorafgaand: Politiek en macht eerste prioriteit #2 Arianisme, Nestorianisme en Monofysitisme

De vroege dagen van het Christendom

2.2.3 Politiek en macht de eerste prioriteit: Verhoging van Maria en de Heilige Geest

De keizer Constantinus voltooide wat Paulus was begonnen –  een wereld vijandig aan het geloof  waarin Jezus had geleefd en wasgestorven. De Raad van Nicea of Oecumenische Concilie in Nicea in 325 bepaalde dat de Kerk en de Synagoge niets gemeenschappelijk zouden moeten hebben, en dat wat er ook van de eenheid van God en van de vrijheid van de mens sloeg of een Joods aspect van verering aanbood, van het Katholiek Christendom moest worden geëlimineerd. Alles wat er maar op zou kunnen wijzen dat Jezus zijn leer op de Joodse leer  zou geschoeid zijn wenste men te verwijderen. Mits vele Joden de volgers van Jezus toch als een Joodse sekte beschouwden, zou het niet moeilijk zijn om  door zich te ontdoen van de Joodse verbondenheid zich als een nieuwe godsdienst te laten opmerken.

De overdracht van de zetel van macht van Rome tot Constantinopel, en het oprichten van het Oost Romeinse Rijk onder Constantinus I gaf aan Klein-Azië, en vooral aan Constantinopel, een belangrijk belang in de geschiedenis van de Kerk voor verscheidene eeuwen. De zeven oecumenische Raden van 325 tot 787 waren allen gehouden in die stad of in haar buurt, en de doctrinaire controversen op de Drievuldigheid en de persoon van Christus werden voornamelijk gedragen in Klein-Azië, Syrië, en Egypte.

Het geërodeerde rots-standbeeld van de godin Cybele op de berg Sipylus, op een vroeg 20ste-eeuwse Franse postkaart

Niet ver van Frygië (ook vaak als Phrygië gespeld) in het midwesten van de Anatolische hoogvlakte in Klein-Azië werd Montan of Montanus geboren in Ardaban (Misië) (?- 195), die zich ontdeed van zijn priesterschap van de godin Cybele en zich geroepen vond om als de profeet uit te geven als de trooster, de Parakleet, van wie Jezus beloofd had dat hij hem in de laatste dagen zou sturen.

De Romeinse Staat keurde en ontwikkelde een bepaalde vorm de cultus van de goddelijkheid van de Staat van Frygië goed. Alsook werd deze door Griekse kolonisten van Klein-Azië aangepast, en werd ze verder verspreid van daar naar het  vasteland Griekenland en zijn verdere westelijke kolonies rond de 6de eeuw vGT. In Rome, werd Cybele Magna Mater („Grote Moeder“) genoemd.  Om priester of priesteres te zijn moest men zich castreren en werden Gallos of Galli genoemd. Deze barbaarse verminking werd gerechtvaardigd door de mythe over Attis, de god van de vruchtbaarheid en minnaar van de Grote Moeder, die zichzelf ontmande onder een dennenboom. Cybeles ‘priesteressen’ gingen de uitgelaten festiviteiten voor in ceremonies met veel drank en wilde muziek, waarbij zij, en veel van haar fanatieke volgelingen, zichzelf met messen sneden. De feesten werden in grote processies gevierd nog tot 268 n.Chr. Ook de Nijldelta godin Isis (Grieks) of Aset (Egyptisch Au Set), dochter van Geb en Nut, de god van de aarde en de godin van de hemel geraakten meer verweven met de christelijke gedachten. De Egyptische Moedergodin Isis stond bekend als vruchtbaarheidsgodin zoals Cybele die in de verering werd opgenomen als evenbeeld van Maria, de moeder van Jezus, zodat deze als de ‘moeder van God’  in de cultus kon worden vereerd.[1]

De Romeinen schreven hun succes tegen Carthago tijdens de Punische Oorlogen toe aan de verheerlijking van Cybele en meerdere volgelingen en gelovigen na Montanus dachten dat hun verzoeken aan de Magna Mater of ‘Moeder Gods’ in vervulling gingen door hun toewijding aan haar.

Toen Montanus zich had bekeerd tot het Christendom nam hij de cultus van zijn godin mee over en nadat hij in een trance was gevallen begon hij aan „het profeteren onder de invloed van de Geest.“ Hij werd spoedig vergezeld door twee jonge vrouwen, Prisca, of Priscilla, en Maxirnilla, die ook aan voorspellingen begonnen. Hij kreeg het bericht dat Christus spoedig zou terugkeren en dat de Heilige Geest nu zou regeren.

Als profeet van God, overtuigd dat de Parakleet door hem sprak, kondigde Montanus de steden van Pepuza en Tymion in west-centraal Frygië aan als plaats van het Nieuw Jeruzalem. Hiervoor maakte hij het grotere Pepuza tot zijn hoofdkwartier. Zijn aanhangers, de Montanisten wachtten op de komst van de Heilige Geest om de plaats van de zoon in te nemen en een meer perfect Evangelie aan te kondigen. De Heilige Geest werd gemaakt tot het voorwerp van een exclusieve verering.

De Kerk moest die verering onderdrukken, maar zowel deze verering van de Heilige Geest als van Maria paste netjes in het raamwerk om de Heilige Drievuldigheid aanvaardbaar te maken. Door  de Anatoolse godin naar Maria te transponeren kon de moeder van Jeshua (Jezus) als de Magna Mater, de Grote Moeder, genomen worden en moest zij wel de moeder van God zijn en haar zoon Jeshua (Jezus) kon dan niet anders dan de reïncarnatie van God zijn. Nu kon zij ook tot de andere figuren  behoren als  „heilig“ of ‘apart geplaatste’ .[2]

Deze Maria verering en het maken van de Heilige Geest tot een godheid,  kwam de machthebbers ten goede en stimuleerde de handel van nog meer beeldjes en gekapte stenen.

Meer en meer werden allerlei figuren uit de heidense traditie overgenomen om als beeltenis plaats te nemen voor ‘heiligen’ uit de stroming van Jezus volgers. De anathema’s of artefacten dat in de oudheid door een bezoeker van een heiligdom aan een godheid werden geschonken geraakten alsmaar meer ingeburgerd in het christelijk geloof. Nu kon de Heilige Geest ook voorgesteld worden en kreeg deze ook een plaats op de offeraltaren en in gebedshuizen naast de vele andere artefacten die hun weg vonden in de gebedshuizen.

De Allerhoogste God, Elohim Jehovah, verafschuwt standbeelden of artefacten die vorm wordt gegeven door de mens voor verering. In het Oude Testament, werd reeds vermeld dat geen beeltenis van God hoorde gemaakt te worden. Voorwerpen die werden gebruikt voor votieve dienstenaanbod, mochten niet hergebruikt worden voor een profaan gebruik . Dergelijke voorwerpen moesten vernietigd worden. Deze voor vernietiging bestemde voorwerpen werden „vervloekt“ evenals gewijd of geconsacreerd. De gewijde beelden of anathema werden populair maar de  Apostel Paulus beschouwde ze ook als verwerpelijke standbeelden of steengravures die zouden moeten worden uitgesloten. Hij sprak over het aan de kaak stellen“ [anathema] of vervloeken „maar ook over het  „ aanbieden aan God“.Voor de eerste Christenen gold het bidden tot standbeelden als een misdaad.

De Apostel Paulus gebruikt de naam van die beeltenissen ook als de verwijzing van wat christenen zich niet mogen welgevallen. Aanbidding van beeltenissen is namelijk iets verwerpelijk voor God. Voor de Allerhoogste is het een vervloeking om met een menselijk ontwerp te worden vergeleken of uitgebeeld. Daarom gebruikt Paulus ‘anathema sit’ om uit te drukken dat “hij zij vervloekt” worde. Afbeeldaanbidders hoorden niet thuis bij de eerste christenen en werden ‘vervloekt’ of uit gesloten.  Eigenlijk zijn het afgodenaanbidders. In de betekenis van uitsluiting (excommunicatie, kerkelijke ban) is de formulering sinds de 4e eeuw tegen verschillende ketterijen gebruikt op particuliere en oecumenische concilies in de geijkte vorm “indien iemand dit of dat zegt (dat in strijd is met de besluiten van het concilie), hij zij in de ban is (anathema sit)”.[3]

Zij die hun liefde aan beelden of standbeelden toonden deden iets tegen de bevelen van God en toonden aan dat zij niet zo zeer hielden van Elohim de Hoogste God maar voorwerpen waren van afschuw en execratie aan alle heilige wezens. Voor de eerste Christenen waren zij zonder schuldgevoelens voor een misdaad die de strengste veroordeling verdient en konden zij als dusdanig niet meer deel uitmaken van de ecclesia. Bij zulke ‘verschrikkelijke daden’ moest overwogen worden hen uit de gemeenschap te verwijderen. Zij werden blootgesteld aan de zin van „eeuwige vernietiging van de aanwezigheid van de Heer“ want zij omhelsden geen blijvend geloof, zoals de zin was van geheel de mensheid vóór het zoenoffer, de rechtvaardiging en heiliging van het bloed van Christus dat de afkoop van zonden toestond.[4]

Cyrillus I van Alexandrië (Grieks: Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας) (Alexandrië, 375-380 – Alexandrië, 27 juni 444) monnik en patriarch van Alexandrië van 412 tot 444. Fel bestrijder van het arianisme.

Het gebruik van het woord „anathema“werd verder gebruikt om een vloek en een gedwongen uitwijzing van de gemeenschap van Christenen te betekenen. Het werd overgenomen en werd de standaardtermijn in de kerk na de heilige Cyrillus van Alexandrië, die zijn 12 anathema’s tegen de afvallige Nestorius (in 413 GT) uitsprak. In de 6de eeuw, kwam het anathema als de strengste vorm van excommunicatie te betekenen dat een afvallige van de Christelijke Kerk formeel gescheiden werd en zijn doctrines veroordeeld; maar ook werd het gebruikt voor minder belangrijke excommunicaties, terwijl het vrije ontvangst van de sacramenten belemmerde, de zondaar verplichtend om zijn zondige staat door het sacrament van vergiffenis (Sacrament van verzoening) te rectificeren.

In de eeuw 4° hield men van de idee van de bewondering van de Heilige Geest en Magna Mater of Theotokos, de Griekse titel van Maria, de moeder van Jezus, vooral gebruikt in de Oostelijke Orthodoxe, Oosterse Orthodoxe, en Oostelijke Katholieke Kerken (het Oosters christendom). Haar letterlijke Nederlandse vertalingen omvatten `god-Drager ` ‘God baarster’ en `wie geboorte aan God’ geeft. De Raad van Ephesus die, in oppositie tegen hen werd verordend ontzegden Maria die de titel Theotokos („wie geboorte aan God“geeft) maar noemden haar Christotokos („wie geboorte aan Christus“ geeft).
In de theologische discussie over de natuur van Christus kwam het tot verschillend woordgebruik, dat voor verwarring zorgde. De mens Jezus maakte van Maria een antropotokos (Moeder van de mens Jezus), maar ook een theotokos (moeder van God). Volgens Nestorius (Nestorius van Constantinopel) kon het “eeuwig voortkomen van de Zoon uit de Vader” niet eeuwig via Maria voltrokken worden, en hij koos daarom voor de alternatieve term “christotokos” (moeder van Christus). Het leverde Nestorius een aanval van Cyrillus van Alexandrië op, die in de nestoriaanse Jezus een eenheid, die pas door de ontmoeting tussen de eeuwige Logos en de tijdelijke mens op grond van genade (van God) en vrije wil (van de mens Jezus) tot stand kwam. Hierin zou Jezus Christus niet pre-existent zijn en bovendien meenden sommigen (m.n. Dioscurus, opvolger van Cyrillus) dat de benadrukte twee naturen in een persoon zou kunnen worden geïnterpreteerd als twee personen (Jezus en Christus) in een verschijning.
Athanasius van Alexandrië in 330, Gregorius de Theoloog in 370, Johannes Chrysostomos in 400, en Augustinus gebruikte allen theotokos.[5] (De formulering Theotokos werd op het anti-nestoriaanse Concilie van Efeze in 431 bevestigd.)

Een 18e-eeuwse Russische pictogram dat verschillende soorten van de Theotokos iconen voorstelt

Naast de incarnatie van God kon nu ook de Geest op de aarde komen en kon hij bemind of aanbeden worden. In 380 zouden anathema’s die door de overspelige Paus Damasus uitgesproken werden, in de Vierde Raad van Rome, de veroordeling uitspreken over hen die zouden ontkennen dat de Heilige Geest moest bemind worden  als de Vader en de Zoon door elk schepsel [6]. Deze anathema’s werden vernieuwd door Celestinus I en Virgilius, en de oecumenische raad van 381 in zijn symbool, dat zijn plaats in de liturgie nam, formuleerde haar geloof in de Heilige Geest, „Wie te samen met de Vader en de Zoon is bemind  en verheerlijkt.“ Deze uitdrukkingen wijzen op de eenheid van de bewondering van de Vader, de Zoon, en de Heilige Geest; namelijk dat de één of andere Persoon van de Drievuldigheid kan bemind worden afzonderlijk maar niet met de uitsluiting van de andere twee.

De idee van een Drievuldigheid, die, aangezien de Raad van Nicea in370, en vooral door Basilicum de Grote of Basilius van Caesarea, ook Basilius de Grote en Vader van het Oosterse Monastieke Leven genoemd, (ca. 330 – 379) , het Katholieke dogma was geworden, werd natuurlijk niet alleen door Joden tegenstrijdig aan hun monotheïstisch geloof beschouwd. De echte studenten van de Bijbel vonden geen reden om in zulk een onderwijs te gaan. Voor hen was de Bijbel duidelijk met woorden zoals “de zoon van God”. Het werd nog slechter wanneer bepaalde Christenen ook deze drie-Ene God, `God de zoon‘ `God de Vader‘ samen met de God „de Heilige Geest [“ Ruaḥ Ha-Ḳodesh“]opvatten als een vrouwelijk wezen dat, haar parallellen had in al de heidense mythologieën.[7]

De respons op de Nieuwe Profetie bracht nog een splitsing onder de christelijke gemeenschappen, en vooral de meer orthodoxe geestelijkheid vocht hard om deze stroming te onderdrukken. Men geloofde dat de Frygische profeten werden bezeten door boze geesten, en dat zijn twee profetessen Maximilla en Priscilla, vrouwelijke presbyters, voorbeelden waren van mislukt exorcisme.

Montanisten, die in de tweede eeuw predikten, en uitkeken naar de komst van de Heilige Geest om  de plaats van de Zoon in te nemen en een meer perfect Evangelie aan te kondigen, gaven zeer veel aandacht aan droomduidingen en extase-ervaringen. Bij hen valt het eindtijd denken vooral op. Hun eindtijdverwachting legde hen een sobere levensstijl op met een strikte publieke en individuele moraal , vol vasten, seksuele onthouding, boetedoening, loslaten van het huwelijk en bereidheid tot het martelaarschap.

Montanus zag zich als de laatste definitieve openbaring en Priscilla bezag zichzelf als allerlaatste  profetes waarna  slechts het einde zou komen.

Hun exclusieve verering van de Heilige Geest werd wel hoog geschat en als een aan te nemen element in de godsdienst verering. Zo kon Gods Kracht als derde persoonlijkheid gestaafd worden.

Na het overlijden van Priscilla in 179 zagen de mensen dat Jezus niet terug kwam en liet het nieuwe Jeruzalem op zich wachten waardoor  aan de eindtijdprofetieën een einde kwam, toch bleef het verder bestaan tot het meer te lijden kwam onder de strenge legislatie tegen het Montanisme door keizer Justinianus I die heerste van 527 tot 565. Enkele overgebleven groepen zetten de beweging echter voort tot in de 9° eeuw.

In 380 werd zo een vervloeking of banspreuk uitgesproken door Paus Damasus, op de Vierde Raad of Concilie van Rome. Er werd  uitgesproken dat wie ook maar zou ontkennen dat de Heilige Geest moet worden bemind worden als de Vader en de Zoon door elk schepsel, deze zou verbannen worden uit de Katholische Kerkgemeenschap.  Deze anathema’s werden vernieuwd door Celestinus I en Virgilius, en de oecumenische raad van 381. De anathemata als versierselen in de gebedshuizen werden nu als een vorm van devotie aangekondigd en de liturgische gewaden en symbolen als tekenen van macht.

De Oost-Romeinse / Byzantijnse keizer Theodosius I zag dat er iets moest gedaan worden om de verscheurde christelijke kerk tot een eenheidskerk te brengen. Alsook wenste hij zijn keizerlijke macht te gebruiken  om de nog zeer grote invloedrijke groep aanhangers van het arianisme, dat door het eerste oecumenische concilie in 325 in Nicea al als ketterij was veroordeeld, zoveel mogelijk uit te schakelen.

De Heilige Geest werd nu door nog meer mensen hoog geschat en als een te vereren persoonlijkheid aanschouwd. Het geloof in de Heilige Geest als gelijkwaardige goddelijke derde persoon van de in essentie éne God werd in de – in 325 in Nicea vastgestelde – geloofsbelijdenis opgenomen.

De heilige drie-eenheid, icoon van Andrej Roebljov (ca. 1400)

---

[1] Jezus werd aanschouwd als de verwerkeling van God op aarde en werd als  Horus de zoon van Isis  de symbolisering van  het jaarlijks verdwijnen en opkomen van het leven, zoals dat in de landbouw zichtbaar wordt (zie ook: Geboorte van Horus). Het gebruik om poppen van de korengeest te maken bestaat nu nog altijd bij de Kopten. Tijdens de goede week wordt een voorstelling van Christus in de vorm van een mummie op het altaar gelegd van vrijdag tot zondag, omgeven door bloemblaadjes e.d. Vrouwen (mannen niet) vullen ook nog altijd potjes met aarde en zaaien daarin. Dit doet denken aan de tuin van Adonis.

[2] In deze betekenis werd de vorm van het woord anathema ooit (in meervoud) gebruikt in het Griekse Nieuwe Testament, in Lukas 21:5, waar het als „giften“ of “geschenken” wordt weergegeven.

[3] De uitdrukking werd ook gebruikt tijdens het Concilie van Trente (1545–1563) over de aanhangers van de (vanuit de katholieke leer gezien) dwaling van de Reformatie 126 keer het anathema heeft uitgesproken.

[4] Alternatief, zou de apostel Paulus kunnen voorstellen dat zij die niet van de Heer houden zouden moeten tot God aangeboden worden.

[5] “The rejection of the term Theotokos by Nestorius Constantinople and the refutation of his teaching by Cyril of Alexandria”. Egolpion.com. 2012-06-24. Retrieved 2012-10-04.

[6] Denzinger, Enchiridion, n. 80

[7] Zoals door vele Christelijke geleerden, zoals Zimmern, in zijn „Vater, Sohn, und Fürsprecher“  is aangetoond, 1896, en in Schrader’s „K.A.T.„1902, p. 377; Ebers, in zijn „Sinnbildliches: die Koptische Kunst „1892, p. 10; en anderen.

---

[1] Enkele van zijn vermeende ruggenwervels worden bewaard als relikwie in Brugge, namelijk drie in de Sint-Salvatorskathedraal en één in de Sint-Basiliuskapel op de Burg (de Heilig Bloedbasiliek).

+

Voorgaand artikel: Politiek en macht eerste prioriteit #2 Arianisme, Nestorianisme en Monofysitisme

Vervolg: Politiek en macht eerste prioriteit #3 Samengaan van Joodse, Oosterse en Helleense gedachtegoed

English version: Politics and power first priority #3 Elevation of Mary and the Holy Spirit

Mozaïek van Maria als theotokos in de Chora-kerk in Istanboel

Vindt ook:

De belangrijkste concilies

1. Nicaea I
2. Constantinopel I
3. Efeze
4. Chalcedon
5. Constantinopel II
6. Constantinopel III
7. Nicaea II

Lees meer over:

1. Doctrine van de Drievuldigheid

2. Drievuldigheid of Heilige Drie-Eeenheid
   
3. Is God Drie-één
4. De Allerhoogste is het Opperwezen
5. Drie Heilige Hiërarchen: Basilius de Grote, Gregorius van Nazianze en Johannes Chrysostomus worden in de Byzantijnse Kerken de Drie Heilige Hiërarchen genoemd.
6. Niet goddelijkheid van Christus toch
7. God, Jezus Christus en de Heilige Geest
8. Jezus van Nazareth #2 De zoon van Maria
9. Jezus van Nazareth #3 De zoon van God
10. Voorbestaan van Christus
11. Al of niet verenigen
12. De ecclesia als lichaam van Christus
13. Verzamelen of Bijeenkomen
14. Maken van een kerk
15. Congregation – Congregatie
16. Parish, local church community – Parochie, plaatselijke kerkgemeenschap
17. Kerst en wenslampions
18. Waarom gaf Jezus Maria aan Johannes
19. Slechts één ding is nodig
20. Groei eerste christenen
21. Is er een komende Eindtijd
22. Visie op Jezus’ wederkomst van invloed op vraag hoe met deze aarde omgaan
23. Laatste dagen omroepers

***